|
|||||||||||||
Het Finse Aural Hypnox label is het geesteskind van Anti Ittna Haapapuro, die naast oprichter van het label ook lid is van het Helixes collectief van gelijkgezinde kunstenaars, dat via het label albums met de meest duistere en mysterieuze dark ambient en dark ritual op de mensheid loslaat. Zelf is hij actief in meerdere van deze projecten, als daar zijn: Arktau Eos, Aural Holograms en dus ook deze Halo Manash. Op “Am Kha Astrie”, de zesde release van Halo Manash sinds 2003, krijgen we zoals verwacht de typische stikdonkere dark ambient en dark ritual van Aural Hypnox te horen, dark ambient en dark ritual soundscapes waarin het vergeefs zoeken is naar melodieën. Sfeerschepping staat centraal. Doorheen het hele album komen steeds weer blaasinstrumenten terug, waarvan ik mij voorstel dat ze uit been zijn vervaardigd. We zagen Anti Ittna Haapapuro en co reeds live aan het werk met dergelijk benen blaasinstrument, dus deze gedachte is allerminst gek. Voor de rest hoort u 55 minuten en zeven titelloze tracks lang vooral heel veel langgerekte drones, vrij spaarzaam aangewende percussie-effecten (waaronder iets dat klinkt als een hele grote trom) en geratel van allerhande mysterieuze instrumenten. Als u goed luistert (liefst op hoog volume!) ervaart u ook een soort fluisterende geesten en klagende demonen of is het gewoon de stem van uw innere zelf? Zoekt u een soundtrack voor bij uw paganistische of sjamanistische rituelen of meditaties, zoek dan niet verder en schaf gewoon deze “Am Kha Astrie” aan. Naar goede labeltraditie zit het cd’tje weer in een handgemaakt kartonnetje in een editie van 1.000 stuks. Aural Hypnox is een van die zeldzame labels waarvan ik blindelings elke release durf te kopen. [HV] http://www.helixes.org/halomanash Henk Vereecken |
Aural HypnoxVolgende besprekingen
Tannhauser - Almost
Descendants Of Cain - The Tao Of Wisdom And Misery
Andreas Gross - Hail To The Employee
Atomic Neon - Darkenia
Rise And Fall Of A Decade - Love It Or Leave It
Second Skin - Illa Exuro In Silentium
Verzamelaar - Till Dawn Do Us Part 08
Black Wedding - 11000 Virgins
Pantaleimon - Heart Of The Sun
Medium Medium - Hungry So Angry
Andere besprekingen van HALO MANASH
Halo Manash - Elemental Live Forms MMV-Initiation
Halo Manash - Taiwaskivi
In dezelfde genre-combinatie: DARK AMBIENT ; DRONE ; RITUAL
Halo Manash - Taiwaskivi
Zoät-Aon - The Triplex Bestial
In hetzelfde genre: DARK AMBIENT
Dim Arcana - Ars Populi
Angel - 26000
Francisco Lopez & Novi_Sad - Titans
Blanck Mass - Blanck Mass
Erode - Horizon
Corazzata Valdemone vs. Fukte - Manipulations
Fräkmündt - Urbärglieder
Diable Amoreux - Hearts In The Dark
Le Testament De La Lumière - Echoes Out Of Time
Ke/Hil - Hellstation
In hetzelfde genre: DRONE
Various Artists - Archipel Electronique Vol.1
Ben Frost & Daniel Bjarnason - Solaris
Fennesz - SevenStars
Mirexxx - Nine Angles
Koji Asano - Solstice Eclipse
Pombagira - Iconoclast Dream
The Cutmen - Seconds Out
Bruno Sanfilipo + Mathias Grassow - CROMO - piano & drones -
Premonition Factory - The Sense Of Time
orchestramaxfieldparrish - Crossing Of Shadows
In hetzelfde genre: RITUAL
:Golgatha: - The Horns Of Joy
Árnica - Numancia
Troum - Mare Idiophonika
Kristus Kut - Kiss Of The Black Queen
:Golgatha: - Tales Of Transgression & Sacrifice
Coph Nia - The Dark Illuminati
Ataraxia - Kremasta Nera
Arktau Eos - Mirrorion
Archon Satani - Mind Of Flesh & Bones
België is sedert de jaren 80 altijd al een notoire leverancier geweest van alternatieve muziek. Muziek die vaak wereldwijd op erkenning kon rekenen maar nooit echt sant in eigen land was. Enige erkenning volgt in het beste geval pas jaren of decennia later als de feiten het inzicht van de zeldzame professionele muziek journalist wel tot ...
Crooniek heeft zijn eerste cd uit: 'Trail of Time'. Tenminste als enkel Crooniek, want eerder al bracht het blazersensemble uit Kampenhout cd's uit met Olivier & Crooniek, en als onderdeel van Winterstille. Crooniek is een ensemble dat verbonden is aan Gerry Croon, redacteur bij Dark Entries. Gerry schrijft graag arrangementen ...
Indien de naam Feralia Planitia, soloproject van Simona Dellamorte, u nog niks zegt dan verwijs ik u graag door naar de recensie van diens debuut EP (uitgebracht in 2021 door Desert Island Music) op deze site. Na dit dubbelinterview met Das Auge, soloproject van Hans Plasma, zal ze voor u nadien alvast geen onbekende meer zijn. Samen met de ...
Terwijl u en ik nog altijd wachten op de al ‘eeuwen’ (nu, zo lijkt het wel) nieuw albums van meneer Smith en de zijnen komt er alweer een heuse box. Ditmaal worden live opnames uit de jaren 70, 80 en 90 gepresenteerd, goed voor 6 cd’s en 54 nummers. Al komen sommige nummers, die steevast al decennia de The Cure set halen, ...
Pussy Riot is vandaag weer razend relevant. Sinds hun ontstaan voert Pussy Riot een kruistocht tegen Poetin, waardoor ze ook op de harde wijze konden kennismaken met het Russische repressieapparaat. Nu Rusland een ‘speciale militaire operatie’ begonnen is in Oekraïne, is de repressie tegenover andersdenkenden nog toegenomen. ...
Het was al een tijdje rustig rond Agent Side Grinder. Iets wat Pete Burns ook is opgevallen. Pete Burns is dan ook de andere ik van Kill Shelter. Die laatste naam is geen onbekende meer, nooit vies geweest van enige samenwerkingen en vaak werkzaam als producer voor tal van bands.
Kill Shelter mag een identiteit hebben die vaak weerkeert. ...
En dat is niets om ook maar een klein greintje schaamte voor te kennen, want schaamte is de schaduw van de liefde. Vaselyne, het buiten proporties aanstekelijke duo met Yvette Winkler en Frank Weyzig bereidt zich voor op een album dat er tegen 3 juni staat aan te komen. The Sea Says mag alvast iets zijn om naar uit te kijken. Getuige daarvan ...
Pussy Riot haalt weer het wereldnieuws. Maria Oljochina - een van de leden van Pussy Riot die in 2012 tot twee jaar werkkamp veroordeeld werd na een subversief optreden in de Christus Verlosserkathedraal in Moskou - is samen met haar vriendin in het geniep uit Rusland gevlucht. Dit betekent ook dat ze kan deelnemen aan de huidige tournee, ...
Het was geleden van in 2005 dat ondergetekende Dead Can Dance nog in levende lijve had gezien. De doortocht in 2013, in Vorst ‘Galmpaleis’ Nationaal -prima livealbum, dat wel- had ik immers gemist, evenals het concert in Cirque Royal in 2019... Ook deze keer scheelde het niet veel, doordat DCD wegens de Covid-pandemie zich genoodzaakt ...