Empusae verblijdde ons in 2019 pas nog met het uitstekende audiovisuele spektakel Iter In Tenebris. 2020 was het jaar van het gedwongen binnenzitten, wat tijd met zich meebracht om reeds over nieuw werk te buigen.

Empusae presenteert Sounds From Beyond als een tussendoortje, ook al weigeren we het in die hoedanigheid te zien. Daarvoor is, u kan het al raden, de kwaliteit van het nummer in kwestie net iets te hoog. De naam Empusae groeide al snel uit tot een kwaliteitslabel, en zelfs als Nicolas Van Meirhaeghe een klein hapje als dit uit de mouw schudt, ga je als muzikale fijnproever niet met honger van tafel.

Ook hier gaat het weer om een allesomvattend concept waarbij klank en beeld elkaar ontmoeten. Niet verbazingwekkend als je weet dat een muzikaal brein als Nicolas en een al even vernuftig visueel artieste Christel Morvan (Nesisart) naast een muzikaal ook een amoureus paar vormen.

Inspiratie voor Sounds From Beyond vond Empusae bij de bij dark ambient artiesten vaak aangeboorde bron H.P. Lovecraft. Hij creëerde een soundtrack voor een abstracte denkbeeldige film die ons meeneemt in het fascinerende universum van de legendarische schrijver.

Nadat de muziek klaar was, ging Nesisart aan de slag met het materiaal en maakte een illustratie op basis van wat ze hoorde en zag in dit muzikale rijk.

Als laatste stap werd deze illustratie aan Lionel Arlen (Le 7e Oeuil) bezorgd. Hij vervaardigde een traditionele A5 zeefdruk van hoge kwaliteit op luxe zwaar papier met zwarte- en koperinkt en een Le 7e Oeuil-logo in reliëf erop gedrukt. Van deze zeefdruk werden in totaal 100 exemplaren gedrukt, hier kan je ze bestellen (Sounds From Beyond krijg je er dan als download bij -al kan je natuurlijk ook enkel het album downloaden op Empusae’s Bandcamp pagina).

Wederom een klein kunstwerkje, met andere woorden. Ook muzikaal gezien is het zoals steeds smullen geblazen: Empusae gidst ons doorheen een angstaanjagende wereld, die zoals veel van de verhalen van Lovecraft lijken ingegeven te zijn door nachtmerries. Cthulhu, Yog-Sogoth, Nyarlathotep of andere tot de verbeelding sprekende wezens uit het werk van Lovecraft worden haast tastbaar bij deze gitzwarte klanken.

Halverwege het stuk wanen we ons na de apocalyptische aanloop in een dreigende dystopie, waarbij klanken van een nog spelende grammofoonplaat uit een verlaten ruïne komen gewaaid. Het is een graag gebruikte vorm van sfeerschepping die we bijvoorbeeld ook al hoorden bij een groep als Die Weisse Rose. Waarmee Empusae netjes ook de fans van neofolk op hun wenken bedient. Voor hen is hij, naast zijn eigen werk ook hier gretig aftrek vindt in zijn hoedanigheid als drummer van Triarii en Ordo Rosarius Equilibrio al lang geen onbekende meer.

Het slotstuk van dit imposante werk zoekt meer ruimtelijke sferen op, en dat is maar goed ook want het gevoel dat de aarde onder onze voeten afbrokkelt wordt door Empusae haast concreet vertolkt. Een zelfde ervaring beleefden we tijdens het beluisteren van Dødsmaskins laatste album, en net zozeer als dit bij de Noren het geval was, bestempelen we dit kunstje uit de handen van Empusae als een straffe verklanking. Bij het dark ambient label Cryo Chamber is het een jaarlijkse gewoonte om op het einde van het jaar een album uit te brengen waarin een figuur uit de literatuur van Lovecraft centraal staat. Zowat alle artiesten die bij het label op stal staan werken hieraan mee. Empusae doet het op Sounds From Beyond op zijn eentje, en toont aan in deze met monsters volgepropte wereld meer dan zijn mannetje te kunnen staan.

Empusae

Nesisart

Dimi Brands
18/09/2020