|
|||||||||||||
Het is nog maar februari, maar moesten we bij Dark Entries op het einde van het jaar awards uitreiken in categoriën zoals ‘leukste bandnaam’ en ‘leukste albumtitel’ neemt deze release alvast een serieuze optie op de overwinning. Deze landgenoten lijken een patent genomen te hebben op onderbroekenlol en Dick en co lieten ons op voorhand al weten dat we het alstublieft niet al te serieus moesten nemen; we hielden met andere woorden al een beetje ons hart vast voor hetgeen ons te wachten stond. Doch onze vrees bleek ongegrond, want ondanks deze puberale literaire ongein, leveren Dick en zijn Zelfverminkers ons een op het eerste gehoor tamelijk volwassen album. In die mate zelf dat deze enkele plaat meer maturiteit uitstraalt dan pakweg het volledige oeuvre van hun noorderburen De Heideroosjes. De teksten zijn uiteraard absurd en humoristisch, maar niet op een manier dat ze op de zenuwen werken. Inderdaad, Dick Torture And The Selfabusers brengen een portie frisse (pret)punk en powerpop, die niet zou misstaan op de zomerfestivals. Bij pretpunk denken we meteen aan (veelal Amerikaanse) bands op het Epitaph label, maar deze Nederlanders klinken toch een stukje origineler dan het gros der artiesten die je aldaar kan terugvinden. Alwaar de Amerikaanse genregenoten vooral erg hun best doen om op Bad Religion of NOFX te lijken, gaant deze band toch voor een meer originele aanpak. Als invloeden van Dick Torture zou ik eerder Buzzcocks (de zang) tot zelfs de pubpunk van een Cock Sparrer (zoals in het punkanthem ‘Going Down In Style’) noemen. Niet dat er echt muzikale raakvlakken zijn, hoewel ze wel in de zelfde punkvijver zitten, maar ik had het zelfde gevoel bij deze plaat, als toen ik de band Rancid ontdekte. Laatstgenoemden blonken ook uit in een originele aanpak in een genre waar originaliteit meestal ver te zoeken was. Deze originaliteit uit zich bij deze Antwerpenaren in het feit dat je geen moment kan bevroeden dat het om landgenoten gaat, en ook de platte Amerikaanse sound ver weg is. Nog een puntje extra krijgen ze omdat ze niet, zoals vaak het geval is in dit genre, een middelmatige punkcover ten gehore brengen. Acht tracks was een beetje weinig voor een reguliere release en dus besloot de band om er nog 5 bonustracks tegenaan te smijten (waarvan er vier reeds verschenen op het titelloze debuut van de band). De stem van Dick is op zijn minst merkwaardig te noemen, zoals hij in ‘Your Angel Eyes’ haast opera-achtig de hoogte ingaat, of op ‘Steve The Pornostar’ alwaar hij het geluid van een mekkerende geit haast feilloos weet te evenaren. De repeatknop drukken we dan ook met plezier in, zeker voor een beetje zomerwarmte in deze kille wintermaanden. We horen dat Dick graag een lederen broek draagt als hij uitgaat (‘Leather Pants’), dat Belgische zomers gelijkstaan aan Spaanse winters (‘Belgian Summers’), dat Gary Glitter onschuldig is (‘Gary Glitter Is Innocent’), en songs als ‘Cockteaser’, ‘The Bouncer’, ‘Steve The Pornstar’ en ‘I Shave My Balls Before Sunset’ laten zien dat ook in punkkringen ‘a dirty mind a joy forever’ is. Fun fun fun! Dick Torture And The Selfabusers
Dimi Brands |
Volgende besprekingen
Monomyth - Exo
Amber Asylum - Sin Eater
Welle:Erdball - 1000 Engel (ep)
Elferya - Eden's Fall
Into The Mist - Dancing Into The Mist
Fading Rain - Winter Ballads
Mist Of Dead End - Never Explain Anything
Come With Reverse - Composing Serenity
verzamelaar - Voices From Mislealia
Aeon Sable - Hypearion
In hetzelfde genre: PUNK
Cage The Elephant - Thank You Happy Birthday
The Subs - Decontrol
Stiff Valentine - America Bleeding
Labasheeda - The Twilight State
Sheep On Drugs - Medication Time
Poly Styrene - Generation Indigo
Dexy Corp_ - Uchronopolis
Brutalizzed Kids - Soy Muñeco
Alien Sex Fiend - Death Trip
The Jim Jones Revue - Burning Your House Down