|
|||||||||||||
Fear Incorporated is het geesteskind van William Westwater, reeds jarenlang actief in het gothic genre en ondermeer bekend van Voodoo Bible. In 2010 verscheen “Swaney’s Cave” het debuut van dit project dat door ondergetekende meteen in de armen werd gesloten. We zijn ondertussen 2019 en Fear Incorporated heeft op het eigen Sacred Realm Records een nieuw album, een nieuw verhaal, klaar. In al die jaren is er weinig tot niets veranderd; horror en het macabere wordt uitvergroot als symbool maar ook als ‘zalving’ of loutering voor onze wanhoop, pijn en angsten. Muzikaal verpakt in theatrale bijna cabaret batcave die af en toe ruimte laat voor een koortsige en onheilspellende ambient sfeer. Want sfeer, daar gaat het om, spokend komt het geluid uit de boxen gewaaid en je beluistert dit dan uiteraard best bij kaarslicht in een donker kamertje om je geheel door de intensiteit van dit album te laten overvallen. Een album, de titel “Apparitions” spreekt voor zich, dat is opgedragen aan de verschijningen, de ‘schijnselen’ tussen licht en donker, tussen het bewuste en het onbewuste. In die zin openen we met een spelletje “Quij Board” (zie clip), een batcave deun, die meteen mijn interesse voor het ongewone, datgene achter de vermeende werkelijkheid, aanscherpt. “Death Rehearsal” haalt het bloed onder je nagels vandaan, terwijl “Excorcism” drijt op een simpele deun die zich vastzet tussen je oren en wordt opgevrolijkt met onheispellende en akelige zanglijnen. “Devil Dolly” is gevaarlijk sexy, aantrekkelijk en afzichtelijk. Akelig is het juiste woord bij dit nummer al ben ik uiteraard heel wat gewoon en vind ik het gewoon schitterend. “Baron Samedi” mag u ook geen onbekende zijn als u liefhebbert in voodoo en / of dodenkunst. De baron manifesteert zich hier in een rustgevende outfit, maar die ogenschijnlijke rust wordt dra verstoord met dreigende ‘Hitchcockiaanse” riedels die me een beejte vrolijk gek maken. Terwijl “The Haunting” voor een mooi moment zorgt tussen al dit onheil.Tenminste, als u van een ietwat weemoedige horror track houdt die mij ietwat doet denken aan Sopor Aeternus bij momenten. Ik kan zonder al te veel moeite ook bedenken dat deze “Apparitions” niet anders kan dan ook in de smaak vallen van de fans van deze artiest. “Nightshade” is een gitzwarte mijmering, bibberend onder de bedsprei, die ook soelaas biedt tegen de “Gypsy Curse” een eng sprookje voor je betere nachtmerrie. “Ghosttrain” laat ons sudderen, op dark ambient wijze, in een diepe slaap waaruit het pittige “Blood Moon”, herrinert u zich Cinema Strange nog, ons uit de koortsdroom wakker schudt. Spoken alom, maar dat is dan ook de behoefte die deze “Apparitions”, uniek in zijn soort, moeiteloos schept. Gothic, zeer zeker, met duidelijke batcave ondertoon en horror referenties van het meest akelige soort. “Gloom” mag een kort dark ambient punt zetten achter deze kennismaking met onze schaduw. Maar de kennismaking was mij meer dan aangenaam. Puik plaatje alweer van Fear Incorporated, een project dat beslist uw aandacht verdient, mijn aandact heeft het al!
Kurt Ingels |
Sacred Realm RecordsVolgende besprekingen
The Future Eve - KiTsuNe - Brian The Fox, featuring Robert Wyatt
Varg - Evanescence (A Love Letter)
From Another Mother - ATATOA
Satori - Psychopatholgy
Michael Feuerstack - Natural Weather
Ståle Storløkken - The Haze Of Sleeplessness
PoiL - Sus
Satori - Dispossession
Ingar Zach - Floating Layer Cake
Alexandra Spence - Waking, She Heard Fluttering
Andere besprekingen van FEAR INCORPORATED
Fear Incorporated - Death Rattle And Roll
Fear Incorporated - Of Nightmares And Strychnine
Fear Incorporated - Fever Dream
Fear Incorporated - Dark Carnival
Fear Incorporated - Phobos
Fear Incorporated - Sawney's Cave
We zijn nog niet bekomen van de dood van Klaus Schulze en daar legt een andere grondlegger van de synthesizermuziek het loodje.
De Griek Evángelos Odysséas Papathanassíou (Vangelis) werd geboren op 29 maart 1943.
Vangelis was een autodidact die amper noten kon lezen. In zijn twintiger jaren raakte hij al enorm ...
Wellicht was u reeds op de hoogte van de hospitalisatie van Front 242 zanger Jean-Luc De Meyer. Een aantal concerten van Front 242 werden hierdoor reeds geannuleerd en ook de geplande passage op Sinner’s Day van vrijdag 24 juni aanstaande verdwijnt nu van de agenda. Het concert werd verschoven naar de wintereditie van Sinner’s ...
20 mei is een speciale dag voor Gert, ook bekend als Gert Kleinpunk of Gertje Anarchie. Gert is dan namelijk exact drie jaar gestopt met drinken. Dat viert hij uiteraard met muziek. Gert heeft namelijk net een nieuwe plaat ingeblikt die in augustus zal verschijnen. Het is naar de mening van al wie hem al heeft gehoord de beste Gert-plaat aller ...
'No More War', zo heet de nieuwe single van Lacrimosa-zijproject Snakeskin. Het is natuurlijk een reactie op de vreselijke oorlog die nu aan de gang is in Oekraïne. Het is een opmerkelijk nummer, want meesterbrein Tilo Wolff heeft zijn projecten altijd als apolitiek beschouwd. Op zich kan je wel wat maatschappijkritiek terugvinden ...
Nog maar net vierden we het tienjarig bestaan van Porta Nigra. We zijn blij om u te melden dat de organisatie uit Aarschot ook na een decennium doorgaat met het organiseren van topoptredens. De komende twee weken kan je in JH De Klinker in Aarschot terecht voor twee heel interessante edities van het festival.
Op zaterdag 21 mei werd 'Another ...
Pussy Riot haalt weer het wereldnieuws. Maria Oljochina - een van de leden van Pussy Riot die in 2012 tot twee jaar werkkamp veroordeeld werd na een subversief optreden in de Christus Verlosserkathedraal in Moskou - is samen met haar vriendin in het geniep uit Rusland gevlucht. Dit betekent ook dat ze kan deelnemen aan de huidige tournee, ...
Op zaterdag 20 mei spreken we weer af in het Leuvense Depot voor Breaking Barriers, het jaarlijks terugkerende punkfestival. Hägar The Womb zal er optreden, samen met Pussy Riot en Hetze. Hägar The Womb bestaat reeds sinds 1981. In 1987 gaven ze er de brui aan, maar in 2011 besloten ze de groep terug op te richten met enkel originele ...
Het was geleden van in 2005 dat ondergetekende Dead Can Dance nog in levende lijve had gezien. De doortocht in 2013, in Vorst ‘Galmpaleis’ Nationaal -prima livealbum, dat wel- had ik immers gemist, evenals het concert in Cirque Royal in 2019... Ook deze keer scheelde het niet veel, doordat DCD wegens de Covid-pandemie zich genoodzaakt ...