Achter dit project zit niemand minder dan Alain Neffe, oudgediende van het cassette circuit, die in de jaren ’80 met zijn cassettelabel Insane Music een vooraanstaande rol speelde in de toen in alternatieve kringen redelijk populaire hometaping scene. Naast zijn label was Alain Neffe ook altijd al bezig in diverse muzikale projecten als Kosmose, Sic, Katalepsic, Pseudo, BeNe GeSSeRiT (wellicht de bekendste), Human Dance, The Chopstick Sisters, Japanese Genius, I Scream, Subject, Cortex en dus deze Human Flesh. Van Human Flesh verscheen vorig jaar de cd “Songs For The Victims (From A Country In Decay)” en voor de rest doorheen de jaren een hoop cassettes, de LP “The 35th Human Attempt” en een hoop bijdragen aan compilaties (cassette, LP, cd).

Deze release bevat materiaal uit de periode 1985-1995. Voor de songs die op deze cd werden verzameld (15 songs met een speelduur van 68 minuten), werden indertijd teksten in het Frans en Engels naar vocalistes in diverse landen gestuurd, die deze na vertaling in hun moedertaal op hun eigen manier interpreteerden en het resultaat per cassette naar Neffe terugstuurden. Alain Neffe werd ook bijgestaan door een resem bevriende muzikanten waaronder leden van Master/Slave Relationship en Sleep Chamber. Nogal wat nummers laten een parlando vrouwenstem horen die in diverse talen (Engels, Duits, Zweeds, Spaans) poëzie reciteren op een minimaal muzikaal behang, een beetje zoals de oude Anne Clark met David Harrow, maar experimenteler. Het openingsnummer “Rust” met naast de minimale electronica ook jazzy saxofoon en akoestische gitaar is er zo een. Soms lijken de vrouwenstemmen ook gesampled of geloopt. “Chanson Nostalgique” wordt echt gezongen op een etno/folk-achtige wijze. Ook in “I Loved You, You Know”, een mooi minimal wave nummer, wordt echt gezongen. Het label ‘minimal’ kan op de meeste song gekleefd worden, met dien verstande dat er evenzeer plaats is voor minimale ambiente gitaarklanken (soms een beetje Fripp & Eno-achtig) als voor elektronische minimal wave. Ook cello, viool en piano worden regelmatig aangewend. “Ofullbordad målning” vind ik het meest intrigerende nummer: het begint met echoënde voetstappen en een dichtslaande deur, een kerkorgel valt in en op het einde een glashelder klinkende elektrische gitaar en over het geheel reciteert een vrouwenstem in het Zweeds. “Our Lost World” herinnert me aan Philip Glass en ook krautrock is soms niet ver weg: we denken regelmatig aan bands als Can, Faust, Amon Duül en last but not least: Tangerine Dream, luister maar eens naar het door akoestische gitaar begeleide kosmische synthesizerstuk op het einde van “Blind”. De lange, bijna een kwartier durende afsluiter “Meditation And Fears (The Fourth Day)” is de enige track waar helemaal op het einde ook een mannenstem te horen is die een tekst declameert, ‘I’m lost in my memory’, in Genesis P-Orridge-stijl.

Een rustig experimenteel plaatje voor de alternatieve meerwaardezoeker. Als je het warm krijgt bij het horen van de uitdrukkingen ‘experimenteel’, ‘avant garde’ en ‘minimal’, is dit misschien iets voor u. Het schijfje zit in een mooie 7” cover en verschijnt in een gelimiteerde editie van 300 kopies. [HV]

http://www.myspace.com/insanemusiccontact

http://www.myspace.com/alainneffe

EE Tapes

Henk Vereecken
01/08/2007