|
|||||||||||||
Geschift en prettig gestoord van het kinderlijk naïeve, dadaïstische dat we ook in heel wat songs van Syd Barrett terugvinden (“Ghost In Summer Clothes”) tot de georchestreerde gekte van Captain Beefheart (“On Glaze”, “Forty Dollar Rug”). Een afkooksel van de Pixies (“Romo-Goth”), postmoderne Beatles (“Sailing by Night”, “Piano In The Bathtub”). Het is het allemaal en nog veel meer en als we er ons gemakkelijk vanaf willen maken, noemen we het gewoon post-rock. Department Of Eagles begon in 2000 aan een college in Brooklyn, NYC, toen Daniel Rossen (vocals en gitaar) en Fred Nicolaus (beats en samples) door het lot veroordeeld werden om mekaars roommates te zijn. In plaats van te studeren, besteedden ze een aanzienlijk deel van hun tijd aan het ineenprutsen van een album met soms nogal onnozele beat pastiches, gemaakt met behulp van illegale sound editing software. De naam van de ‘groep’ was Whitey On The Moon. Dit alles in de veronderstelling dat de distributie van de cd beperkt zou blijven tot de vierde verdieping van het studentenhome. Maar een kopie ervan belandde bij een vriend van een vriend die juist een platenlabel uit de grond aan het stampen was, Isota Records. En die wou een paar van de tracks uitbrengen als 7' single. Voor die release werd de naam veranderd in Whitey On The Moon UK, deels als grap, deels om een conflict te vermijden met een andere band die al aanspraak maakte op de naam Whitey On The Moon. Hun (bijna)naamgenoten gingen daar echter niet echt mee akkoord en 4 jaar later moesten ze alsnog hun naam veranderen, bij de release van hun eerste full cd. Op dat moment hadden ze al een tweede 7' op hun actief en had de band in de studio een handvol nieuwe tracks opgenomen waarop ze wegevolueerden van de sampling naar meer songgeoriënteerd materiaal. Door een gebrek aan nieuwe songs, belandde ook een deel van het oudere materiaal op het album, wat resulteerde in een collectie van 13 songs die samen 40 minuten duren en een eclectisch album waarvan de enige consistentie de inconsistentie is. Department Of Eagles werd uiteindelijk de nieuwe bandnaam en het album kreeg de titel “The Whitey On The Moon UK LP”. Naargelang de bron werd het album een kleine flop of een matig succes. Dit album wordt nu in een Europese versie uitgebracht door het Britse Melodic label onder de nieuwe albumtitel “The Cold Nose” en wie van gezellige gekte houdt, moet dit zeker eens proberen. Hou wel in gedachten dat dit eerder indie-pop is (Beck, Blur, Radiohead… worden vaak genoemd in recensies) dan echt new wave, al zijn er zeker genoeg raakpunten. De producer van dit album, Jeff Saltzman, heeft het al helemaal gemaakt. Hij schopte het immers tot een bescheiden beroemdheid omdat hij het “Hot Fuss” album van The Killers producete (en is momenteel bezig met de productie van het nieuwe Morrissey album). Nu de band nog... [HV] http://www.departmentofeagles.com Henk Vereecken |
Volgende besprekingen
The Last Dance - Once beautiful
The Frozen Autumn - Is anybode there?
Vigilante - The heroes code
Xiu Xiu - La Foret
Klaus Schulze - Moonlake (CD)
Various Artists - Advanced Electronics vol. 4 (2CD)
KMFDM - Hau Ruck (CD)
Oophoi & Louisa John Krol - I Hear The Water Dreaming
Daemonia Nymphe/Louisa John-Krol/Nikodemos Triaridis - Ghost Fish
The Mission - Lighting The Candles 2DVD+CD
In hetzelfde genre: ROCK
The Knutz - Ghost Dance Party
The Walkabouts - Travels In The Dustland
Ruiz - RuizRadioRevolution
Muffler Men - Trigger And Fly
Wheel Of Smoke - In Sense
The Narcotic Daffodils - The Narcotic Daffodils
Hard-Fi - Killer Sounds
Big Talk - Big Talk
Airship - Stuck In This Ocean
Zechs Marquise - Getting Paid
The Sisters Of Mercy zijn ongetwijfeld een van de meest invloedrijke bands van de zwarte scene. Nu verschijnt "Black Planet", een nieuw boek over de opkomst van de band. Weeral een boek hoor ik je zetten? Klopt, dit is zeker niet het eerste. Deze ‘Black Planet’ staat bol met interviews die een nieuw licht werpen op de ...
We zijn nog niet bekomen van de dood van Klaus Schulze en daar legt een andere grondlegger van de synthesizermuziek het loodje.
De Griek Evángelos Odysséas Papathanassíou (Vangelis) werd geboren op 29 maart 1943.
Vangelis was een autodidact die amper noten kon lezen. In zijn twintiger jaren raakte hij al enorm ...
Wellicht was u reeds op de hoogte van de hospitalisatie van Front 242 zanger Jean-Luc De Meyer. Een aantal concerten van Front 242 werden hierdoor reeds geannuleerd en ook de geplande passage op Sinner’s Day van vrijdag 24 juni aanstaande verdwijnt nu van de agenda. Het concert werd verschoven naar de wintereditie van Sinner’s ...
20 mei is een speciale dag voor Gert, ook bekend als Gert Kleinpunk of Gertje Anarchie. Gert is dan namelijk exact drie jaar gestopt met drinken. Dat viert hij uiteraard met muziek. Gert heeft namelijk net een nieuwe plaat ingeblikt die in augustus zal verschijnen. Het is naar de mening van al wie hem al heeft gehoord de beste Gert-plaat aller ...
'No More War', zo heet de nieuwe single van Lacrimosa-zijproject Snakeskin. Het is natuurlijk een reactie op de vreselijke oorlog die nu aan de gang is in Oekraïne. Het is een opmerkelijk nummer, want meesterbrein Tilo Wolff heeft zijn projecten altijd als apolitiek beschouwd. Op zich kan je wel wat maatschappijkritiek terugvinden ...
Pussy Riot haalt weer het wereldnieuws. Maria Oljochina - een van de leden van Pussy Riot die in 2012 tot twee jaar werkkamp veroordeeld werd na een subversief optreden in de Christus Verlosserkathedraal in Moskou - is samen met haar vriendin in het geniep uit Rusland gevlucht. Dit betekent ook dat ze kan deelnemen aan de huidige tournee, ...
Op zaterdag 20 mei spreken we weer af in het Leuvense Depot voor Breaking Barriers, het jaarlijks terugkerende punkfestival. Hägar The Womb zal er optreden, samen met Pussy Riot en Hetze. Hägar The Womb bestaat reeds sinds 1981. In 1987 gaven ze er de brui aan, maar in 2011 besloten ze de groep terug op te richten met enkel originele ...
Het was geleden van in 2005 dat ondergetekende Dead Can Dance nog in levende lijve had gezien. De doortocht in 2013, in Vorst ‘Galmpaleis’ Nationaal -prima livealbum, dat wel- had ik immers gemist, evenals het concert in Cirque Royal in 2019... Ook deze keer scheelde het niet veel, doordat DCD wegens de Covid-pandemie zich genoodzaakt ...