|
|||||||||||||
Een plaat die opent met het geluid van een versterker die distortion produceert, meer hebben we soms niet nodig om onze aandacht te trekken. Van een streepje noiserock zijn we hier dan ook niet vies, en toen uit de promotekst bleek dat Falling Stacks de mosterd haalde bij de voor de hand liggende invloeden, zoals daar zijn Fugazi, Sonic Youth en Shellac; en verder ook bij The Fall en Unwound en er tekstueel zelfs referenties worden gemaakt naar het Pink Floyd ten tijde van Syd Barrett wou ik deze debuutplaat wel aan een luisterbeurt onderwerpen. Ik hoor ook vergelijkingen met de geniale gekken van The Jesus Lizard, alsook NOMEANSNO. Falling Stacks brengt tien nummers op een half uurtje, dus tijd voor uit te rusten gunnen ze ons evenwel niet. De rollende baslijnen, de tokkelende gitaarstijl en de in het rond tikkende drumaanslagen zijn zeer sterk, qua productie hebben ze ook hun best gedaan om dit instrumentarium zeer organisch op geluidsdrager over te brengen. De zang is een beetje het zwakke punt bij deze band uit Bristol, verre van slecht, maar met iets te weinig variatie om de nummers wat meer punch mee te geven, waardoor de nummers onderling een beetje inwisselbaar zijn. De nummers die er echt uitspringen zijn “No Stops”, dat een spel van vertragen en versnellen speelt, om dan doodleuk over te gaan op uptempo riedeltjes die we kennen van bij Minutemen; en bij de intro van “Silverware” werden de wenkbrauwen ook even gefronst. (Grappig detail is dat de band hun stijl zelf omschrijft als ‘frowncore’) No Wives is alvast een verdienstelijke poging voor een debuterende band, al mag er in de toekomst wel een beetje meer variatie in de nummers gepompt worden, nu geef ik ze nog het voordeel van de twijfel, want talent hebben ze best wel. Hun sound weet de aandacht vast te grijpen maar echt overstijgen doen ze hun voorbeelden niet. Live zal dit ongetwijfeld vuurwerk geven, dit is immers een genre dat op zijn best is vanop een podium. Helaas moeten we de noiserock liefhebbers onder jullie teleurstellen, want Falling Stacks is een band die slechts zeer sporadisch optreedt, en geen tours doet. (Misschien omdat dit om een hobbybandje gaat, of de bandleden er full time jobs op nahouden, gezinnen? Het is gissen naar de reden.) Humor heeft dit trio alleszins, en dat is mooi meegenomen, want het is allemaal al serieus genoeg, dus een kwinkslag op zijn tijd weten ook wij wel te waarderen. Afsluiten doen we met een quote (ja, we maken het ons soms makkelijk, we hebben nog andere, meer relevante platen te bespreken!) die deze plaat mooi samenvat: "If you were cutting your teeth on the hard edge of Big Black, the lunacy of The Jesus Lizard and the agit-groove of Fugazi then there is a place in your blackened heart for Falling Stacks." (LouderThanWar)
Dimi Brands |
Battle Worldwide RecordingsVolgende besprekingen
Headdreamer - Human Frequencies
The Girl Who Cried Wolf - Ruins
Doug Sharin - Kate No Longer
Sewer Goddess - Painlust
Black Light Ascension - Post Future Recordings
Lend Me Your Underbelly - Hover
Salome's Dance - Salome's Dance
Eltharia - Innocent
PolymoniQ - Languages
Sathönay - Gaziosmanpasa
Het is nu echt aftellen geblazen. Over exact een week start in Leipzig het Wave-Gotik-Treffen, het grootste zwarte festival ter wereld. Na twee jaar afwezigheid om redenen die u intussen wel kent, is de 29ste editie een feit. Er worden niet minder dan 184 artiesten aangekondigd. Dat zijn er wat minder dan gewoonlijk, maar als je weet dat je ...
In 2019 waren we laaiend enthousiast over 'Veel te lang beleefd geweest', het officiële debuut van de Leuvense anarchowavers Donder, Hel & Hagel. Het heeft even geduurd vooraleer er een opvolger aangekondigd werd, want in tussentijd is er uiteraard veel gebeurd. Een wereldwijde pandemie waarbij mensen opgesloten werden en ...
U zal het nog vaak horen: Gert brengt in augustus een nieuwe plaat uit getiteld 'Alles is nog niet verloren'. Wat u kan verwachten? 18 protestliedjes waarin onderwerpen als ongelijkheid, oorlog, corona, migratie en mentaal welzijn de revue passeren. Om u alvast te doen uitkijken naar die plaat, die volgens ingewijdenen de beste Gert-plaat ...
Het voelt aan alsof het terug 2016 is > The Rapture all over again...
Deze keer was het de beurt aan Andrew Fletcher, die de legendarische band Depeche Mode als bass- en keyboardspeler mee in de steigers zette.
Samen met schoolkameraad Vince Clarke (later Yazoo en Erasure) was er eerst No Romance In China en na latere kennismaking ...
België is sedert de jaren 80 altijd al een notoire leverancier geweest van alternatieve muziek. Muziek die vaak wereldwijd op erkenning kon rekenen maar nooit echt sant in eigen land was. Enige erkenning volgt in het beste geval pas jaren of decennia later als de feiten het inzicht van de zeldzame professionele muziek journalist wel tot ...
Indien de naam Feralia Planitia, soloproject van Simona Dellamorte, u nog niks zegt dan verwijs ik u graag door naar de recensie van diens debuut EP (uitgebracht in 2021 door Desert Island Music) op deze site. Na dit dubbelinterview met Das Auge, soloproject van Hans Plasma, zal ze voor u nadien alvast geen onbekende meer zijn. Samen met de ...
Pussy Riot is vandaag weer razend relevant. Sinds hun ontstaan voert Pussy Riot een kruistocht tegen Poetin, waardoor ze ook op de harde wijze konden kennismaken met het Russische repressieapparaat. Nu Rusland een ‘speciale militaire operatie’ begonnen is in Oekraïne, is de repressie tegenover andersdenkenden nog toegenomen. ...
Pussy Riot haalt weer het wereldnieuws. Maria Oljochina - een van de leden van Pussy Riot die in 2012 tot twee jaar werkkamp veroordeeld werd na een subversief optreden in de Christus Verlosserkathedraal in Moskou - is samen met haar vriendin in het geniep uit Rusland gevlucht. Dit betekent ook dat ze kan deelnemen aan de huidige tournee, ...
Het was geleden van in 2005 dat ondergetekende Dead Can Dance nog in levende lijve had gezien. De doortocht in 2013, in Vorst ‘Galmpaleis’ Nationaal -prima livealbum, dat wel- had ik immers gemist, evenals het concert in Cirque Royal in 2019... Ook deze keer scheelde het niet veel, doordat DCD wegens de Covid-pandemie zich genoodzaakt ...