|
|||||||||||||
Mij zou het verwonderen mocht u al van de naam DILK hebben gehoord, maar goed de wonderen zijn de wereld nog niet uit. En bij deze, hier is DILK, een trio uit Spanje (Madrid) dat een soort met post punk / cold wave bezeten eigentijdse electro pop brengt. Jaime Parra, Carlos Esteban en Esperanza Ruiz brengen met deze "Hardship" via het Duitse ondergewaardeerde Cold Transmission (Dark Entries neemt maar wat graag de handschoen op) hun officiële debuut gevuld met, zoals ze het zelf noemen, ‘dansbare innerlijke strijd’. “Permaforst” opent alvast met een heerlijke, uptempo minimal deun die verre echo’s van DAF of meer recent ietwat aan Petra Flurr doet denken. De (electro) pop waarvan eerder sprake doet zijn intrede op nummers als “RIP”, niet dat die daarom meteen glad, zeemzoet of kleverig gaan klinken. Maar de melodielijnen en gevleugelde arrangementen waarmee de luisteraar uit het post punk isolement wordt getrokken zijn er wel. In andere nummers als “Pluto” of “Graveyard Orbit” (heerlijke post punk song met retro arrangementen) brommen de bassen dan weer een stuk strakker, is de melodie een stuk schraler maar past het plaatje wel wonderwel in een sterk naar jaren 80 ruikende new wave, ergens tussen A Flock Of Seagulls en Duran Duran die net onze eigens Whispering Sons hebben ontdekt in. Net dat maakt deze DILK interessant, de pop feel die zich moeiteloos laat leiden door de alternatieve, donkere jaren 80. Kijk en luister vooral maar eens naar “Leave If For Tomorrow” dat hier clipgewijs wordt aangeboden, waarin minimal pop in post punk garderobe de maatstaf lijkt. U leest dit goed DILK heeft heel wat noten op zijn zang, en dat hoeft hier niet negatief te klinken. Dark Entries en ik hopen hiermee deze Spanjaarden toch even in de spotlight te zetten want “Hardship” in de scene verloren laten gaan zou een beetje misdadig zijn. Deze “Leave It for Tomorrow” is, geloof me, niet eens het beste wat dit album te bieden heeft, dat zit hem wat mij betreft vooral in de coherente diversiteit, ergens tussen de moderne postpunk van “Bright Light” en de lichvoetigheid van electro pop die, vergis u niet, ook zwaar kan wegen. Ik denk hierbij aan “No Reason Why”. “Hardship” zal niet meteen voor een aardverschuiving zorgen in de scene, maar heeft wat mij betreft zeker bestaansrecht en verdient, beste lezer, ook uw aandacht.
DILK (facebook) Kurt Ingels |
Volgende besprekingen
Darkwood - Twilight Garden
Genocide Organ - Tipping Point
Adolphobitch - Broken Wings
Shaman Elephant - Wide Awake But Still Asleep
Trepaneringsritualen - Oberhausen Ritual -Live At Maschinenfest 2016
Taibach - Taibach
Troum - Vorbei Der Tod
UrZon - Gone Native
Institution D.O.L. - The Thelema Tales
Less Win - Given Light