|
|||||||||||||
‘Toen ik ongeveer halfweg het werk aan ‘The Tide Decides’ zat, realiseerde ik me dat het veel weg had van een beschrijving van een persoonlijke evolutie, maar ook van een evolutie ten aanzien van de aarde. Een soort vergelijking van de levensduur van een mens en die van de aarde, of hetgeen je je erbij inbeeld indien je astrologie gestudeerd hebt. ‘Tomorrow Will Tell The Story’ was alsof je het leven na de dood betreedde, één of ander vorm van ‘vagevuur’. Religieuze thema’s en allerlei culturen botsen en veren van elkaar af in een ruimte waar tijd niet meer echt bestaat. Wat er daarna komt? Dat zullen we snel genoeg te weten komen…’ Dit fragment uit een interview dat ik in 2012 met Ethan Matthews deed - het moet één van de eerste interviews voor Dark Entries geweest zijn - is me altijd bijgebleven. De muziek op ‘Tomorrow Will Tell The Story’ had me behoorlijk geïntrigeerd, maar de overtuigingen van de man en zijn omgang met mystieke en spirituele thema’s gaven er nog een extra dimensie aan. Ook het levensverhaal van Matthews - een man die na heel wat psychische moeilijkheden en verschillende opnames in psychiatrie besluit om zich in te graven in muziek en door het componeren zijn problemen te boven te komen - vond ik indrukwekkend. ‘II:XII, A Priori Memoriae’ is het derde luik van de trilogie van Ethans project Echo Us. Die begon met ‘The Tide Decides’ en verder ging met ‘Tomorrow Will Tell The Story’. Dit deel zou, indien je de uitleg van Matthew in het eerder vermeldde interview volgt, moeten handelen over hetgeen na het vagevuur komt. Of misschien ook niet, want in de uitvoerige perstekst en in de interviews die Matthews naar aanleiding van de uitgave gaf vind ik dergelijke referenties niet meer terug. Wel zit deze cd volledig in het verlengde van de vorige twee. Opnieuw krijgen we een ongemeen eclectische mix van new age, prog rock, harmonische harp, symfonische stukken, flinterdunne gitaarsolo’s, stukken die opgebouwd lijken uit korte fragmenten, plots versnellen of vertragen… De composities van Matthews zijn bevreemdend, tegelijkertijd hol en overvol, en het is dat ook terecht dat Matthews de publieksprijs kreeg voor ‘meest eclectische act’ op de Independant Music Awards in de VS. Er zijn een paar zaken die deze cd onderscheiden van zijn voorgangers. Zo horen we meer symfonische stukken en meer akoestische instrumenten. ‘The Tide Decides’ had Matthews op zijn eentje opgenomen. Op ‘Tomorrow Will Tell The Story’ werd hij vergezeld door harpiste Raelyn Olson en zangeres Henta, die beiden opnieuw van de partij zijn. Deze keer was er de uitdrukkelijke wens om meer muzikanten en instrumenten te betrekken. Chris Smith op fluit en piccolo, en Christina Fitzgerald op hobo komen het geluid versterken. Reken daar nog het uitgebreide assortiment instrumenten die Matthews zelf speelt - gitaar, keyboard, akoestische gitaar, klokkenspel, piano… - en je hebt een heel rijk palet aan klanken waaruit Matthews maximaal weet te putten. En toch moet ik jullie waarschuwen. Dit is geen toegankelijke muziek. De cd duurt erg lang, en door de constante verschuivingen in ritme en gemoed geraak je snel de draad kwijt. Ben je op zoek naar hapklare, gemakkelijk verteerbare muziek? Laat deze dan aan jouw voorbij gaan. Maar ben je op zoek naar iets buitengewoons, iets dat - zelfs in een tijd waarin men beweert dat alles al eerder gedaan is - toch nog vernieuwend is, geef Echo Us dan een kans.
Xavier Kruth |
Dust On The TracksVolgende besprekingen
2loveor2hate - Painillusion
Phurpa - Mantras of Bön
Miraculous Mule - Blues Uzi EP
Strand - Strand
Minny Pops - Drastic Measures, Drastic Movement
Utopium - Utopium
The Last Days Of Jesus - Hop Hop
This Grey City - This Grey City
ABBY - The Compilation Part 4.2.
Obake - Mutations
Andere besprekingen van ECHO US
Echo Us - To Wake A Dream In Moving Water
Echo Us - Tomorrow Will Tell The Story
Echo Us - The Tide Decides
Weet u nog waar Bimfest voor staat? Belgian Independent Music Festival, dit jaar alweer aan zijn 17de editie toe en geef toe, er zijn weinig festivals van dit allooi die een dergelijke leeftijd halen. Toegegeven, de Belgische inbreng was dit jaar zeer beperkt, om niet te zeggen geheel afwezig, maar dat mag en kon de pret niet drukken. Ik geef ...
Dat ook Belgen een stevig potje symphonic black metal kunnen fabriceren, bewijst het gezelschap Lemuria. Op 15 februari 2019 wordt hun nieuwe album ‘The Hysterical Hunt’ gepresenteerd (Jeugdcentrum Vizit –Wilrijk). Om de honger wat aan te scherpen, kan je hier alvast genieten van de video ‘A Plague Upon the Land’.
Leuk ...
De Rock & Roll Hall Of Fame is een museum in Ohio, Verenigde Staten, dat zich wijdt aan de geschiedenis van de rockmuziek. Sinds 1986 worden elk jaar een aantal artiesten opgenomen in de lijst van leden. Het gaat om indrukwekkende namen als Elvis Presley, The Beatles, Bob Dylan, David Bowie en nog heel wat groten uit de rockgeschiedenis. ...
Causenation is een jong EBM-project uit Antwerpen. Aan het roer staat Vain Sacrosanct, een man die eerder dj was op Radio Centraal. Live wordt hij bijgestaan door 0.77 en Talking Jazz. In augustus kon u kennis maken met de eerste single van de groep - 'The Things You Promise' - en thans is de tijd gekomen voor een tweede single: 'Black ...
Er zijn eigenlijk maar relatief weinig new wave groepen die in het Nederlands zingen. We kennen de eerste platen van De Kreuners en verder De Brassers, Mensen Blaffen, Arbeid Adelt!, Gruppenbild, Bange Konijnen, De Kommeniste, Aroma Di Amore, Zwarte Poëzie, Hedera Helix en sinds kort ook het lichtelijk fantastische Donder, Hel & Hagel. ...
‘Alive in New Light’ werd verwelkomd als de verrijzenis van IAMX. In de jaren ervoor heeft Chris Corner zwaar geleden onder depressie en slaapstoornissen, hetgeen zijn weerslag vond op ‘Metanoia’ uit 2015. Daar is hij nu over, en die herwonnen bevrijding was de inspiratie voor ‘Alive in New Light’, dat begin ...
Het was even spannend. Peter Murphy had de concerten voorafgaand aan Gent af moeten zeggen wegens ziekte en het werd pas de dag zelf duidelijk dat, tot groot jolijt van onder andere mezelf, het optreden in Gent wel zou kunnen doorgaan.
En effectief na het voorprogramma Desert Mountain Tribe, indie geweld met post punk en psychedelische ...
The Arch drukt reeds sinds 1986 zijn stempel op de Belgische wave-scene. Na hun vorige plaat 'Fates' waren de verwachtingen voor een opvolger hooggespannen. Het deed de groep grijpen naar een buitengewoon experiment. Volgende vrijdag ontvangen we The Arch op onze 26ste Dark Entries Night in de Kinky Star, en dat is het ideale moment ...