|
|||||||||||||
Justin Wright heet de man achter dit project uit Kansas City, Missouri. Hij is ook actief in de band Living Science Foundation. Met Expo 70 grossiert hij in drone, spacerock en ambiente krautrock en de overweldigende output van het project – we tellen 66 releases op 15 jaar tijd - doet wel denken aan die van de synthesizertapijtenfabriek van Tangerine Dream in de jaren 70 en 80. Dit 2cd album bevat twee live studio on-air performances, uitgezonden door KFJC, een niet-commerciële college radio uit Los Altos Hills, Californië, in 2008 en in 2010. De opnames werden in het verleden reeds elk apart uitgebracht, maar in erg kleine edities. De opname van 2008 werd uitgebracht als een bonus CDr bij de “Psychosis” LP en die van 2010 als een tour CDr. Het album “Live In The Pit KFJC 89,7 FM” bevat dus op elk schijfje één zeer lange track van net geen uur. De twee tracks heten “August 20, 2008” (58 minuten) en “November 6, 2010” (57 minuten). Het zijn twee ellenlange geïmproviseerde suites gespeeld met minimale middelen. Op de opname van 2008 werd Justin Wright op elektrische gitaar bijgestaan door ene Matt Hill op bass en analoge drum machine. In die tijd trad Expo 70 wel meer op als duo. De opname van 2010 laat Justin Wright solo horen op elektrische gitaar, moog en analoge drum machine. De tracks laten hypnotische, lome, geproceste gitaargeluiden horen (de foto in het klaphoesje laat een installatie zien met een indrukwekkend aantal effectpedalen), ondersteund door rudimentaire drummachine sequenties. Het resultaat is een soort ambiente kosmische muziek of spacerock zonder dat het al te veel rockt. Het is 100% instrumentale muziek, drone en ambient in de geest van Tangerine Dream en Ash Ra Temple. Muziek waar je je spontaan beelden van vloeistofdia’s bij voorstelt of anders wel intergalactische beelden uit de kosmos. Persoonlijk heb ik een duidelijke voorkeur voor de track “November 6, 2010”. Door de additionele moog synthesizer klinkt deze rijker en ook een stuk warmer dan de andere compositie, “August 20, 2008”, die met enkel gitaar en bass een stuk kaler en soberder voortkabbelt. De cd’s zitten in een gatefold sleeve in de stijl van Japanse vinyl replica’s. Het item is strikt gelimiteerd op 500 copies. De cover is gebaseerd op die van de originele uitgave uit 2010, met een design van Justin Wright himself.
Henk Vereecken |
ZoharumVolgende besprekingen
Unisonic - Live At Wacken
Akalotz - Confront
Genetic Transmission - Genetic Transmission
Loewenhertz - Echtzeit
An Erotic End Of Times - Chapter One
Der Himmel Über Berlin - Amnesia
Smell & Quim - Jesus Christ / The Jissom Killers
Area Bombardment - Republic
Euforic Existence - MMXVI - IIIIII00000 - 2016
Pascal Deweze - Cult Of Yes
Andere besprekingen van EXPO 70
Expo 70 - Mother Universe Has Birthed Her Last Cosmos
Expo 70 - Solar Drifting
Expo 70 - Corridors To Infinity
Het is nu echt aftellen geblazen. Over exact een week start in Leipzig het Wave-Gotik-Treffen, het grootste zwarte festival ter wereld. Na twee jaar afwezigheid om redenen die u intussen wel kent, is de 29ste editie een feit. Er worden niet minder dan 184 artiesten aangekondigd. Dat zijn er wat minder dan gewoonlijk, maar als je weet dat je ...
In 2019 waren we laaiend enthousiast over 'Veel te lang beleefd geweest', het officiële debuut van de Leuvense anarchowavers Donder, Hel & Hagel. Het heeft even geduurd vooraleer er een opvolger aangekondigd werd, want in tussentijd is er uiteraard veel gebeurd. Een wereldwijde pandemie waarbij mensen opgesloten werden en ...
U zal het nog vaak horen: Gert brengt in augustus een nieuwe plaat uit getiteld 'Alles is nog niet verloren'. Wat u kan verwachten? 18 protestliedjes waarin onderwerpen als ongelijkheid, oorlog, corona, migratie en mentaal welzijn de revue passeren. Om u alvast te doen uitkijken naar die plaat, die volgens ingewijdenen de beste Gert-plaat ...
Het voelt aan alsof het terug 2016 is > The Rapture all over again...
Deze keer was het de beurt aan Andrew Fletcher, die de legendarische band Depeche Mode als bass- en keyboardspeler mee in de steigers zette.
Samen met schoolkameraad Vince Clarke (later Yazoo en Erasure) was er eerst No Romance In China en na latere kennismaking ...
België is sedert de jaren 80 altijd al een notoire leverancier geweest van alternatieve muziek. Muziek die vaak wereldwijd op erkenning kon rekenen maar nooit echt sant in eigen land was. Enige erkenning volgt in het beste geval pas jaren of decennia later als de feiten het inzicht van de zeldzame professionele muziek journalist wel tot ...
Indien de naam Feralia Planitia, soloproject van Simona Dellamorte, u nog niks zegt dan verwijs ik u graag door naar de recensie van diens debuut EP (uitgebracht in 2021 door Desert Island Music) op deze site. Na dit dubbelinterview met Das Auge, soloproject van Hans Plasma, zal ze voor u nadien alvast geen onbekende meer zijn. Samen met de ...
Pussy Riot is vandaag weer razend relevant. Sinds hun ontstaan voert Pussy Riot een kruistocht tegen Poetin, waardoor ze ook op de harde wijze konden kennismaken met het Russische repressieapparaat. Nu Rusland een ‘speciale militaire operatie’ begonnen is in Oekraïne, is de repressie tegenover andersdenkenden nog toegenomen. ...
Pussy Riot haalt weer het wereldnieuws. Maria Oljochina - een van de leden van Pussy Riot die in 2012 tot twee jaar werkkamp veroordeeld werd na een subversief optreden in de Christus Verlosserkathedraal in Moskou - is samen met haar vriendin in het geniep uit Rusland gevlucht. Dit betekent ook dat ze kan deelnemen aan de huidige tournee, ...
Het was geleden van in 2005 dat ondergetekende Dead Can Dance nog in levende lijve had gezien. De doortocht in 2013, in Vorst ‘Galmpaleis’ Nationaal -prima livealbum, dat wel- had ik immers gemist, evenals het concert in Cirque Royal in 2019... Ook deze keer scheelde het niet veel, doordat DCD wegens de Covid-pandemie zich genoodzaakt ...