|
|||||||||||||
In het bevolkingsregister staat ze gekend als Mirabelle Van de Put. Opgegroeid in muzikale middens en met een historiek die haar thuisbrengt in bands als Buffoon, Barbie Bangkok, ERIIS, Louie Louie, Nightwitches en Crites. Alwaar ze haar deel van samenwerking mocht verzilveren door de bas en backing vocals. Het mag een ruime staat van dienst zijn die op elke CV wel goed staat, toch was het de wens van Mirabelle om uit hun schaduw en aldus zelf op het voorplan te treden. Haze was geboren, met de bedoeling er een heuse band mee te ontwikkelen. Strak plan totdat een onzichtbaar maar des te hardnekkeriger beestje wist te ontsnappen vanuit een Chinese vleermuis. Dat verhaal kent u al wel, de wereld op slot, iedereen voortaan ademend vanonder een glazen stolp. In zulke omstandigheden biedt de creativiteit zich aan. Haze werd een one-woman-band. De instrumenten van huis uit binnen handbereik om composities uit te werken vanuit eigen kot. En dat heeft weten te resulteren in een titelloze debuutplaat. Het is net die verplichte aanpassing van aanpak die als bijzonder mag bestempeld worden. Op je eentje de voorziene band vervangen door alle instrumenten zelf te bespelen, uitgezonderd enkele tracks waar de gitaar wordt gehanteerd door Miguel Moors (Crites). Het resultaat levert een album op dat haar eigen wilde verleden ombuigt naar zachte sfeerbeelden die even troostend als breekbaar klinken. Een verademing in bizarre en rauwe tijden. Er moet heel wat warme melk met honing doorheen de stembanden van Mirabelle gevloeid hebben, zoet zonder enige bittere nasmaak. Met de ziel van de zalving doorheen het gros van het album. Begeesterende rustigheid in Effects, Chromosome, Foul en Alexis. Laidback poppy in Comfort Zone. De single Flu handelt over hoe om te gaan in tijden van zelfopsluiting. Waar het mondmasker slechts een pleister is voor de wonden van een ontwortelde samenleving. Want dit album zet je vanzelf terug met beide benen op de grond, waar Decay een eerbetoon is aan haar overleden vader en de geest van PJ Harvey komt piepen. Dat Mirabelle een degelijke bassiste is mag duidelijk zijn. De aanzet van de nummers op dit album hebben ergens wel hun startpunt vanuit de bas. Ook duidelijk hoorbaar in het onweerstaanbare Fool The World. Alwaar het narcisme van hun piëdestal wordt gehaald. Haze van Haze werd uitgebracht door het Canadese Off White House-label, met de medewerking van Starman Records. Met dit album zonder titel maakt Haze een porseleinen eersteling waar mildheid samengaat met muzikale finesse. Gelukkig hebben ze haar nog niet gevraagd bij Hooverphonic.
Danny Quetin |
Off White House RecordsVolgende besprekingen
Onsturicheit - Live At The PostX
Seven Trees - Dead / End
Vlimmer - The Complete 4th Box
Palila - Tomorrow I’ll Come Visit You And Return Your Records
Klootzakken Zijn Kut - Waardebom
Summer Of Seventeen - Summer Of Seventeen
Blind Delon - Chimères
Wardruna - Kvitravn
The Glad Husbands - Safe Places
Gabriella Smart - Inner Cities Composed By Alvin Curran
U dacht natuurlijk aan Leipzig. Ook. Maar de stad Leeds kent een gothic rock verleden dat als historisch erfgoed moet gekoesterd (denk maar aan bands als The Sisters Of Mercy, The Rose Of Avalanche, March Violets, Salvation, Red Lorry Yellow Lorry,...) Mocht u tussen 7 en 10 juli nog vrij zijn en niks hebben gepland, ga dat horen en zien in ...
Tenminste grote bezieler en cult figuur bij onze Oosterburen Martin Sprissler besloot recent de stekker uit zijn geesteskind te trekken en biedt zijn titel aan voor overname. Een tweetal jaar geleden was er na een lange pauze sprake van een doorstart maar deze bleek niet helemaal te lopen zoals verwacht. Momenteel is Gothic Magazine 90 in ...
De naam Enzo Kreft hoeft geen introductie meer, deze oude krijger werd met de albums “Control” (2019) en “Different World” (2021) weerom ‘wereldberoemd’ in onze scene en scoorde zelfs torenhoog in de eindejaarslijstjes van menig Dark Entries schrijver. Reden, aanstekelijk electro, zowat de overtreffende ...
De Duitse Dark Dimensions labelgroep ging het trio Chris, Tom en Jason halen in Amerika om hier bij ons hun debuut de ep “Wicked Hands” bij Scanner uit te brengen. Het geluid van deze debuut ep ligt ergens tussen een actuele Placebo Effect en een minder technoïde versie van hun landgenoten Velvet Acid Christ in hun eerste ...
In tussentijd is de tournee van Crime and the City Solution achter de rug en zitten ze alweer in uitvalsbasis Berlijn te broeden op een nieuw studioalbum… Ook de heruitgave van hun backcatalogue door Mute geeft ons iets extra om naar uit te kijken. Voorlopig houden we uw nieuwsgierigheid alvast warm met dit concertverslag van hun huiskamerconcert ...
Over de vrijdag en zaterdag kan ik hier dus helaas niets kwijt, maar ik twijfel er niet aan dat anderen dat zeker even literair in mijn plaats zullen doen. Laat deze korte review dan ook veeleer een impressie zijn dan een festivalverslag of nog de beleving van één dag. Gelukkig heb ik voor de wintereditie, onder het aloude motto; ...
Ja u leest dit goed, de 2022 editie is nog maar net afgelopen en de organisatie gooit nu al een reeks namen voor onze voeten voor volgend jaar en struikelen zult u. Op deze affiche heel wat exclusiviteiten voor 2023; Project Pitchfork, Modern English, When In Rome, Corpus Delicti, Tyske Ludder, Golden Apes, NNHMN, Dorsetshire, Solor Dolorosa, ...
