|
|||||||||||||
Nog maar net passeerde de singel “Cherry Picker” van dit Frans / Zwitserse gezelschap en nu krijg ik de eer om het derde album na “!!Nada!!” (2015) en “The White Days” (2014) onder een kritische spot te belichten. Nu ja, wie mijn review van de nieuwe singel las, weet dat ik een fan ben, of toch zo ongeveer en daar zal dit nieuwe album niks aan af doen. Al wil ik wel beginnen met een puntje van kritiek, een speelduur die niet eens de 32 minuten haalt, is een beetje weinig wel, toch voor zo’n rond glitterding dat een album heet. We krijgen er 9 nummers voor, waarvan het eerste “Lines” fungeert als een intro om ons terug te katapulteren in het minimalisme van de kille golven van de jaren 80, waar de bassen bromden en pruttelden, de synths een ijl en kil windje bliezen door onze haren en de gitaartjes de passie uit ons vel schraapten. Ja, die dagen toen existentialisme onderdook bij weemoed en de crisis het minimalisme aanscherpte met een scheut rebellie en een doodgraver look. Those were the days en die beleef ik weer helemaal met “Lines & Parallels” en dat al vanaf het tweede nummer, het unheimliche en daar zal het Duitse taaltje wel voor iets tussen zitten, “Leuchtturm”, dat wordt gevolgd door het eenvoudige maar aanstekelijke “Audran” dat aanzet tot een apocalyptisch danspasje. Lekker deuntje dit, gedragen door een doeltreffend ritmedoosje. “Defeat” is een Franstalig claustrofobisch mistgordijn, met een oude Cure baslijn, en een “Pornography” sfeertje. Over het tussendoortje “Parallels” kunnen we kort zijn, 36 seconden namelijk. “Hatch End” laat zich leiden door experiment en herwonnen kracht, terwijl het poppy aandoende “Sway” als instap nummertje voor de nieuwe worp mag beschouwd, een soortement singel. Leuk, maar niet het beste nummer van het album naar mijn geheel bescheiden mening. Geef me dan maar het wispelturige basje en nerveuze ritme van “Extinguisher” of het kil mijmerende sluitstuk “Weeping Willow” dat wel heel erg aan The Cure ten tijde van “Disintegration” doet denken. Dat onderkoelde en toch aandoenlijke sfeertje, ik krijg er geen genoeg van. Uit bij Wool-E-Discs en gelimiteerd op slechts 300 exemplaren. Ook voor de vinyl freaks, het Wave Tension label verwent, eveneens met een strikte limiet, uw nikkelbak. Aanrader of had u iets anders in gedachten?
<a data-cke-saved-href="https://www.facebook.com/facticefactory/" href="https://www.facebook.com/facticefactory/" onclick="window.open(this.href, " ',="" 'resizable="no,status=no,location=no,toolbar=no,menubar=no,fullscreen=no,scrollbars=no,dependent=no');" return="" false;'="">Factice Factory (facebook) Kurt Ingels |
Wool-E DiscsVolgende besprekingen
Substitution Product - Substitution Product
Anna Domino - East & West
Chöd - Bardo Thodol
Ripit - Tsatsa Tushen (12')
Metal Disco - Devil Explicit
Amorphous - Shapeshifting
Ogive - Folds
Beyond God - Dying to feel alive
Georgio 'the Dove' Valentino - Satyros Ironykos (7inch single)
Instant lake - Refractory
Andere besprekingen van FACTICE FACTORY
Factice Factory - Cherry Picker 7' (wit vinyl)
Factice Factory - Nada
Factice Factory - The White Days
“It Was A Very Long Conversation But At The End We Didn’t Shake Hands”. Het is en blijft de legendarische debuutplaat van Struggler. Hamont-Achel leerde tegen en wil en dank zijn eigen duistere kant kennen. De goegemeente heeft er mee leren omgaan en de band op zich is gedurende 40 jaren nog steeds zijn eigen koers aan het ...
Tip 1. indien u nog twijfelt, doen, kies voor een vakantie / city trip met Pinksteren naar het mooie, groene en historisch relevante Leipzig. Weerbarstig lief of vrouw? Doe alsof uw neus bloedt u weet zogezegd van niets want er zijn nog tickets beschikbaar aan de kassa en als je er dan toch bent... U vindt trouwens een ticket stalletje recht ...
Hoewel het legendarische Cold Meat Industry label al sinds 2014 op apegapen ligt, vond men het in 2017 toch wel gepast om de 30ste verjaardag van hun bestaan te vieren. In stijl, in dit geval met een tweedaags festival en een heleboel acts die het mede dankzij dit kwaliteitslabel tot grote namen wisten te schoppen.
Wie er bij was daar ...
Nog een tweetal weekjes en de jaarlijkse bedevaart naar Leipzig kan een aanvang nemen, geef maar toe dat u er weer een gans jaar naar heeft uitgekeken.
Ondergetekende stuurt dit jaar zijn kat, maar laat niet na zijn persoonlijke elftal mee te geven, kwestie dat u niet bezwijkt aan keuzestress.
1.CAMERATA MEDIOLANENSE
Italiaans ...
De Westkust van de US of A weet schoon volk tot zijn inwoners te tellen. Paraderend langs de Hollywood Boulevard onder het alziend oog van de paparazzi. Al zien we een band als Second Still er weinig last van te weten ondervinden. Bijzonder straf dan weer wel in de postpunk / coldwave-subcultuur waarin ze zich als trio al enkele jaren ...
Op de affiche van Trouwfe(e)st ligt de nadruk ontegensprekelijk op de genres dark ambient, dark folk en waagt men ook graag een uitstapje naar het meer industriële genre. De naam van het Nederlandse Pantser Fabriek kwam dan ook als een verrassing. Deze pure EBM act is een project van Willem Witte, die we kennen van zijn neofolk alias ...
Der Klinke blaast tien kaarsjes uit. Dat doen ze met een geschenk aan hun fans: een nieuwe plaat 'Decade' met daarop een aantal herwerkte versies van nummers uit hun eerste decennium, een aantal remixen en zelfs een handvol nieuwe nummers. De plaat moet een hoofdstuk afsluiten. Oorspronkelijk zou het zelfs de zwanezang van de groep ...