|
|||||||||||||
Een plaat die opent met het geluid van een versterker die distortion produceert, meer hebben we soms niet nodig om onze aandacht te trekken. Van een streepje noiserock zijn we hier dan ook niet vies, en toen uit de promotekst bleek dat Falling Stacks de mosterd haalde bij de voor de hand liggende invloeden, zoals daar zijn Fugazi, Sonic Youth en Shellac; en verder ook bij The Fall en Unwound en er tekstueel zelfs referenties worden gemaakt naar het Pink Floyd ten tijde van Syd Barrett wou ik deze debuutplaat wel aan een luisterbeurt onderwerpen. Ik hoor ook vergelijkingen met de geniale gekken van The Jesus Lizard, alsook NOMEANSNO. Falling Stacks brengt tien nummers op een half uurtje, dus tijd voor uit te rusten gunnen ze ons evenwel niet. De rollende baslijnen, de tokkelende gitaarstijl en de in het rond tikkende drumaanslagen zijn zeer sterk, qua productie hebben ze ook hun best gedaan om dit instrumentarium zeer organisch op geluidsdrager over te brengen. De zang is een beetje het zwakke punt bij deze band uit Bristol, verre van slecht, maar met iets te weinig variatie om de nummers wat meer punch mee te geven, waardoor de nummers onderling een beetje inwisselbaar zijn. De nummers die er echt uitspringen zijn “No Stops”, dat een spel van vertragen en versnellen speelt, om dan doodleuk over te gaan op uptempo riedeltjes die we kennen van bij Minutemen; en bij de intro van “Silverware” werden de wenkbrauwen ook even gefronst. (Grappig detail is dat de band hun stijl zelf omschrijft als ‘frowncore’) No Wives is alvast een verdienstelijke poging voor een debuterende band, al mag er in de toekomst wel een beetje meer variatie in de nummers gepompt worden, nu geef ik ze nog het voordeel van de twijfel, want talent hebben ze best wel. Hun sound weet de aandacht vast te grijpen maar echt overstijgen doen ze hun voorbeelden niet. Live zal dit ongetwijfeld vuurwerk geven, dit is immers een genre dat op zijn best is vanop een podium. Helaas moeten we de noiserock liefhebbers onder jullie teleurstellen, want Falling Stacks is een band die slechts zeer sporadisch optreedt, en geen tours doet. (Misschien omdat dit om een hobbybandje gaat, of de bandleden er full time jobs op nahouden, gezinnen? Het is gissen naar de reden.) Humor heeft dit trio alleszins, en dat is mooi meegenomen, want het is allemaal al serieus genoeg, dus een kwinkslag op zijn tijd weten ook wij wel te waarderen. Afsluiten doen we met een quote (ja, we maken het ons soms makkelijk, we hebben nog andere, meer relevante platen te bespreken!) die deze plaat mooi samenvat: "If you were cutting your teeth on the hard edge of Big Black, the lunacy of The Jesus Lizard and the agit-groove of Fugazi then there is a place in your blackened heart for Falling Stacks." (LouderThanWar)
Dimi Brands |
Battle Worldwide RecordingsVolgende besprekingen
Headdreamer - Human Frequencies
The Girl Who Cried Wolf - Ruins
Doug Sharin - Kate No Longer
Sewer Goddess - Painlust
Black Light Ascension - Post Future Recordings
Lend Me Your Underbelly - Hover
Salome's Dance - Salome's Dance
Eltharia - Innocent
PolymoniQ - Languages
Sathönay - Gaziosmanpasa
Het Franse Saigon Blue Rain laat van zich horen middels de nieuwe single 'BPD', de voorloper van het nieuwe album dat momenteel nog in de pijplijn zit.
Op deze single verder nog twee remixen: een psy/electro-industrial mix door Planetdamage en een downtempo versie die zich eerder in dreampop/electronica velden begeeft door Black ...
Terwijl wij vol spanning wachten op een opvolger van het ijzersterke Lueur (2017), verlegt Empusae, samen met de Zweedse vrienden van Ordo Rosarius Equilibrio en In Slaughter Natives zijn grenzen.
Hierbij kijkt men niet op een kilometer meer of minder, want hun gezamenlijke tournee zal hen tot in China brengen.
Tussen 12 en 21 april ...
Naar goede jaarlijkse gewoonte kan je binnenkort weer proeven van het betere ritmische werk op het Hands-label.
De affiche van Forms Of Hands 19 ziet er als volgt uit:
vrijdag 26 april:
Mono No Aware
S.K.E.T.
Gatto Nero
16Pad Noise Terrorist
Katran
Supersimmetria
ICD-10
zaterdag 27 april:
Winterkälte
Geistform
Heimstatt ...
Gitaarheld Dick Dale (echte naam Richard Anthony Mansour) stierf op 16 maart op 81-jarige leeftijd aan de gevolgen van kanker. Hij werd geboren op 4 mei 1937 in Quincy (Massachusetts) en was van Libanese afkomst. Zijn oom, die in buikdansclubs speelde, leerde hem als kind darbouka spelen, de trechtervormige trommel, en oud, de Arabische luit. ...
Tijdens de tweede editie van Black Easter, in 2016, waren we met verstomming geslagen na het concert van Jo Quail. Enkel met haar cello (en een ingenieus looping-systeem) wist ze de zaal in te palmen en aardig wat nieuwe zieltjes te winnen. Organisator Ward De Prins had een goede band met de Londense, en zag er niet tegen op reisjes te maken ...
Ze zijn er de fel begeerde WGT tickets!! Dit jaar betaal je voor een ticket € 130... Ik weet het elk jaar een beetje meer maar je krijgt er wel enorm veel voor terug. Vijf dagen vertier en plezier, wat dus neerkomt op iets meer dan € 25 per dag en je reist nog eens gratis met het openbaar vervoer ook. Wilt u uw tent opslaan op de ...
Er zijn kwatongen die beweren dat de muziekbusiness dood is, anderzijds blijven de nieuwe groepjes bij Dark Entries binnen druppelen en blijven vooral underground labels, die nog worden opgericht uit liefde voor muziek, uit de grond schieten. Is deze dood dan wel zo definitief? Of is er nog hoop na de bombarderie van klaagzangen en negativiteit. ...
We worden oud. New wave is intussen 40 jaar, Dark Entries heeft er al 25 op de teller staan en zelfs Wool-E viert reeds zijn tiende verjaardag. Wool-E, dat is in de eerste plaats de Wool-E Shop, die in 2009 als online patenwinkel opende en sindsdien ook als cd-stand op heel wat optredens en festivals aanwezig was. Later werd Wool-E Shop ook ...
Laibach is een parodie van zichzelf geworden! En ze schamen zich er niet eens voor. Meer zelfs, ze hebben er bewust voor gekozen. Nog nooit blonk de groep zo uit in humor en zelfrelativering. Nu hernemen ze al nummers van ‘The Sound Of Music’, en alhoewel ze dat op hun karakteristieke onheilspellende toon doen, is het manifest ...