|
|||||||||||||
Toegegeven: Flying Horseman was al die tijd een beetje onder onze radar doorgevlogen. Niet dat we de laatste jaren op Mars woonden, maar we waren meestal wel bezig met muziek die vandaar leek te komen... Back to Earth dus, waar Flying Horseman ondertussen zijn tweede langspeler uit heeft; een lekker donker dingetje dat door menig muziekliefhebber teder gekoesterd wordt. Flying Horseman is in de eerste plaats het project van Bert Dockx (ook gitarist bij Dans Dans). Het kan gezegd worden dat de man niet echt gezegend is met de beste stem van Antwerpen en omstreken (die eer komt immers Gregory Frateur van Dez Mona toe), maar daarin schuilt dan ook niet zijn kracht... Wie een vergelijkingspunt zoekt komt misschien bij (Jef) Mercelis terecht. Mooie rustige stem die dit soort muziek minzaam bijkleurt, daar niet van...Zoals we al opgemerkt hadden bij Waterpoort van Dans Dans verstaat Bert Dockx vooral de kunst om met eenvoudige middelen prachtige composities te maken. Melodie en ritme worden uitgebeend en de essentie wordt meegenomen. Komt daar ook nog eens bij dat de man hetzelfde doet met zijn teksten, waarin geen letter teveel of te weinig lijkt te staan. Hij komt zowaar in de buurt van David Sylvian's schrijftalenten! Wat de muziek van Flying Horseman echter volledig àf maakt is hun geheime wapen: de zussen Loesje en Martha Maieu. Zonder de -soms echt minimale- bijkleuring van deze twee nachtegalen zou Flying Horseman echt een àndere groep zijn. Benieuwd trouwens hoe het tweede album van hun eigenste Blackie and the Oohoos deze herfst zal klinken. Flying Horseman dus... De naam zou kunnen verwijzen naar een van de ruiters van de Apocalyps, hoewel de hindoe-avatar Kalki (zie Hitler as Kalki van Current 93) ook een goede kandidaat is. In beide gevallen deelt Dockx een fascinatie met C93's David Tibet... Die apocalyptische sfeer zit trouwens in het hele album verweven, nu eens geniepig verschuilend en een andere keer zo duidelijk dat een blinde er niet naast kan kijken. Dit is een album voor donkere zielen, meerwaardezoekers (ge zult het hier vinden) en lunatieken. En de artistieke, nogal van de pot gerukte hoes -een collage van een zwemmer die voorbij de maan duikt- past uitstekend bij dit sfeertje. Is het u trouwens al opgevallen dat we tijdens deze recensie nog geen enkel nummer bij naam genoemd hebben? Kiezen is verliezen zeggen ze... en in dit geval is de algemene kwaliteit zo goed dat het zonde zou zijn om een selectie te moeten maken. Beter in één ruk beluisteren... en bij voorkeur nog een keer daarna... en nog eens...en...
http://www.bestov.be/?simpro_portfolio=theflyinghorseman Jan Denolet |
Unday RecordsVolgende besprekingen
Slick Idiot - Sucksess (reissue)
Play Dead - From The Promised Land
Sham 69 - If The Kids Are United - The Best Of Sham 69
Sula Bassana - Dark Days
Poets to their Beloved - Interstellar Reunion
1979 - FM Interface
X-in June - Hall Of Truth
Substaat - Refused
Steven Severin - Vampyr
Unur - Anywhere / Anyone (lp)
Andere besprekingen van FLYING HORSEMAN
Flying Horseman - Night Is Long
Flying Horseman - City / Same City
Het is na de extreem rechtse ruk niet al kommer en kwel in Brazilië. De ondergrond leeft, nog steeds. En daar wordt verdomd leuke muziek gemaakt. Het Braziliaanse Paranoia Music presenteert ons, “Some Underground Sounds From Brazil” en zeggen zelf... 'The best way to resist in a world that becomes increasingly oppressive ...
Er was even twijfel, maar nu is het zeker: The Arch is terug op dreef! Ter herinnering: begin 2018 nam de groep uit Breendonk zich voor om maandelijks een nummer met video uit te brengen, die dan tegen het eind van het jaar een nieuwe plaat met 12 nummers moesten vormen. Het bleek wat hooggegrepen. De intervallen tussen de nummers werd langer, ...
Pete Shelley, zanger-gitarist van de legendarische punkband Buzzcocks stierf op donderdag 6 december 2018 op 63-jarige leeftijd in Estland (waar hij woonde) aan wat vermoedelijk een hartaanval was.
Pete Shelley werd geboren in 1955 en zijn echte naam was eigenlijk Peter McNeish. Hij richtte The Buzzcocks op in 1975 samen met schoolmakker ...
La Muerte is terug. Al een tijdje eigenlijk, want de groep die furore maakte tussen 1983 en 1994, is sinds 2015 aan een tweede jeugd begonnen. U hebt ze misschien live aan het werk gezien, en zo dat niet het geval is: het was indrukwekkend. La Muerte staat duidelijk nog steeds garant voor een aggressieve mix van metal, punk, garagerock en ...
Zoals u allicht titelgewijs kunt vermoeden betreft het hier elektronische muziek, minimal tot avant-garde, experimenteel tot industrieel en zelfs dansbaar allemaal gemaakt in de periode tusen 1975 en 1984 in Noord Amerika. Mooi is dat, ongetwijfeld zult u een aantal namen van deze 4cd’s tellende box, goed voor een totaal van 60 nummers, ...
Het was even spannend. Peter Murphy had de concerten voorafgaand aan Gent af moeten zeggen wegens ziekte en het werd pas de dag zelf duidelijk dat, tot groot jolijt van onder andere mezelf, het optreden in Gent wel zou kunnen doorgaan.
En effectief na het voorprogramma Desert Mountain Tribe, indie geweld met post punk en psychedelische ...
The Arch drukt reeds sinds 1986 zijn stempel op de Belgische wave-scene. Na hun vorige plaat 'Fates' waren de verwachtingen voor een opvolger hooggespannen. Het deed de groep grijpen naar een buitengewoon experiment. Volgende vrijdag ontvangen we The Arch op onze 26ste Dark Entries Night in de Kinky Star, en dat is het ideale moment ...
De laatste editie van Dwaalspoor, het mocht speciaal zijn. Al zullen alle artiesten die doorheen de jaren al hun opwachting mochten maken bij onze Noorderburen (een greep uit het indrukwekkende aanbod: Foresta Di Ferro, Luftwaffe, Der Blauwe Reiter, Jännerwein, Die Weisse Rose,...) beamen dat ze meer dan in de watten gelegd werden.
De ...
De Brexit laat de gemoederen weer oplaaien. Eén van de mensen die er niet over uitgeraasd raakt, is de Brit Matt Howden van Sieben. Dat heeft zelfs een prachtplaat opgeleverd met ‘Crumbs’, een verzameling nummers over de stand van zaken in de wereld. Een woedende plaat, aangelengd met een flinke portie humor. We deden een ...