|
|||||||||||||
Een heruitgave op Sulatron Records van een album dat origineel in 2011 verscheen op Nasoni Records. Electric Moon is een Duits psych/kraut/space rock trio opgericht eind 2009 door Sula Bassana (gitaar, synthesizers, effecten, gong), Komet Lulu (bas, vocals, effecten, layout en design) , en Pablo Carneval (drums). Ondertussen zijn ze al aan hun vierde drummer toe, maar op dit heruitgegeven album horen we nog grotendeels de oorspronkelijke bezetting. Alleen op de openings- en titeltrack “Doomsday Machine” mept al de tweede drummer Alex (Alexander Simon) op de vellen. Sula Bassana (echte naam Dave Schmidt) is ook de man achter Sulatron Records. Voorts is hij drummer bij Zone Six, speelt hij keyboards bij Krautzone en deze muzikale duizendpoot brengt op Sulatron ook soloplaten uit als Sula Bassana. "The Doomsday Machine" duurt 79 minuten en er staan maar 5 tracks op. Zeer lange nummers dus zoals het goede spacerock betaamt. “Kleiner Knaller” is de enige uitzondering, zoals de titel al verraadt, en duurt slechts 5 minuten. De vier overige tracks variëren in lengte van 13 tot maar liefst 22 minuten. Ze heten “Doomsday Machine” (de groovey opener en tevens mijn favoriet), “Spaceman”, “Stardust Service” en “Feigenmonolog”. De lange kraut en spacerock of zeg maar gerust acidrock tracks maken een deels geïmproviseerde indruk, zoals ook het geval was bij bijvoorbeeld een Amon Duül. Ze zijn soms vrij noisy en droney. De mastering van het album gebeurde trouwens door niemand minder dan de legendarische krautrocker Eroc (van Grobschnitt faam). Zoals de albumtitel al suggereert, is het vrij donkere muziek vol escatologische fuzz met een kosmische sfeer, vocals afkomstig uit verre droomwerelden en krachtige ritmes. De idee was om muziek te combineren met visuele kunst en de kunstenaar van dienst die met zijn trippy houtskooltekeningen het 8 pagina’s tellende booklet mag opfleuren, heet Ulla Papel (pseudonym voor Ulrich Mahn) en is de vader van bassist en zangeres Komet Lulu. In de jaren ’70 begon deze artiest houtskooltekeningen te maken, ’s nachts bij rood licht en zo stoned als een garnaal, met muziek van Tangerine Dream en Klaus Schulze op de achtergrond. Omdat de sfeer van deze werken zo gelijkaardig is aan de muziek van Electric Moon, kwamen ze op de idee om ze te combineren. ‘Spijtig’ zegt Ulli Mahn, ‘dat jullie muziek al niet in de jaren 70 bestond om bij te schilderen’. ‘We hope’ zegt verder het booklet, dat ‘your flight to the electric moon with the doomsday machine of our stardust service will be a good one and wish you a nice trip’. En voor wie het aanbelangt; dit album is ‘dedicated to all the lost souls who don't fit into this insane society. Don't be too scared cause reality is scary enough. Remember the light. Remember the love.’ En daar hebben we verder niets aan toe te voegen.
Henk Vereecken |
Sulatron RecordsVolgende besprekingen
Astral Son - Minds Eye
La Pietra Lunare - La Pietra Lunare
Psy'Aviah - Seven Sorrows, Seven Stars
Moaning Cities - D. Klein
Cocaine Piss - The Dancer
Modtech - Virus [beta] EP
Lawrence English - Approaching Nothing
Toshimaru Nakamura + Ken Ikeda + Tomyoshi Date - Green Heights
Morgan King - Grains & Grams
30,000 Monkies - I Ate Myself To Grow Twice As Big
Andere besprekingen van ELECTRIC MOON
Electric Moon - Stardust Rituals
Electric Moon - Flaming Lake
Electric Moon - Theory Of Mind
Electric Moon - The Doomsday Machine
De Westkust van de US of A weet schoon volk tot zijn inwoners te tellen. Paraderend langs de Hollywood Boulevard onder het alziend oog van de paparazzi. Al zien we een band als Second Still er weinig last van te weten ondervinden. Bijzonder straf dan weer wel in de postpunk / coldwave-subcultuur waarin ze zich als trio al enkele jaren ...
Vandaag, 18 mei, is het exact 39 jaar geleden dat ene Ian Curtis zich, op 23 jarige leeftijd, van het leven beroofde. Het was allicht geen nieuws geweest ware het niet dat deze Ian Curtis frontman en zanger/tekstschrijver was bij beeldenstormers Joy Division die aan de vooravond stonden van de grote doorbraak en een eerste Amerikaanse toer.
“Closer”, ...
Miel Noir, een van de weinige bands die het lukte om op onze review pagina’s steeds het maximum aantal sterretjes in de wacht te slepen, is volop bezig aan de opvolger van Honey-Beat (2016).
Tevens werd er een verrassende gast gespot in de studio, zo blijkt ook uit de eerste single die Miel Noir uit The Phoenix-Swarm, want zo gaat ...
Met de eerste zonnestralen die zich stilaan laten gelden, beginnen we al uit te kijken naar de zomer. En wie zomer zegt, zegt festivals. Goed nieuws want op zaterdag 3 augustus pakt men in Schoten onder de noemer Summer-Event 2019 uit met een affiche op maat van de Dark Entries lezer gesneden.
Redelijk indrukwekkend met La Scaltra, A Slice ...
Dat de combinatie elektronica en kinky tot verrassende resultaten kan leiden, daarvan kon u in het Antwerpse Fetish Café reeds getuige zijn met optredens van o.a. Ah Cama-Sotz en Synapscape.
Dat het hier niet iets eenmaligs betreft mochten we tot grote tevredenheid concluderen uit het feit dat er weer twee evenementen aangekondigd ...
Op de affiche van Trouwfe(e)st ligt de nadruk ontegensprekelijk op de genres dark ambient, dark folk en waagt men ook graag een uitstapje naar het meer industriële genre. De naam van het Nederlandse Pantser Fabriek kwam dan ook als een verrassing. Deze pure EBM act is een project van Willem Witte, die we kennen van zijn neofolk alias ...
Der Klinke blaast tien kaarsjes uit. Dat doen ze met een geschenk aan hun fans: een nieuwe plaat 'Decade' met daarop een aantal herwerkte versies van nummers uit hun eerste decennium, een aantal remixen en zelfs een handvol nieuwe nummers. De plaat moet een hoofdstuk afsluiten. Oorspronkelijk zou het zelfs de zwanezang van de groep ...
Ondanks onze warme oproep om toch wat massaler op het appel te verschijnen, moesten we bij het betreden van de Zappa tot onze teleurstelling vaststellen dat deze in dovemansoren was gevallen. Een spijtige zaak, zowel voor de organisatie, maar in de eerste plaats voor de afwezigheden, die, getuige de klinkende namen die vandaag op de Black ...
Black Easter, in het verleden was het tweemaal het door ons erg gesmaakte muzikale paradepaardje van Dark Entries webmaster/mede Peek-A-Boo oprichter Ward de Prins. Ward overleed vorig jaar geheel onverwacht, en wat zou er mooier zijn qua eerbetoon aan deze prachtige persoon dan nog eens een keertje zijn festival te laten doorgaan ter zijner ...