|
|||||||||||||
Het woord ophouden zien we niet snel opduiken in het vocabularium van Dirk Serries. De man die met Vidna Obmana sinds de jaren 80 ons land mee op de industrial kaart zette. In het begin als een jonge dolle hond wild om zich heen bijtend, kwam met het komen der jaren een overstap naar meer ambient en tribal gerichte atmosferen. Wat Vidna Obmana betreft drukte Serries in 2005 op de pauzeknop om onder de naam Fear Falls Burning weer een andere koers te varen, en wel deze van massieve gitaardrones. Omdat de gitaar nog meer mogelijkheden bood was er tezelfdertijd ook nog het Microphonics project dat onder zijn eigen naam verscheen, dat dan weer grossierde in gitaar ambient. Niet zo heel lang geleden ontdekte Serries ook de wereld van de free jazz, free improvisation en avantgarde jazz wat hem aanzette tot het oprichten van het A New Wave Of Jazz label (met daarop onder andere bands waar Serries ook in meespeelde zoals Yodok III en Kodian Trio). En dan toch voor de dag komen met het veelzeggend getitelde Epitaph? Zoals we reeds konden vermoeden vond Serries het gewoon weer even tijd voor wat anders, na meer dan dertig jaar compleet op te gaan in zijn, zoals hij het zelf noemt, vintage ambient. Serries verzekert ons dat hij deze muziek niet volledig wil afzweren. Zeker live ziet hij nog mogelijkheden, maar wat het werken in de studio betreft wil hij nieuwe grond ontginnen. We willen Serries ook niet tegenspreken wanneer hij zegt dat op Epitaph zijn beste ambient stukken tot op heden terug te vinden zijn. Helemaal in afzondering, in zijn eenzame eentje, heeft hij deze plaat gemaakt. Met enkel een gitaar en een handvol effecten die rechtstreeks op de computer opgenomen werden. Compleet geïmproviseerd is deze terugblik zeer melancholisch te noemen, wat ons uiteindelijk niet verbaast. Een zwanenzang zo mooi, dat we er even stil van worden. Serries sluit een hoofdstuk af, en doet dit in stijl. Of het lang zal duren voor we terug iets van hem zullen horen op muzikaal gebied, dat antwoord laat zich snel raden.
Dimi Brands |
ConSouling SoundsVolgende besprekingen
Contagious Orgasm - Impregnate Mannequin
Farzane Zamen - Z Bent
Autumn Tears - Convalescence - A Retrospective
Shinkiro - Archive: Volumes I-III
Coph Nia - The Tree Of Life And Death
A Slice Of Life - Restless
Gerstein - Kiawaltz
Expo 70 - Mother Universe Has Birthed Her Last Cosmos
The Pineapple Thief - Dissolution
Nowa Ziemia / Echoes Of Yul - Holter / Fuse
Andere besprekingen van DIRK SERRIES
Dirk Serries - Microphonics XXVI-XXX: Resolution Heart
Dirk Serries - Unseen Descending And Lamentation
Dirk Serries - The Origin Reversal
Dirk Serries - Microphonics XXI-XXV
Dirk Serries - Microphonics
De Delvers hebben een nieuwe clip uit. Met “Robotman” delen De Delvers een Nederlandstalige postpunk-uppercut uit aan een maatschappij waar ‘robots’ regeren die alle menselijkheid en realiteitszin zijn verloren. Recht op de kin.
Robotman is een oproep voor meer ongehoorzaamheid met een warm en groot hart!
In deze tijden, met alles ...
Vóór het afnemen van een interview ga ik gewoonlijk zoeken op het wereldwijde net naar informatie en al reeds gepubliceerde gesprekken met de betrokken artiest, kwestie van wat beslagen op het ijs te komen. In het geval van Amgala Temple was de info schaars. Meer dan een twee minuten durend interview op de site van gitarist ...
Vrijdag liet Lee Howard weten dat zijn project Iron Fist Of The Sun het voor bekeken houdt.
Verantwoordelijk hiervoor is een dramatische verschuiving in zijn persoonlijk leven, een alleenstaande vader zijn en de plotselinge groei van zijn bedrijf waardoor het creëren van muziek praktisch onmogelijk geworden is. Het is beter de arena ...
Wie geregeld onze reviewpagina uitpluist is ongetwijfeld al op het Deense experimentele label Posh Isolation gebotst.
Het label, dat in Copenhagen ook zijn eigen winkel heeft, werd opgericht door Christian Stadsgaard en Loke Rahbek met als doelstelling werk van Scandinavische artiesten en speciale samenwerkingen een platform te geven.
Buiten ...
Het doek valt over Militia. Van 1988 tot 2018 heeft de anarchistische industrialgroep zijn stempel gedrukt, wat zeg ik: geslagen, met zware metalen percussie, op de Belgische scene. Het eind 2018 verschenen ‘Ambiorix’ zal voor de rest van de eeuwigheid de laatste plaat zijn van de groep. Een buitengewone plaat, die de strijd van ...
Het is best verwonderlijk hoe snel Kælan Mikla groot geworden is. Natuurlijk had hun titelloze debuut uit 2016 al voor wat sensatie gezorgd in minimal wave-middens, maar het IJslandse trio – dat overigens in zijn eigen moedertaal zingt – bleef toch vooral een tip voor ingewijden. Succesvolle tournees met King Dude en Drab ...
Zopas bereikte ons het droevige nieuws dat Willy Willy overleden is. In de zomer van 2018 werd bekend dat de Scabs gitarist leed aan kanker en het was al even bekend dat hij zwaar ziek was. Desondanks nam hij tot zeer onlangs nog deel aan de afscheidstournee van The Scabs. Hij speelde gitaar voor ongeveer de helft van het optreden, gezeten ...
Het is absoluut niet zo dat we alles wat Robert Smith goed vindt zelf ook goed vinden, maar in het geval van het IJslandse Kælan Mikla doen we dat wel. Het meisjestrio maakt een frisse mix van punk, wave en poëzie en heeft op Cure-voorman zoveel indruk gemaakt dat deze hen uitnodigde op het Meltdown festival dat hij mocht cureren, ...
Zopas bereikte ons het droevige nieuws dat Willy Willy overleden is. In de zomer van 2018 werd bekend dat de Scabs gitarist leed aan kanker en het was al even bekend dat hij zwaar ziek was. Desondanks nam hij tot zeer onlangs nog deel aan de afscheidstournee van The Scabs. Hij speelde gitaar voor ongeveer de helft van het optreden, gezeten ...