|
|||||||||||||
De man achter Doric is Stathis Leontiadis, de helft van het Griekse ensemble ‘Human Puppets’. Doric is zijn side-project en de muziek ligt ook wel een beetje in het verlengde van Human Puppets. Beiden bestaan uit electro, synth pop. Misschien dat je kan zeggen dat deze EP iets toegankelijker en vlotter beluisterbaar is dan 'Human Puppets'. Liefhebbers van O.M.D., Neon Judgement, Erasure, Heaven 17 etc… zullen hier hun hart kunnen aan ophalen. Je zou mij moeten vertellen dat dit een heruitgave is van een EP uit de jaren 80; ik zou het kunnen geloven. De synths (analoge Rolands, Moog...), de beats en productie klinken helemaal uit die periode. Plaats daarboven nog een stem die een beetje de klankkleur van Tony Hadley (Spandeau Ballet) of Glen Gregory (Heaven 17) heeft en je weet wat je van deze EP kan verwachten. De songs zitten goed in elkaar en zijn allen vlot te beluisteren. Voor wie nog eens het synth pop gevoel uit de jaren 80 wil (her) beleven moet dit zeker eens checken. Is nu uit op Domestica op genummerde LP met download code etc...
Wim Guillemyn |
DomesticaVolgende besprekingen
The Names - Stranger Than You
Autodafeh - Digital Citizens
The Last Dance - Ruins
Tom John Wolff - Erde
Biosphere/Deathprod - Stator
Aidan Baker - The Sea Swells a Bit
JJ Cale and Terry Riley - Church of Anthrax
Ophite - Basic Mistakes
Luminance - Icons & Dead Fears
John Metcalfe - The Appearance of Colour
Andere besprekingen van DORIC
Doric - So Far, So Near (10' EP)
In hetzelfde genre: SYNTHPOP / ELECTROPOP
Zartbitter 16 - Richtung Zukunft
Various - Switch 18
The Toxic Avenger - Angst
Neuropa - Plastique People (Expanded Version)
Zynic - My Personal Kryptonite ep
Dadajugend Polyform - Louis De Marsalle
Parade Ground - The Golden Years
Starter - Starter (lp)
The Legendary Pink Dots - Paris in the Fall
!distain - On|Off
Wie de nieuwe single van Morgan King hoort zal, misschien niet meteen horen dat hij ooit één van de meest succesvolle houseproducers ter wereld was. Zijn wortels had hij evenwel in de new wave, en na zich in de jaren 90 een tijdje teruggetrokken te hebben uit de muziekwereld, is hij meer experimentele elektronische muziek beginnen ...
Theatre of Hate maakte begin jaren 80 furore met maatschappijkritische post-punk, destijds werd ook wel eens de term 'positive punk' gebruikt, maar die is wat in onbruik geraakt. Hoe dan ook, de groep bestaat nog steeds en Kirk Brandon en de zijnen treden - zeker sinds de uitgave van 'Kinshi' in 2016 - weer regelmatig op. Verleden ...
Theodor Bastard heeft de lange weg van zwaarmoedige darkwave naar sjamanistische wereldmuziek afgelegd, en in elk stadium van hun oeuvre konden ze mooie resultaten voorleggen. In 2015 gaf de groep rond Yana Veva en Fedor Svolotch een reeks kamerconcerten onder de noemer 'Unusual Concerts Tour'. Het heeft blijkbaar veel voeten in de ...
Het verhaal van hoe een eenmansband zich weet te integreren in de hedendaagse wereld van de postpunk. En daarbij vooral weet samen te werken met goeie vrienden. Antipole kwam voor het eerst in ons vizier door het album Northern Flux dat werd uitgebracht via het Franse Unknown Pleasures-label. Een album dat donkerheid met lichtheid wist ...
Yep, het W-festival is thans nog maar een maand van ons verwijderd. Van 15 tot 19 augustus is het zo ver: het feestje voor liefhebbers van zwarte en eightiesmuziek gaat van start in Amougies. We geven nog een allerlaatste keer twee vrijkaarten voor het festival weg. Daarvoor moet u wel een prijsvraag oplossen. Over één van de ...
Autumn Tears stond in hun prille beginjaren - ze bestaan sinds 1995 - garant voor zuiver misantropische neoklassieke duisternis. Alles evolueert evenwel, en gaandeweg sloop er heel wat schoonheid in de neoklassieke composities van de Amerikanen. Met als hoogtepunt het prachtige 'The Hallowing' uit 2007. Het was bedoeld als de laatste ...
Theatre of Hate heeft met 'Westworld' muziekgeschiedenis geschreven. Ze maakten postpunk met grauwe, rauwe nummers die niet bepaald overvloeiden van optimisme. De groep leefde een kort maar krachtig bestaan tot de groep overging in Spear of Destiny in 1982. Vandaag is het evenwel Theatre of Hate dat terug van zich laat horen. In 2016 ...
The Cure bestaat 40 jaar, en dat werd verleden zaterdag met veel poeha gevierd in Londen. Fans van over de hele wereld hebben zich verzameld in Hyde Park om optredens te zien Editors, Goldfrapp, Interpol en nog wat andere namen, maar toch vooral om het twee uur durende concert mee te maken van het feestvarken zelf.
Robert Smith had aangekondigd ...
Het meest exclusieve concert waarover u op onze pagina’s lezen kunt, zal hoogstwaarschijnlijk de review zijn waar uw ogen momenteel over glijden.
Een tijdje terug ontving ondergetekende namelijk op Facebook een privé bericht van Michael Tellbach, beter gekend als Art Abscons. Hij nodigde me uit voor een privé evenement ...
