|
|||||||||||||
Justin Wright heet de man achter dit project uit Kansas City, Missouri. Hij is ook actief in de band Living Science Foundation. Met Expo 70 grossiert hij in drone, spacerock en ambiente krautrock en de overweldigende output van het project – we tellen 66 releases op 15 jaar tijd - doet wel denken aan die van de synthesizertapijtenfabriek van Tangerine Dream in de jaren 70 en 80. Dit 2cd album bevat twee live studio on-air performances, uitgezonden door KFJC, een niet-commerciële college radio uit Los Altos Hills, Californië, in 2008 en in 2010. De opnames werden in het verleden reeds elk apart uitgebracht, maar in erg kleine edities. De opname van 2008 werd uitgebracht als een bonus CDr bij de “Psychosis” LP en die van 2010 als een tour CDr. Het album “Live In The Pit KFJC 89,7 FM” bevat dus op elk schijfje één zeer lange track van net geen uur. De twee tracks heten “August 20, 2008” (58 minuten) en “November 6, 2010” (57 minuten). Het zijn twee ellenlange geïmproviseerde suites gespeeld met minimale middelen. Op de opname van 2008 werd Justin Wright op elektrische gitaar bijgestaan door ene Matt Hill op bass en analoge drum machine. In die tijd trad Expo 70 wel meer op als duo. De opname van 2010 laat Justin Wright solo horen op elektrische gitaar, moog en analoge drum machine. De tracks laten hypnotische, lome, geproceste gitaargeluiden horen (de foto in het klaphoesje laat een installatie zien met een indrukwekkend aantal effectpedalen), ondersteund door rudimentaire drummachine sequenties. Het resultaat is een soort ambiente kosmische muziek of spacerock zonder dat het al te veel rockt. Het is 100% instrumentale muziek, drone en ambient in de geest van Tangerine Dream en Ash Ra Temple. Muziek waar je je spontaan beelden van vloeistofdia’s bij voorstelt of anders wel intergalactische beelden uit de kosmos. Persoonlijk heb ik een duidelijke voorkeur voor de track “November 6, 2010”. Door de additionele moog synthesizer klinkt deze rijker en ook een stuk warmer dan de andere compositie, “August 20, 2008”, die met enkel gitaar en bass een stuk kaler en soberder voortkabbelt. De cd’s zitten in een gatefold sleeve in de stijl van Japanse vinyl replica’s. Het item is strikt gelimiteerd op 500 copies. De cover is gebaseerd op die van de originele uitgave uit 2010, met een design van Justin Wright himself.
Henk Vereecken |
ZoharumVolgende besprekingen
Unisonic - Live At Wacken
Akalotz - Confront
Genetic Transmission - Genetic Transmission
Loewenhertz - Echtzeit
An Erotic End Of Times - Chapter One
Der Himmel άber Berlin - Amnesia
Smell & Quim - Jesus Christ / The Jissom Killers
Area Bombardment - Republic
Euforic Existence - MMXVI - IIIIII00000 - 2016
Pascal Deweze - Cult Of Yes
Andere besprekingen van EXPO 70
Expo 70 - Solar Drifting
Expo 70 - Corridors To Infinity
Wie de nieuwe single van Morgan King hoort zal, misschien niet meteen horen dat hij ooit één van de meest succesvolle houseproducers ter wereld was. Zijn wortels had hij evenwel in de new wave, en na zich in de jaren 90 een tijdje teruggetrokken te hebben uit de muziekwereld, is hij meer experimentele elektronische muziek beginnen ...
Theatre of Hate maakte begin jaren 80 furore met maatschappijkritische post-punk, destijds werd ook wel eens de term 'positive punk' gebruikt, maar die is wat in onbruik geraakt. Hoe dan ook, de groep bestaat nog steeds en Kirk Brandon en de zijnen treden - zeker sinds de uitgave van 'Kinshi' in 2016 - weer regelmatig op. Verleden ...
Theodor Bastard heeft de lange weg van zwaarmoedige darkwave naar sjamanistische wereldmuziek afgelegd, en in elk stadium van hun oeuvre konden ze mooie resultaten voorleggen. In 2015 gaf de groep rond Yana Veva en Fedor Svolotch een reeks kamerconcerten onder de noemer 'Unusual Concerts Tour'. Het heeft blijkbaar veel voeten in de ...
Het verhaal van hoe een eenmansband zich weet te integreren in de hedendaagse wereld van de postpunk. En daarbij vooral weet samen te werken met goeie vrienden. Antipole kwam voor het eerst in ons vizier door het album Northern Flux dat werd uitgebracht via het Franse Unknown Pleasures-label. Een album dat donkerheid met lichtheid wist ...
Yep, het W-festival is thans nog maar een maand van ons verwijderd. Van 15 tot 19 augustus is het zo ver: het feestje voor liefhebbers van zwarte en eightiesmuziek gaat van start in Amougies. We geven nog een allerlaatste keer twee vrijkaarten voor het festival weg. Daarvoor moet u wel een prijsvraag oplossen. Over één van de ...
Autumn Tears stond in hun prille beginjaren - ze bestaan sinds 1995 - garant voor zuiver misantropische neoklassieke duisternis. Alles evolueert evenwel, en gaandeweg sloop er heel wat schoonheid in de neoklassieke composities van de Amerikanen. Met als hoogtepunt het prachtige 'The Hallowing' uit 2007. Het was bedoeld als de laatste ...
Theatre of Hate heeft met 'Westworld' muziekgeschiedenis geschreven. Ze maakten postpunk met grauwe, rauwe nummers die niet bepaald overvloeiden van optimisme. De groep leefde een kort maar krachtig bestaan tot de groep overging in Spear of Destiny in 1982. Vandaag is het evenwel Theatre of Hate dat terug van zich laat horen. In 2016 ...
The Cure bestaat 40 jaar, en dat werd verleden zaterdag met veel poeha gevierd in Londen. Fans van over de hele wereld hebben zich verzameld in Hyde Park om optredens te zien Editors, Goldfrapp, Interpol en nog wat andere namen, maar toch vooral om het twee uur durende concert mee te maken van het feestvarken zelf.
Robert Smith had aangekondigd ...
Het meest exclusieve concert waarover u op onze pagina’s lezen kunt, zal hoogstwaarschijnlijk de review zijn waar uw ogen momenteel over glijden.
Een tijdje terug ontving ondergetekende namelijk op Facebook een privé bericht van Michael Tellbach, beter gekend als Art Abscons. Hij nodigde me uit voor een privé evenement ...
