|
|||||||||||||
We kennen alt-country, denk aan bands als Whiskeytown, 16 Horsepower of Woven Hand. We kennen ook cowpunk en gothabilly of hellbilly. Denk aan bands als Ghoultown, Gravetown of DAD. Deze Heathen Apostles uit Los Angeles passen ook in dit rijtje (vooral het laatste dan qua imago) maar eigenlijk is dit muzikaal bijna pure Americana folk, country en bluegrass, kortom hillbillymuziek met een zwart randje. De muzikanten zien eruit als slechteriken, weggelopen uit een western movie, drie zwarte cowboys in negentiende eeuwse outfit en de dame uit het gezelschap als een in het zwart geklede weduwe uit dezelfde periode. Compleet met een zwarte voile voor haar ogen. Het heeft iets steampunk. De band bestaat uit zangeres Mather Louth (de wulpse weduwe) en haar collega zondaars annex zwarte cowboys Chopper Franklin (gitaar, mandoline, banjo, keyboards, drums), Thomas Lorioux (bass) en Luis Mascaro (viool). Chopper Franklin is een punkrockveteraan die ooit bij The Cramps speelde en bij bands als Nick Curran & The Lowlifes en Mau Maus. In het verleden hadden Heathen Apostles ook drummer Stevyn Grey in de gelederen (ex-Christian Death, ex-45 Grave). Heathen Apostles zijn een erg productieve band. Hun debuut album “Boot Hill Hymnal” (2013), de “Without A Trace” EP (2014), de singles “Fool’s Gold”, “Fist City”, “Death’s Head”, alsook hun tweede album “Fire To The Fuse” (allen 2015) kwamen allen uit op Ratchet Blade Records. Het derde Heathen Apostles album “Requiem For A Remix”, “The Misery And Gin EP” en de single “Albatross” kwamen allen uit in een druk 2016. In 2017 tenslotte kwam eerst de “Strange Flowers EP” uit en in december deze “Bloodgrass Vol. 1” EP, nog altijd op Ratchet Blade Records dat zich specialiseert in dergelijke bands. Vijf songs staan er op de nieuwe EP (21 minuten speelduur). Drie eigen composities: “Death Came A Ridin’” (mijn favoriet en de meest donkere en rockende song), “Dark Days” (met banjo en weemoedige viool) en het up-tempo als een paard over de prairie huppelende (ik moet aan Johnny Cash denken) “Lady In Gold”. En dan ook nog twee covers. Deze covers zijn “You'll Never Leave Harlan Alive” van de hedendaagse country artiest Darrell Scott en een mooie bewerking van de klassieker (uit 1935) “Summertime” (Gershwin, Gershwin, Heyward) dat me vooral bekend is in de versie van The Zombies maar dat talrijke vertolkingen kent onder andere door Ella Fitzgerald, Billie Holiday etcetera. Entertainend EP’tje met mooie songs, maar nog leuker ware het als deze heidense apostelen wat meer punk, goth of psychobilly in hun sound mixten want met uitzondering van de song “Death Came A Ridin’” staat dit muzikaal toch wel dicht bij pure Americana of wat men heden alt-country noemt in plaats van een echte crossoverstijl met het zwarte genre zoals het imago laat vermoeden. In weerwil van de termen ‘gothic americana’, ‘gothic country’, ‘southern gothic’ of ‘dark roots’ die ze gebruiken om hun muziek te duiden. Maar je hoort mij niet klagen; Heathen Apostles zijn een interessante band die ik zeker verder ga opvolgen.
Henk Vereecken |
Volgende besprekingen
Kazuya Ishigami - A-Z-B-Men (Neo Electroacoustic Ambient Series No.12)
Kazuko Narita - Chant d'Amour Sans Paroles (Neo Electroacoustic Ambient Series No.11)
Stone Cavalli - Kill Violence
Hell In The Club - See You On The Dark Side
The New Spring - Wholly Wholly
Gleb Kolyadin - Gleb Kolyadin
Mills - Monochrome
We Sell The Dead - Heaven Doesn’t Want You And Hell Is Full
Rafał Kołacki - Ā’zan. Hearing Ethiopia
The Foxholes - Sci-Fox
Andere besprekingen van HEATHEN APOSTLES
Heathen Apostles - Dust To Dust