|
|||||||||||||
Het is nog maar februari, maar moesten we bij Dark Entries op het einde van het jaar awards uitreiken in categoriën zoals ‘leukste bandnaam’ en ‘leukste albumtitel’ neemt deze release alvast een serieuze optie op de overwinning. Deze landgenoten lijken een patent genomen te hebben op onderbroekenlol en Dick en co lieten ons op voorhand al weten dat we het alstublieft niet al te serieus moesten nemen; we hielden met andere woorden al een beetje ons hart vast voor hetgeen ons te wachten stond. Doch onze vrees bleek ongegrond, want ondanks deze puberale literaire ongein, leveren Dick en zijn Zelfverminkers ons een op het eerste gehoor tamelijk volwassen album. In die mate zelf dat deze enkele plaat meer maturiteit uitstraalt dan pakweg het volledige oeuvre van hun noorderburen De Heideroosjes. De teksten zijn uiteraard absurd en humoristisch, maar niet op een manier dat ze op de zenuwen werken. Inderdaad, Dick Torture And The Selfabusers brengen een portie frisse (pret)punk en powerpop, die niet zou misstaan op de zomerfestivals. Bij pretpunk denken we meteen aan (veelal Amerikaanse) bands op het Epitaph label, maar deze Nederlanders klinken toch een stukje origineler dan het gros der artiesten die je aldaar kan terugvinden. Alwaar de Amerikaanse genregenoten vooral erg hun best doen om op Bad Religion of NOFX te lijken, gaant deze band toch voor een meer originele aanpak. Als invloeden van Dick Torture zou ik eerder Buzzcocks (de zang) tot zelfs de pubpunk van een Cock Sparrer (zoals in het punkanthem ‘Going Down In Style’) noemen. Niet dat er echt muzikale raakvlakken zijn, hoewel ze wel in de zelfde punkvijver zitten, maar ik had het zelfde gevoel bij deze plaat, als toen ik de band Rancid ontdekte. Laatstgenoemden blonken ook uit in een originele aanpak in een genre waar originaliteit meestal ver te zoeken was. Deze originaliteit uit zich bij deze Antwerpenaren in het feit dat je geen moment kan bevroeden dat het om landgenoten gaat, en ook de platte Amerikaanse sound ver weg is. Nog een puntje extra krijgen ze omdat ze niet, zoals vaak het geval is in dit genre, een middelmatige punkcover ten gehore brengen. Acht tracks was een beetje weinig voor een reguliere release en dus besloot de band om er nog 5 bonustracks tegenaan te smijten (waarvan er vier reeds verschenen op het titelloze debuut van de band). De stem van Dick is op zijn minst merkwaardig te noemen, zoals hij in ‘Your Angel Eyes’ haast opera-achtig de hoogte ingaat, of op ‘Steve The Pornostar’ alwaar hij het geluid van een mekkerende geit haast feilloos weet te evenaren. De repeatknop drukken we dan ook met plezier in, zeker voor een beetje zomerwarmte in deze kille wintermaanden. We horen dat Dick graag een lederen broek draagt als hij uitgaat (‘Leather Pants’), dat Belgische zomers gelijkstaan aan Spaanse winters (‘Belgian Summers’), dat Gary Glitter onschuldig is (‘Gary Glitter Is Innocent’), en songs als ‘Cockteaser’, ‘The Bouncer’, ‘Steve The Pornstar’ en ‘I Shave My Balls Before Sunset’ laten zien dat ook in punkkringen ‘a dirty mind a joy forever’ is. Fun fun fun! Dick Torture And The Selfabusers
Dimi Brands |
Eigen beheerVolgende besprekingen
Monomyth - Exo
Amber Asylum - Sin Eater
Welle:Erdball - 1000 Engel (ep)
Elferya - Eden's Fall
Into The Mist - Dancing Into The Mist
Fading Rain - Winter Ballads
Mist Of Dead End - Never Explain Anything
Come With Reverse - Composing Serenity
verzamelaar - Voices From Mislealia
Aeon Sable - Hypearion
In hetzelfde genre: PUNK
Cage The Elephant - Thank You Happy Birthday
The Subs - Decontrol
Stiff Valentine - America Bleeding
Labasheeda - The Twilight State
Sheep On Drugs - Medication Time
Poly Styrene - Generation Indigo
Dexy Corp_ - Uchronopolis
Brutalizzed Kids - Soy Muρeco
Alien Sex Fiend - Death Trip
The Jim Jones Revue - Burning Your House Down
De Westkust van de US of A weet schoon volk tot zijn inwoners te tellen. Paraderend langs de Hollywood Boulevard onder het alziend oog van de paparazzi. Al zien we een band als Second Still er weinig last van te weten ondervinden. Bijzonder straf dan weer wel in de postpunk / coldwave-subcultuur waarin ze zich als trio al enkele jaren ...
Vandaag, 18 mei, is het exact 39 jaar geleden dat ene Ian Curtis zich, op 23 jarige leeftijd, van het leven beroofde. Het was allicht geen nieuws geweest ware het niet dat deze Ian Curtis frontman en zanger/tekstschrijver was bij beeldenstormers Joy Division die aan de vooravond stonden van de grote doorbraak en een eerste Amerikaanse toer.
“Closer”, ...
Miel Noir, een van de weinige bands die het lukte om op onze review pagina’s steeds het maximum aantal sterretjes in de wacht te slepen, is volop bezig aan de opvolger van Honey-Beat (2016).
Tevens werd er een verrassende gast gespot in de studio, zo blijkt ook uit de eerste single die Miel Noir uit The Phoenix-Swarm, want zo gaat ...
Met de eerste zonnestralen die zich stilaan laten gelden, beginnen we al uit te kijken naar de zomer. En wie zomer zegt, zegt festivals. Goed nieuws want op zaterdag 3 augustus pakt men in Schoten onder de noemer Summer-Event 2019 uit met een affiche op maat van de Dark Entries lezer gesneden.
Redelijk indrukwekkend met La Scaltra, A Slice ...
Dat de combinatie elektronica en kinky tot verrassende resultaten kan leiden, daarvan kon u in het Antwerpse Fetish Café reeds getuige zijn met optredens van o.a. Ah Cama-Sotz en Synapscape.
Dat het hier niet iets eenmaligs betreft mochten we tot grote tevredenheid concluderen uit het feit dat er weer twee evenementen aangekondigd ...
Op de affiche van Trouwfe(e)st ligt de nadruk ontegensprekelijk op de genres dark ambient, dark folk en waagt men ook graag een uitstapje naar het meer industriële genre. De naam van het Nederlandse Pantser Fabriek kwam dan ook als een verrassing. Deze pure EBM act is een project van Willem Witte, die we kennen van zijn neofolk alias ...
Der Klinke blaast tien kaarsjes uit. Dat doen ze met een geschenk aan hun fans: een nieuwe plaat 'Decade' met daarop een aantal herwerkte versies van nummers uit hun eerste decennium, een aantal remixen en zelfs een handvol nieuwe nummers. De plaat moet een hoofdstuk afsluiten. Oorspronkelijk zou het zelfs de zwanezang van de groep ...
Ondanks onze warme oproep om toch wat massaler op het appel te verschijnen, moesten we bij het betreden van de Zappa tot onze teleurstelling vaststellen dat deze in dovemansoren was gevallen. Een spijtige zaak, zowel voor de organisatie, maar in de eerste plaats voor de afwezigheden, die, getuige de klinkende namen die vandaag op de Black ...
Black Easter, in het verleden was het tweemaal het door ons erg gesmaakte muzikale paradepaardje van Dark Entries webmaster/mede Peek-A-Boo oprichter Ward de Prins. Ward overleed vorig jaar geheel onverwacht, en wat zou er mooier zijn qua eerbetoon aan deze prachtige persoon dan nog eens een keertje zijn festival te laten doorgaan ter zijner ...