die ANGEL (of tot voor kort nog gewoon Angel) luidt zijn derde decennium sinds hun ontstaansgeschiedenis in met het uitbrengen van het nieuwe werk Utopien I, nummer 10 in hun catalogus.

die ANGEL, dat is nog steeds Ilpo Väisänen (ex-Pan Sonic) en Dirk Dresselhaus (die we dan weer beter kennen onder het pseudoniem Schneider TM), twee namen die muzikaal gezien een verschillende achtergrond hebben maar die elk in hun vakgebied gelden als erudiete meesters.

Tijdens een gezamenlijke Europese tournee in 1999 kwam dit project tot leven met de bedoeling om met behulp van electronica, snaarinstrumenten en effect loops een sonische wereld te scheppen die verder reikt dan vaste structuren en duidelijk gedefinieerde genres. Dat beide heren een verschillend muzikaal pad bewandelen bleek eerder een voor- dan een nadeel te zijn aangezien op deze manier ze beiden moesten zoeken naar een bepaald modus operandi. Dit vond men in communicatie door middel van lawaai en actie, instant compositie en geest.

Door de jaren heen verschenen ook hier en daar enkele gastmuzikanten om het geluid dat uit deze samenvloeiing ontstond nog wat meer aan te dikken. We spreken dan over celliste Hildur Gudnasdottir, blazer Lucio Capece, BJ Nilsen en de Australische gitarist/percussionist Oren Ambarchi.

Die laatste tekent ook van de partij op Utopien I, meer bepaald op het nummer ‘Cargo Cult’ (geen cover van Gainsbourg, kunnen we alvast meegeven).

U kan ons gemakzucht verwijten als we stellen dat die ANGEL op Utopien I feitelijk lustig verder doet met hetgeenn wat het nu reeds 21 jaar hun handelsmerk geworden is: metersdiep graven in de microkosmossen van tonen en lagen van abstract geluid voortbrengen die elementen uit musique concrète, minimale muziek, industrial, ja zelfs blues en psychedelia integreren.

Dat er steeds wel een concept al dan niet een boodschap aan ieder album kleeft maakt dat het hier niet zo maar wat vrijblijvende geluiden betreft. Zo heeft Utopien I een duidelijke politieke oproep: in een wereld die gekenmerkt wordt door algemene achteruitgang hebben we nieuwe ideeën en benaderingen nodig om onze toekomst vorm te geven.

De sleutel tot positivisme schuiven ze bij deze reeds onder de mat, de tonen die uit het bijhorende huis klinken zijn van veel minder hoopgevende aard. De focus lijkt vooral te liggen op het weergeven van het geluid van de wereld in zijn huidige staat van zijn. Dat de klanken daardoor erg zwartgallig van aard de neus aan het venster steken, zal u niet verbazen. Het drukt de luisteraar meteen met de neus op de feiten: handel nu, voor het helemaal te laat is!

die ANGEL

Dimi Brands
10/09/2020