U heeft al wel eens van Fiction 8 gehoord, maar weet begot niet meer van waar en wanneer. Geen nood, u bent heus niet alleen.

Misschien doet het kleine clubhitje ‘Let Go’ (uit 2000) wel terug een belletje rinkelen, of anders het feit dat u ze wel eens aan het werk zag als voorprogramma van meer gerenommeerde namen zoals Hocico, VNV Nation of Switchblade Symphony.

We vrezen er een beetje voor dat ook na deze zesde cd Dark Star Disarray meer dan wat bescheiden bekendheid er voor deze Amerikanen niet zal inzitten.

De status van opener lijkt Fiction 8 na twintig jaar dus nog steeds niet ontgroeid te zijn, maar soms is de support act beter dan de headliner, dat is algemeen geweten, en wat Fiction 8 op Dark Star Disarray presteert is verre van slecht te noemen, al klinkt het allemaal net iets te gedateerd, en te déjà-entendu.

Aanvankelijk was de release van Dark Star Disarray gepland halverwege het jaar 2013, maar uiteindelijk lapten ze er nog twee jaar bij, en zag de plaat pas het levenslicht eind 2015. De fans hebben dus wel erg lang moeten wachten, want voorganger Project Phoenix dateerde van 2008 alweer.

‘Free?’ springt met een stampende beat en een verdwaalde gitaar al meteen goed uit de startblokken. Ook songs als ‘Walk Away’ en ‘The Butterfly Machine’ zijn te pruimen, als je de ietwat gedateerde klanken voor lief neemt, want de electro met hier en daar een vleugje darkwave zit goed in elkaar, maar dit soort muziek moet echt wel ver boven het gemiddelde uitsteken alvorens we uit enthousiasme het hoofd heffen, en dat is bij Fiction 8 net niet het geval.

De variatie in de zang (man-vrouw) is leuk, maar bepaald uniek zouden we het ook niet noemen. Fiction 8 maakt het soort dansmuziek die uiteindelijk net iets te licht uitvalt om het op een dansen te zetten, missie mislukt zou je dan denken, al zijn er natuurlijk ook wel aanhangers van de betere ‘huiskamer-electro’, het soort electro voor de luie zondagnamiddag, zou je kunnen stellen.

‘Kingdom Of Avarice’, schakelt een versnelling terug richting dromerige electro, alwaar ik een ander nummer in meen te herkennen, maar al sla je me dood, ik kan er niet meteen de vinger opleggen welk precies. De straten van dit koninkrijk zijn in deze song geplaveid met goud, zo klinkt het, en ook de dromerige klanken die we te horen krijgen zijn overgoten met dit edelmetaal.

Na deze toch wel overtuigende start van vier nummers, gaat het helaas bergafwaarts, ‘I Remember’ klinkt net als zijn voorganger dromerig, maar maakt meteen duidelijk dat de vocalen van Mardi ‘Paisli’ Jones (voorheen Salazar), dan wel Heather Valey (beide dames nemen mee de vocalen voor hun rekening, aangezien we ons tevreden moesten stellen met een digitale promo zonder veel verdere informatie kunnen we dus niet met zekerheid zeggen wie precies verantwoordelijk is) meer draagkracht heeft dan haar mannelijke collega Michael Smith bij dit soort muziek. De zwaar naar 80s pop ruikende nummers ‘Wanting More’ en ‘Chasing The Dragon’ catalogiseren we ook eerder onder de noemer middelmatig. ‘Exhale’ is nog een degelijke workout track voor op de looppiste (inclusief uitademingsgeluiden), maar ‘Keep It Simple’ blinkt dan weer uit in banaliteit (een refrein “Play it simple by the book, you have to lay the good ones out, keep it simple bang bang vraagt nu eenmaal om zo een vernietigende kritiek. Met een ietwat dieper stemgeluid, zou dit klinken als iets van -oh gruwel- The 69 Eyes!)

Afsluiter ‘Phoenix’ probeert alsnog de meubelen te redden, wederom een dromerige track die gedragen wordt door de vocalen van Salazar, maar waarbij de slotconclusie dat Fiction 8 verder ploetert in de grijze massa der middelmaat alleen maar overeind blijft.

Het feit dat deze plaat zo lang op zich liet wachten, zelfs langer dan aanvankelijk voorzien, een website die de datum van zijn laatste update al vergeten lijkt te zijn, en een Facebook pagina die ook niet bulkt van de activiteit, doen ons vermoeden dat het voor hen ook niet echt hoeft. Of hoe het vlammetje dat nooit echt tot volledige ontbranding kwam, verder stilletjes uitdooft.

Fiction 8

Dimi Brands
05/09/2016