|
|||||||||||||
Een album dat ons geduld danig op de proef heeft gesteld, deze Inspection II van (Florian) Hecker. De man gaat verder met het onderzoeken van computationele technieken voor analyse en hersynthese. Inderdaad, het is weer zo een plaatje... Wanneer men met zulke termen komt aandraven is het voor de goede verstaander vaak al voldoende om te weten dat het hier (quasi) onbeluisterbaar materiaal betreft. Wat niet wegneemt dat zulk geëxperimenteer bij wijlen wel verrassend uit de hoek kan komen. Ondanks de hoogdravendheid van de aankondiging geven we het schijfje dus een eerlijke kans. Met behulp van algoritmes op basis van het menselijk gehoor reconstrueert Hecker op een progressieve manier origineel bronmateriaal, ontworpen om timbrale karakteristieken van geluid vast te leggen. Omdat de bron iteratief wordt geëxtraheerd uit karakterloze noise, ontstaat er een complexe, voortdurende dialoog tussen een formeel model en empirische geluidservaring (hoogdravend, quoi?). In de praktijk betekent dit dat een synthetische stem citeert uit het libretto van filosoof Robin Mackay en hier worden dan stukjes ruisende noise bijgevoegd. Bij momenten interrumperend, andere keren dan weer los van de gesproken tekst. Zowel tekst als noise zijn telkens van korte duur, vandaar dat een paar stalen zenuwen nodig zijn om dit de volle 75 minuten zonder kleerscheuren uit te zitten. Wanneer de stem ook iedere zin begint met het woordje “next”, springen we reeds halverwege haast uit ons vel bij het horen van deze aanhef. In de liner notes van schrijfster/filosofe Amy Ireland (die ook essays over noise schreef) verwijst naar het begrip masochisme (wat voor veel van onze lezers ook als zodanig zal aanvoelen wanneer ze dit moeten beluisteren). In de promotekst lezen we verder nog een aanbeveling van psychiater/psychoanalyst August Ruhs, die dit werk in verbinding brengt met psycho-analyse. Allemaal goed en wel, voor ons is het net iets té... We kunnen ons inbeelden dat dit stuk als onderdeel van een installatie, het soort milieu waarin zulke experimenten het best gedijen best beklijvend kan zijn. Een eigenschap die helaas maar gedeeltelijk naar boven komt bij het beluisteren in de woonkamer, wegens, inderdaad, net iets te hoogdravend.
Dimi Brands |
Editions MegoVolgende besprekingen
Korinthians - Chaos/Control
Craven Faults - Erratics & Unconformities
Empusae - Iter In Tenebris
Stigmata - Dust, Nothingness And Light
Object - Borderlands
Mikey Bean - Phantoms - The Rise of Death Rock From the La Punk Scene (boek)
Sky Burial - The Forcing Season: Further Acts Of Severance
Crystal Geometry - State Of Play
øjeRum - 7 Sjæle
Lumen Drones - Umbra
In hetzelfde genre: EXPERIMENTAL
The Bent Moustache - Pastures New Seasons Turn
Various Artists - Archipel Electronique Vol.1
Alva Noto - UNIVRS
Monty Adkins - Fragile.Flicker.Fragment
Fennesz - SevenStars
Angel - 26000
Controlled Bleeding - Odes To Bubbler
Koji Asano - Solstice Eclipse
Francisco Lopez & Novi_Sad - Titans
Haujobb - Dead Market
Plan K is een zaal die met geschiedenis beladen is. 40 jaar na het optreden van Joy Division in deze zaal wordt een speciale avond gehouden, die slechts voor weinigen bestemd is. Op 17 januari 1980 speelde de groep rond Ian Curtis hier immers voor de tweede en laatste keer. Een van de aanwezigen was Philippe Carly, die foto’s nam van ...
Kent u mind.in.a.box nog? Dit Oostenrijkse duo was in 2004 dé beste nieuwkomer in de electro/synthop-scene. Hun debuut 'Lost Alone' was zo vernieuwend, gevarieerd en emotioneel dat het recht door het hart van elke rivethead ging en ook de daaropvolgende albums 'Dreamweb' en 'Crossroads' konden op lovende recensies ...
Vanaf 11 januari geven we u, beste lezer, de kans om 5 weken lang een album uit het labelrooster van het Icy Cold label te winnen! U stuurt gewoon uw antwoord op de prijsvraag binnen de vooropgestelde termijn naar kurt.ingels(at)darkentries(dot)be en als u gelukt hebt, is het album van u! De winnaars worden persoonlijk op de hoogte gebracht ...
Vorig jaar trakteerde Lacrimosa zijn fans nog op een tijdreis en de belofte dat er aan een nieuw Lacrimosa-album getimmerd wordt.
Voor het zijproject van frontman Tilo Wolff, Snakeskin, kent het geduldig wachten een einde. Het is alweer vier jaren geleden dat het gesmaakte ‘Tunes for my Santiméa’ losgelaten werd. Op 7 ...
Sinds halverwege de jaren 90 weten we dat uit het land van de taco’s, Mexico dus, ook boze mannen komen die hun agressie graag mogen uitschreeuwen op een al even stevige beat.
Hoewel er nog steeds mensen bestaan die de naam Hocico verkeerd uitspreken, is het duo, tot spijt van wie het benijdt, een niet te onderschatten invloed geweest ...
Aangezien u een trouwe lezer bent van Dark Entries moeten we u niet meer vertellen dat de Belgische electrowave alive and kicking is.
Zoals u onlangs nog kon zien in ons jaaroverzicht deden de Belgen tout court het enorm goed in 2019.
Wij van Dark Entries zijn dan ook blij u attent te mogen maken op het festivalletje Belgian Electrowave ...
Het huis van de Europese geschiedenis opende in 2017 zijn deuren. Dit initiatief van het Europees Parlement wil een overzicht geven van de laatste twee eeuwen in de Europese geschiedenis. Naast een zeer uitgebreide permanente tentoonstelling is er ook ruimte voor tijdelijke tentoonstellingen, en de tentoonstelling die momenteel loopt is ‘Onstuimige ...
Als er het afgelopen jaar een Belgisch label was dat van zich liet spreken dan was het wel het Gentse Consouling Sounds. Niet alleen dankzij enkele zeer sterke releases (Empusae, Vandal X, Monnik, Bolt Ruin,...), ook het prestigieuze project Consouling in Residence sprak tot de verbeelding. De eerste dag van het jaar is dan ook het perfecte ...
Ook in 2019 mochten we muzikaal gezien fier zijn op onze Belgische landgenoten. Een release die er voor mij persoonlijk uitsprong was Iter In Tenebris van Empusae. Een artiest die steevast garant staat voor torenhoge kwaliteit wist op dit album dat een onderdeel was van het prestigieuze Consouling In Residence concept zichzelf zowaar te overtreffen.
Kortom, ...