|
|||||||||||||
We kennen alt-country, denk aan bands als Whiskeytown, 16 Horsepower of Woven Hand. We kennen ook cowpunk en gothabilly of hellbilly. Denk aan bands als Ghoultown, Gravetown of DAD. Deze Heathen Apostles uit Los Angeles passen ook in dit rijtje (vooral het laatste dan qua imago) maar eigenlijk is dit muzikaal bijna pure Americana folk, country en bluegrass, kortom hillbillymuziek met een zwart randje. De muzikanten zien eruit als slechteriken, weggelopen uit een western movie, drie zwarte cowboys in negentiende eeuwse outfit en de dame uit het gezelschap als een in het zwart geklede weduwe uit dezelfde periode. Compleet met een zwarte voile voor haar ogen. Het heeft iets steampunk. De band bestaat uit zangeres Mather Louth (de wulpse weduwe) en haar collega zondaars annex zwarte cowboys Chopper Franklin (gitaar, mandoline, banjo, keyboards, drums), Thomas Lorioux (bass) en Luis Mascaro (viool). Chopper Franklin is een punkrockveteraan die ooit bij The Cramps speelde en bij bands als Nick Curran & The Lowlifes en Mau Maus. In het verleden hadden Heathen Apostles ook drummer Stevyn Grey in de gelederen (ex-Christian Death, ex-45 Grave). Heathen Apostles zijn een erg productieve band. Hun debuut album “Boot Hill Hymnal” (2013), de “Without A Trace” EP (2014), de singles “Fool’s Gold”, “Fist City”, “Death’s Head”, alsook hun tweede album “Fire To The Fuse” (allen 2015) kwamen allen uit op Ratchet Blade Records. Het derde Heathen Apostles album “Requiem For A Remix”, “The Misery And Gin EP” en de single “Albatross” kwamen allen uit in een druk 2016. In 2017 tenslotte kwam eerst de “Strange Flowers EP” uit en in december deze “Bloodgrass Vol. 1” EP, nog altijd op Ratchet Blade Records dat zich specialiseert in dergelijke bands. Vijf songs staan er op de nieuwe EP (21 minuten speelduur). Drie eigen composities: “Death Came A Ridin’” (mijn favoriet en de meest donkere en rockende song), “Dark Days” (met banjo en weemoedige viool) en het up-tempo als een paard over de prairie huppelende (ik moet aan Johnny Cash denken) “Lady In Gold”. En dan ook nog twee covers. Deze covers zijn “You'll Never Leave Harlan Alive” van de hedendaagse country artiest Darrell Scott en een mooie bewerking van de klassieker (uit 1935) “Summertime” (Gershwin, Gershwin, Heyward) dat me vooral bekend is in de versie van The Zombies maar dat talrijke vertolkingen kent onder andere door Ella Fitzgerald, Billie Holiday etcetera. Entertainend EP’tje met mooie songs, maar nog leuker ware het als deze heidense apostelen wat meer punk, goth of psychobilly in hun sound mixten want met uitzondering van de song “Death Came A Ridin’” staat dit muzikaal toch wel dicht bij pure Americana of wat men heden alt-country noemt in plaats van een echte crossoverstijl met het zwarte genre zoals het imago laat vermoeden. In weerwil van de termen ‘gothic americana’, ‘gothic country’, ‘southern gothic’ of ‘dark roots’ die ze gebruiken om hun muziek te duiden. Maar je hoort mij niet klagen; Heathen Apostles zijn een interessante band die ik zeker verder ga opvolgen.
Henk Vereecken |
Ratchet Blade RecordsVolgende besprekingen
Kazuya Ishigami - A-Z-B-Men (Neo Electroacoustic Ambient Series No.12)
Kazuko Narita - Chant d'Amour Sans Paroles (Neo Electroacoustic Ambient Series No.11)
Stone Cavalli - Kill Violence
Hell In The Club - See You On The Dark Side
The New Spring - Wholly Wholly
Gleb Kolyadin - Gleb Kolyadin
Mills - Monochrome
We Sell The Dead - Heaven Doesn’t Want You And Hell Is Full
Rafał Kołacki - Ā’zan. Hearing Ethiopia
The Foxholes - Sci-Fox
Het is die periode van het jaar dat je hier en daar wordt uitgenodigd voor een nieuwjaarsreceptie. Doorgaans staan we daar niet zo voor te springen. Gelukkig zijn er uitzonderingen, want eentje waar we echt naar uit kijken is de New Years Edition van Downhill. Alwaar je de benaming receptie mag vervangen door een feest waarin je jezelf ...
Mijn vrouw en ik hebben klaarblijkelijk iets met rituelen. Getuige ons huwelijk dat bestond uit een openlucht ritueel, met live optreden van Kinderen Van Moeder Aarde. Dezelfde band die optrad exact 4 jaar geleden op onze eigenste Dark Entries Night alwaar de vonk tussen ons ontstaan is. Ook voor de viering van ons vierjarig samenzijn konden ...
The Arch volhardt in de boosheid. 12 singles op rij ging de groep uitgeven, die dan na afloop een nieuwe plaat moeten vormen. Het concept dwingt de groep om steeds weer te scoren, want met deze werkmethode kunnen de heren zich geen zwak nummer veroorloven. Uiterst ambitieus dus, misschien zelfs te ambitieus. Het oorspronkelijke doel om maandelijks ...
Sabatel is een bezig bijtje in de Franse deathrockgemeenschap. Vorige week kon u haar nog aan het werk zien in het voorprogramma van het sublieme Fangs On Fur in Brussel, met haar minimalistische batcaveband Cheshire Cat (The Bouncing). Enkel bas, tribale drums en gestoorde zang. Met haar partner Frederico Lovino – en dat is dan weer ...
De anarchistische industialgroep Militia brengt een cd uit over de geschiedenis van Ambiorix, de Gallische leider die het opnam tegen Julius Caesar toen hij Gallië veroverde. De ideale gelegenheid om heel te geschiedenis nog eens te overlopen. Militia stuurde ons achtergrond bij hun nieuwe werk en bij de verschillende nummers op de cd.
Voorgeschiedenis
Toen ...
Energiebesparende maatregelen in Retie. Of toch niet. Feit is wel dat de organisatie van Dark Balloon helemaal klaar is voor de Darkest Night 2019. Het licht zal dan wel uit gaan, het stroomverbruik zal stijgen. Omdat het ondertussen een jaarlijks wederkerend gegeven is dat Dark Balloon er in slaagt om een affiche samen te stellen met ...
De nieuwe muzikale internet sensatie heet The Hu, ze komen uit Mongolië en ze spelen heavy metal met traditionele folk instrumenten en keelzang. 'Hu' is een Mongools woord dat evenveel betekent als mens. The Hu zijn dus eigenlijk zo een beetje de Mongoolse versie van De Mens.
The Hu creëerden hun eigen unieke genre dat ...
Mantus brengt bijna al twintig jaren lang op regelmatige basis een album uit. In 2017 verscheen het gesmaakte ‘Staub & Asche’ met een zusteralbum. Nog geen jaar later, laat kopman Martin Schindler weer van zich horen. Alhoewel Schindler steeds wel een kwaliteitsvol album aflevert, is het vaak toch net altijd iets een beetje ...
In 2014 doorbrak Goethes Erben het jarenlange stilzwijgen waarin de theatrale avant-garde groep zich sinds 2006 omhuld had, toen de groep voor onbepaalde tijd op pauze ging. Er volgden optredens en een muziektheater, maar met ‘Am Abgrund’ is er ook de eerste studioplaat in 12 jaar. ‘Te lang gezwegen’, zegt de plaat. ...
