Alweer een samenwerking van Dead Man's Hill. Nu doet hij het met de onuitspreekbare groep Hrossharsgrani. Dead Man's Hill is dus het ambient-noise project van Gentenaar Bart Piette. Hrossharsgrani was vroeger godbetert een vikingmetal groep, stel je voor. Na een lange pauze en een boel zijprojecten van de groepsleden hebben ze het licht gezien en zijn ze meer de dark ambient/noise/drone richting uitgegaan.

Come My Phoenix begint met een soort postpunk soundscape met distorted vocals. Killing Joke niveau is evenwel ver te zoeken. Dan gaan we naar trompetgedreven Russische volksliederen met zware percussie (Znischy Jih). Een ecclectisch maar vrij zwak begin.

Gelukkig wordt het vanaf nummer drie heel wat beter. Countess Bathory is prachtige ambient met veel piano en sporadische zware percussie. Moeilijk te beschrijven allemaal, zou het helpen als ik zeg dat het een ondersteunende soundtrack van ontluikende bloemen zou kunnen zijn? Tevergeefs waarschijnlijk... Nog wat mantragezang erbij en de schoonheid is compleet. Warriors Of The Wasteland is voornamelijk vioolgedreven met een alweer onverstaanbare maar waarschijnlijk duivelse monoloog van een of andere mensenvlees etende amazone. Na een minuut of twee ontaard het eigenaardig genoeg in een soort uptempo pianostuk met violen tussen, een knipoog naar hun vikingmetal verleden? Verfrissend omdat het maar even aan bod komt, gelukkig maar... Down There is de rustige uitloper met tribal percussie op een stevige fundering van ruis. Na een paar minuten komen de Russen weer opdraven, nijverheidswerkers die Test Dept gewijs op hun aambeeld hameren. Hrossharsgrani geeft hier blijk van een enorme creativiteit maar het resultaat is soms ietwat onevenwichtig. Maar vooral erg mooi!

Dead Man's Hill dan, die brave mens laat wederom horen dat, mocht hij verhuizen naar Hollywood, Graeme Revell van wijlen SPK zo van de troon kan stoten als hoofdleverancier voor het horror en thriller filmwezen aldaar.
The Birth Of Death, woorden schieten te kort, dit is helse muziek. Vervloekte muziek en ik vervloek mezelf nog steeds omdat ik dit gemist heb op silken tofu's Hipp Hipp festival... Aarghh! Mother Destruction lijkt wel dronemetal met hellischly voices erover en op het einde krijst een vrouw zich de ziel uit haar lijf. Het volgende is meer een verlengstuk van Mother, zelfde doommetal gitaarriffs en dezelfde stemmen... wel meer tempo maar met een nummer genaamd "And Nature Created Yellowstone" kan dit ook moeilijk anders. The Dangerous Emptiness is weer gitaargeweld met quasi hetzelfde ritme en maakt dat dit twintig minutenlang doommetal gedoe me wel een beetje begint te vervelen. Maar dat ligt dan vooral aan mijn smaak denk ik. Power is er in elk geval genoeg aanwezig. Baron Samedi is de dodenmars voor degenen die nu nog overleven.

Conclusie: alweer een geslaagde samenwerking die wat te lijden heeft aan een gebrek aan samenhang. Wel een heleboel te ontdekken en daarom ook een aanrader voor het minder industrie-minnende volk...

http://www.bugscrawlingoutofpeople.com/deadmanshill/

http://www.myspace.com/hrossharsgrani

Chris Konings
25/08/2010