|
|||||||||||||
Fear Falls Burning is niets minder dan het nieuwe alter ego van Dirk Serries, de Belgische dark ambient klankentovenaar achter vidnaObmana. ‘Een andere aanpak, een andere naam’, moet hij gedacht hebben, want anders gaat men toch weer tot in den treure vergelijkingen maken met het vroegere vidnaObmana materiaal. “He spoke in dead tongues” is het full-length debuut op zijn eigen Ikon label in samenwerking met het Amerikaanse Projekt. De muziek omschrijft hij zelf als ‘vintage guitar drones’. Wat we ons hierbij moeten voorstellen zijn real-time opgenomen gitaarakkoorden in combinatie met pedalen, effecten en tapeloops. Op “He spoke in dead tongues” staan 9 titelloze tracks verdeeld over twee schijfjes in lengte variërend van 7 tot twee ultralange van maar liefst 33 en 34 minuten en met een gezamenlijke speelduur van bijna tweeënhalf uur(!). U kunt zich met andere woorden verwachten aan lang uitgesponnen geluidscollages van ambiente gitaardrones met een repetitief karakter en langzaam verschuivende klankpatronen. Een vergelijking met enerzijds het werk van Robert Fripp (ja, die van King Crimson) en anderzijds het heden ten dage nogal populaire Sunn O))) dringt zich op, maar dit is dan wel Sunn O))) light. ‘Light’ zeggen we geenszins omdat het een lichtgewicht versie zou zijn van Sunn O))), maar omdat de gitaardrones minder zwaar op de maag liggen en geen bindingen hebben met (doom) metal. ‘Is het dan niet monotoon en saai?’, horen we u al vragen. Monotoon: ja. Saai: naar onze smaak zeker niet. Het is juist meeslepend en trance-inducerend in zijn sfeervolle, sombere monotonie. Het is wel iets waar je moet voor openstaan, want nogal wat mensen gaan dit wel degelijk slaapverwekkend en oersaai vinden. Maar goed, dat vinden nogal wat mensen van bijvoorbeeld gothic rock, krautrock, progrock of bands als Sunn O))), Mastodon en Neurosis ook. Een welgemeende middelvinger kunnen ze van ons krijgen! Hetzelfde soort opmerkingen gaven we onlangs in onze bespreking van “Retrogression” van Sunn O))) volgelingen Methadrone, maar ze gaan dus even goed op voor dit dubbelalbum van Fear Falls Burning. Ja, wie voor het genre openstaat – lees: de (dark) ambient liefhebber - zal dit wel best kunnen pruimen want eigenlijk is dit wel min of meer interpreteerbaar als de gitaarequivalent van het recente werk van Raison d’Être (ook het artwork heeft daar trouwens van weg) of (hoeft de vergelijking te verbazen?) vidnaObmana. [HV] http://www.fearfallsburning.be Henk Vereecken |
Volgende besprekingen
Diable Amoreux - Ringstone Round
The Dreamside - Spin Moon Magic
V.A. - Replicate 01: A Tribute to Frontline Assembly
Plastic Noise Experience - Noised (CD)
Dave Clarke - World Service 2 (2CD)
Moon Far Away - Belovodie
The Bollock Brothers - Cyber Polaroid (CDS)
Department Of Eagles - The Cold Nose
The Last Dance - Once beautiful
The Frozen Autumn - Is anybode there?
Andere besprekingen van FEAR FALLS BURNING
Fear Falls Burning - Disorder Of Roots
Fear falls burning - The rainbow mirrors a burning heart
Fear falls burning - Woes of the desolate mourner
Fear Falls Burning - I'm One Of Those Monsters Numb With Grace
Fear Falls Burning - The Carnival Of Ourselves
Fear Falls Burning - Frenzy Of The Absolute
In hetzelfde genre: DRONE
Dim Arcana - Ars Populi
Various Artists - Archipel Electronique Vol.1
Ben Frost & Daniel Bjarnason - Solaris
Fennesz - SevenStars
Angel - 26000
Mirexxx - Nine Angles
Koji Asano - Solstice Eclipse
Pombagira - Iconoclast Dream
Blanck Mass - Blanck Mass
The Cutmen - Seconds Out
Het is nu echt aftellen geblazen. Over exact een week start in Leipzig het Wave-Gotik-Treffen, het grootste zwarte festival ter wereld. Na twee jaar afwezigheid om redenen die u intussen wel kent, is de 29ste editie een feit. Er worden niet minder dan 184 artiesten aangekondigd. Dat zijn er wat minder dan gewoonlijk, maar als je weet dat je ...
In 2019 waren we laaiend enthousiast over 'Veel te lang beleefd geweest', het officiële debuut van de Leuvense anarchowavers Donder, Hel & Hagel. Het heeft even geduurd vooraleer er een opvolger aangekondigd werd, want in tussentijd is er uiteraard veel gebeurd. Een wereldwijde pandemie waarbij mensen opgesloten werden en ...
U zal het nog vaak horen: Gert brengt in augustus een nieuwe plaat uit getiteld 'Alles is nog niet verloren'. Wat u kan verwachten? 18 protestliedjes waarin onderwerpen als ongelijkheid, oorlog, corona, migratie en mentaal welzijn de revue passeren. Om u alvast te doen uitkijken naar die plaat, die volgens ingewijdenen de beste Gert-plaat ...
Het voelt aan alsof het terug 2016 is > The Rapture all over again...
Deze keer was het de beurt aan Andrew Fletcher, die de legendarische band Depeche Mode als bass- en keyboardspeler mee in de steigers zette.
Samen met schoolkameraad Vince Clarke (later Yazoo en Erasure) was er eerst No Romance In China en na latere kennismaking ...
België is sedert de jaren 80 altijd al een notoire leverancier geweest van alternatieve muziek. Muziek die vaak wereldwijd op erkenning kon rekenen maar nooit echt sant in eigen land was. Enige erkenning volgt in het beste geval pas jaren of decennia later als de feiten het inzicht van de zeldzame professionele muziek journalist wel tot ...
Indien de naam Feralia Planitia, soloproject van Simona Dellamorte, u nog niks zegt dan verwijs ik u graag door naar de recensie van diens debuut EP (uitgebracht in 2021 door Desert Island Music) op deze site. Na dit dubbelinterview met Das Auge, soloproject van Hans Plasma, zal ze voor u nadien alvast geen onbekende meer zijn. Samen met de ...
Pussy Riot is vandaag weer razend relevant. Sinds hun ontstaan voert Pussy Riot een kruistocht tegen Poetin, waardoor ze ook op de harde wijze konden kennismaken met het Russische repressieapparaat. Nu Rusland een ‘speciale militaire operatie’ begonnen is in Oekraïne, is de repressie tegenover andersdenkenden nog toegenomen. ...
Pussy Riot haalt weer het wereldnieuws. Maria Oljochina - een van de leden van Pussy Riot die in 2012 tot twee jaar werkkamp veroordeeld werd na een subversief optreden in de Christus Verlosserkathedraal in Moskou - is samen met haar vriendin in het geniep uit Rusland gevlucht. Dit betekent ook dat ze kan deelnemen aan de huidige tournee, ...
Het was geleden van in 2005 dat ondergetekende Dead Can Dance nog in levende lijve had gezien. De doortocht in 2013, in Vorst ‘Galmpaleis’ Nationaal -prima livealbum, dat wel- had ik immers gemist, evenals het concert in Cirque Royal in 2019... Ook deze keer scheelde het niet veel, doordat DCD wegens de Covid-pandemie zich genoodzaakt ...