|
|||||||||||||
Deze act afkomstig van het Australische eiland Tasmanië verblijdde ons in het verleden al met de op het eigen DA label uitgebrachte albums “Ringstone Round” (2005), “Horns Used For Butting” (2006) en “Zwergen” (2010) vol heerlijk geschifte weirdness met invloeden uit diverse subgenres en bastaardvormen van folk (weird/wyrd folk, acid folk, neofolk, apocalyptic folk, dark folk, medieval…) en uit dark ambient, gothic, industrial en zelfs black metal. ‘7’ heet de man die zich sinds 1998 achter Diable Amoreux schuilhoudt. Blootsvoets, gemaskerd en gehuld in een rode cape liet hij zich voor het booklet bij deze cd fotograferen in een kerk met neogotische glasramen, stemmig en mysterieus. Waanden we ons op de vorige albums van begin tot einde in een gekkenhuis, dan valt het deze keer relatief gezien nogal mee. Het muzikale recept voor “Hearts In The Dark” (16 tracks, 65 minuten) is nochtans nagenoeg hetzelfde gebleven: experimentele gekte zoals The Residents gecombineerd met compleet van de pot gerukte medieval en neofolk à la Gaë Bolg. Ook Devil Doll is een mooie muzikale referentie. De geflipte trollenstemmetjes echter, die op de vorige albums in overvloed aanwezig waren, worden deze keer veel meer gedoseerd en samen met het aantal vocale tracks (5 van de 16 tracks) drastisch teruggeschroefd. Iets wat ik eigenlijk wel betreur want deze cartooneske, gestoorde stemmetjes maakten nu net de bijzondere charme uit van Diable Amoreux. Op openingssong “My True Love” en op “The Wedding Dress” is de gefreakte ‘gnomic folk’ met pychotische stemmetjes echter nog steeds volle bak aanwezig. Gelukkig maar.
Opener “My True Love” is grappig en griezelig tegelijk. Zoals een zombiefilm of een slasher b-movie. Met zijn synths die een soort folkmelodietje uitbraken heeft het iets van The Soil Bleeds Black. Bij de tweede song “… And The World Will Know Of My Kind” vergaat het lachen ons echter compleet. Bij momenten is dit creepy as hell! Ook op de rest van het album toont Diable Amoreux deze keer een bijzondere voorliefde voor creepy dark ambient klanken van het type ‘horrorfilmsoundtrack’.
Het dwergen/gnomen/trollen thema staat niet meer centraal deze keer. Een nadere bestudering van het hoesje laat het thema van dit album gemakkelijk afleiden: ratten inderdaad! “The Town Rat And The Country Rat” en “The Lesser Pentagram Of The Happy Rat” zijn de titels van twee van de instrumentale tracks. De laatste klinkt aardig donker en is behoorlijk tribal/ritual getint. ‘There were rats in the bed and the little one said...’ klinkt het op het einde van “In The Scullery”, een korte experimentele geluidscollage die me wat doet denken aan Psychic TV.
Ook de vocale tracks eren het rattenthema. In “The Wedding Dress” stoot een bruid op een rat die in haar trouwjurk woont. Wie het ergste schrok en of het huwelijk nog doorging wordt niet vermeld. ‘My bonny, my bonny, my bonny rodent’ klinkt het in “My Bonny Love”. En “My True Love” ‘is brown and grey’: een rat uiteraard. “How Fair The Sea” tenslotte - met synths en fluit, een middeleeuws folkdeuntje en het geluid van de zee - beschrijft op poëtische wijze vanuit het standpunt van de ratten hoe deze intelligente knaagdiertjes door zich als verstekelingen op schepen schuil te houden, in het voetspoor van de mens mee de wereld koloniseerden.
http://www.myspace.com/diableamoreux
How Fair The Sea
You have followed the scent and Now come see what life is ours In the belly of this big groaning animal There are all things There is wealth if we can but reach it Our table is spread with the corners of the world
There is nothing but open sky as far And as wide as can be seen Taste the salt on your face The smell of tar in your nose Strange sounds and wonders The sights the smells
Come join us come be with us Come join us come be one of us
The nights that are ours feasting under the stars The stars that take us to lives anew far far away The storms that sweep and terrify Shipwrecks that freeze and mortify
For as long as men have sailed the sea We have been among them Climbing the ropes to the world Rocked in our dreams by mother waves Never to return never to return...
How fair the sea
Henk Vereecken |
Eigen beheerVolgende besprekingen
Various - 100% Pure Dubstep
13th Monkey - Return of the Monkey
Merciful Nuns - Ancient Astronauts ep
Faun - Eden
Samsas Traum - Anleitung zum Todsein
Weena Morloch - Amok
Paint and Copter - More trial, less error
Split Mirrors - From The Beginning
Reaper - Dirty Cash
Le Testament De La Lumière - Echoes Out Of Time
Andere besprekingen van DIABLE AMOREUX
Diable Amoreux - Zwergen
Diable Amoreux - Horns Used For Butting
Diable Amoreux - Ringstone Round
In hetzelfde genre: DARK AMBIENT
Dim Arcana - Ars Populi
Angel - 26000
Francisco Lopez & Novi_Sad - Titans
Blanck Mass - Blanck Mass
Erode - Horizon
Corazzata Valdemone vs. Fukte - Manipulations
Fräkmündt - Urbärglieder
Le Testament De La Lumière - Echoes Out Of Time
Ke/Hil - Hellstation
Northaunt - The Ominous Silence
In hetzelfde genre: EXPERIMENTAL
The Bent Moustache - Pastures New Seasons Turn
Various Artists - Archipel Electronique Vol.1
Alva Noto - UNIVRS
Monty Adkins - Fragile.Flicker.Fragment
Fennesz - SevenStars
Controlled Bleeding - Odes To Bubbler
Koji Asano - Solstice Eclipse
Haujobb - Dead Market
Zechs Marquise - Getting Paid
Geir Jenssen - Cho Oyu 8201 m. -field recordings of Tibet-
In hetzelfde genre: FOLK / ETHNIC / TRIBAL
The Walkabouts - Travels In The Dustland
Hekate - Die Welt Der Dunklen Gärten
Gabby Young & Other Animals - We're all in this together
The Cambodian Space Project - 2011: A Space Odyssey
Silver Lady - Inclus Concentré De Génie Avec Morceaux Dedans
23 Trublion 23 - Chants Et Danses Au Temps De Graffen Walder
Gaë Bolg - Petit Traité De Gymnosophie
The Cutmen - Seconds Out
Sixteen Horsepower - Yours Truly
Fräkmündt - Uufwärts E D'Föuse...
In hetzelfde genre: PSYCHEDELIC
Wheel Of Smoke - In Sense
Pombagira - Iconoclast Dream
The Narcotic Daffodils - The Narcotic Daffodils
Lovegrenade - Lovegrenade
The Legendary Pink Dots - Paris in the Fall
Ivy Garden Of The Desert - Docile
Siinai - Olympic Games
Paint and Copter - More trial, less error
JeFF - Torment
Half Asleep - Subtitles for the Silent Versions
De Delvers hebben een nieuwe clip uit. Met “Robotman” delen De Delvers een Nederlandstalige postpunk-uppercut uit aan een maatschappij waar ‘robots’ regeren die alle menselijkheid en realiteitszin zijn verloren. Recht op de kin.
Robotman is een oproep voor meer ongehoorzaamheid met een warm en groot hart!
In deze tijden, met alles ...
Vóór het afnemen van een interview ga ik gewoonlijk zoeken op het wereldwijde net naar informatie en al reeds gepubliceerde gesprekken met de betrokken artiest, kwestie van wat beslagen op het ijs te komen. In het geval van Amgala Temple was de info schaars. Meer dan een twee minuten durend interview op de site van gitarist ...
Vrijdag liet Lee Howard weten dat zijn project Iron Fist Of The Sun het voor bekeken houdt.
Verantwoordelijk hiervoor is een dramatische verschuiving in zijn persoonlijk leven, een alleenstaande vader zijn en de plotselinge groei van zijn bedrijf waardoor het creëren van muziek praktisch onmogelijk geworden is. Het is beter de arena ...
Wie geregeld onze reviewpagina uitpluist is ongetwijfeld al op het Deense experimentele label Posh Isolation gebotst.
Het label, dat in Copenhagen ook zijn eigen winkel heeft, werd opgericht door Christian Stadsgaard en Loke Rahbek met als doelstelling werk van Scandinavische artiesten en speciale samenwerkingen een platform te geven.
Buiten ...
Het doek valt over Militia. Van 1988 tot 2018 heeft de anarchistische industrialgroep zijn stempel gedrukt, wat zeg ik: geslagen, met zware metalen percussie, op de Belgische scene. Het eind 2018 verschenen ‘Ambiorix’ zal voor de rest van de eeuwigheid de laatste plaat zijn van de groep. Een buitengewone plaat, die de strijd van ...
Het is best verwonderlijk hoe snel Kælan Mikla groot geworden is. Natuurlijk had hun titelloze debuut uit 2016 al voor wat sensatie gezorgd in minimal wave-middens, maar het IJslandse trio – dat overigens in zijn eigen moedertaal zingt – bleef toch vooral een tip voor ingewijden. Succesvolle tournees met King Dude en Drab ...
Zopas bereikte ons het droevige nieuws dat Willy Willy overleden is. In de zomer van 2018 werd bekend dat de Scabs gitarist leed aan kanker en het was al even bekend dat hij zwaar ziek was. Desondanks nam hij tot zeer onlangs nog deel aan de afscheidstournee van The Scabs. Hij speelde gitaar voor ongeveer de helft van het optreden, gezeten ...
Het is absoluut niet zo dat we alles wat Robert Smith goed vindt zelf ook goed vinden, maar in het geval van het IJslandse Kælan Mikla doen we dat wel. Het meisjestrio maakt een frisse mix van punk, wave en poëzie en heeft op Cure-voorman zoveel indruk gemaakt dat deze hen uitnodigde op het Meltdown festival dat hij mocht cureren, ...
Zopas bereikte ons het droevige nieuws dat Willy Willy overleden is. In de zomer van 2018 werd bekend dat de Scabs gitarist leed aan kanker en het was al even bekend dat hij zwaar ziek was. Desondanks nam hij tot zeer onlangs nog deel aan de afscheidstournee van The Scabs. Hij speelde gitaar voor ongeveer de helft van het optreden, gezeten ...