Engelen bestaan, onzichtbaar voor de volksmens, de pijn van de mistroostigheid deppend met onweerneembare daden. En kleurloos. De Wings Of Desire bezegeld als Wim Wenders’ Der Himmel Uber Berlin. Met Nick Cave op de soundtrack.

Een Duitse film als inspiratiebron voor de Italiaanse shadowdancers Der Himmel Uber Berlin. Postpunk/Gothic uit Triest, opgegroeid vanuit een zelfde gedachtegang die de tristesse van de tachtiger jaren vertegenwoordigde. Het dateert van 2012 dat ze een eerste album ‘Memories Never Fade’ uitbrachten, maar het duurde tot de EP ‘Emesys’ 2 jaar geleden dat ze ook bij ons vaste grond onder hun voeten kregen. Al dient er nog een grens overgestoken te worden, die van de band die meer hoort te zijn dan een support-band. Hetgeen ze iets te vaak deden voor onder meer She Past Away, Soror Dolorosa en Red Lorry Yellow Lorry.

Voor deze Amnesia tekenden ze bij het Franse Unknown Pleasures Records. Hetgeen resulteerde in een volwaardig album dat Der Himmel Uber Berlin dient te plaatsen als een op zichzelf staand levenskind.

Uiteraard kent ook een band als Der Himmel Uber Berlin zijn invloeden. Zonder enige twijfel staan in hun platenkast de gekende klassiekers van Bauhaus, Joy Division en zeker The Sisters Of Mercy. Maar ze slagen er wel in er hun persoonlijke toets aan toe te voegen.

Met ‘Back To The End’ gaat het gestaag tot statisch zonder veel omwegen met een glansrol voor de gitaarpartijen. Voer voor op de dansvloer is er zonder twijfel voor ‘Sweet Dancing Butterfly’ dat ook al op hun debuutplaat stond en waar we bij momenten een Marian van Sisters Of Mercy in durven te herkennen. Donkerheid zit verscholen in het dubbelzinnige ‘My Rubber Queen’ en ‘Eaten’. Maar met een slagkracht die zeker aankomt.

Songmatig weet Der Himmel Uber Berlin zeer goed de tracks in te kaderen, waarbij je het gevoel krijgt naar een live-band te luisteren. Hetgeen zeker zijn werk zal doen op het podium. Vooral ‘The Choosen Ones’ en afsluiter ‘Cold Fever’ zien we in gedachten weergalmen over een grote festivalweide. Met veel rook natuurlijk, zoals het hoort.

Maar eerst nog wat dansen op ‘White Dream’ en ‘Dull Day’, waarbij hun postpunk het huwelijk aangaat met weldoordachte darkwave. Met ‘Feed The Night’ en titeltrack ‘Amnesia’ weten ze een goed evenwicht te bewaren op dit album.

Ondanks een titel als Amnesia weet deze Der Himmel Uber Berlin zich vakkundig voor langere tijd te vestigen in ons geheugen.

Facebook

Unknown Pleasures Records

Danny Quetin
10/07/2017