Deze Disastrous Din is een project van de niet onbekende Thomas Gäbhard welke op de meest recente Arcana Obscura “Lemuaria” (lees hier onze review van dit album) eerder de ritual en oosterse mystiek richting insloeg. Naast deze Arcana Obscura is der Thomas ook actief als Disastrous Din welk in 1996 voor het eerst van zich liet horen.

Dit (nog maar) 4^de album voert ons terug naar de begindagen van de rythm industrial, een term die toen nog moest uitgevonden worden en een overbrugging maakte tussen de kille Klinik electro (die een meer clubby dark electro richting was uitgewaaid) en de ritmisch industriële uithalen van pioniers als Esplendor Geometrico.

Met deze 4^de “Labyrinth Of Steel” bewijst Thomas Gäbhard nogmaals z’n liefde voor kille, ritmisch krachtige maar vaak ook sfeervolle electro die het in zich heeft om bruut en tezelfdertijd toch zalvend uit te pakken. Een minimale benadering met een maximum aan resultaat want ondanks soms brutale uithalen en opdringerige ritmes blijft dit album beluisterbaar.

Met “Thumpf” staat zelfs een sfeervolle en kille prachtsong op dit album die klinkt zoals The Klinik ongetwijfeld in 2012 zal of moet klinken. Het titelnummer is dan weer een voorbeeld van machinale beats die dreigend, strak en gevoelloos door de boxen worden gejaagd en dit maar liefst voor een volle 8 minuten. “Lavatube” is een licht experimentele geluidescapade dat als rustpunt op het album fungeert, al blijft de sfeer onheilspellend en gitzwart.

“Stimulant” sleept zich door wanhoop en existentiële angst op een (net iets te) repetitieve manier. “Pinball” is op zijn manier toegankelijk en legt zelfs een link naar het ebm genre, “Gedankenstrom” is perverse (lees met een zeker ritme) dark ambient, “Fibrilator” een experimentele minimal electro/indus track, “Go” voert ons met overtuiging terug naar een groep als Vomito Negro en maakt aanspraak op de dansvloer.

Het album rond af met het gecompliceerde “Multiplex” dat een soort industrial electro op speed brengt, power electronics zonder brutaliteit maar met een zekere gentleman feel. Met deze 4^de bewijst Disastrous Din dat electro niet perse commercieel hoeft te zijn noch mee te surfen op de hypes van nu om zo alle authenticiteit te verliezen. Dit album zal de liefhebbers van kille, electro indus zeker weten te plezieren!

Disastrous Din

Kurt Ingels
14/12/2011