|
|||||||||||||
Geschift en prettig gestoord van het kinderlijk naïeve, dadaïstische dat we ook in heel wat songs van Syd Barrett terugvinden (“Ghost In Summer Clothes”) tot de georchestreerde gekte van Captain Beefheart (“On Glaze”, “Forty Dollar Rug”). Een afkooksel van de Pixies (“Romo-Goth”), postmoderne Beatles (“Sailing by Night”, “Piano In The Bathtub”). Het is het allemaal en nog veel meer en als we er ons gemakkelijk vanaf willen maken, noemen we het gewoon post-rock. Department Of Eagles begon in 2000 aan een college in Brooklyn, NYC, toen Daniel Rossen (vocals en gitaar) en Fred Nicolaus (beats en samples) door het lot veroordeeld werden om mekaars roommates te zijn. In plaats van te studeren, besteedden ze een aanzienlijk deel van hun tijd aan het ineenprutsen van een album met soms nogal onnozele beat pastiches, gemaakt met behulp van illegale sound editing software. De naam van de ‘groep’ was Whitey On The Moon. Dit alles in de veronderstelling dat de distributie van de cd beperkt zou blijven tot de vierde verdieping van het studentenhome. Maar een kopie ervan belandde bij een vriend van een vriend die juist een platenlabel uit de grond aan het stampen was, Isota Records. En die wou een paar van de tracks uitbrengen als 7' single. Voor die release werd de naam veranderd in Whitey On The Moon UK, deels als grap, deels om een conflict te vermijden met een andere band die al aanspraak maakte op de naam Whitey On The Moon. Hun (bijna)naamgenoten gingen daar echter niet echt mee akkoord en 4 jaar later moesten ze alsnog hun naam veranderen, bij de release van hun eerste full cd. Op dat moment hadden ze al een tweede 7' op hun actief en had de band in de studio een handvol nieuwe tracks opgenomen waarop ze wegevolueerden van de sampling naar meer songgeoriënteerd materiaal. Door een gebrek aan nieuwe songs, belandde ook een deel van het oudere materiaal op het album, wat resulteerde in een collectie van 13 songs die samen 40 minuten duren en een eclectisch album waarvan de enige consistentie de inconsistentie is. Department Of Eagles werd uiteindelijk de nieuwe bandnaam en het album kreeg de titel “The Whitey On The Moon UK LP”. Naargelang de bron werd het album een kleine flop of een matig succes. Dit album wordt nu in een Europese versie uitgebracht door het Britse Melodic label onder de nieuwe albumtitel “The Cold Nose” en wie van gezellige gekte houdt, moet dit zeker eens proberen. Hou wel in gedachten dat dit eerder indie-pop is (Beck, Blur, Radiohead… worden vaak genoemd in recensies) dan echt new wave, al zijn er zeker genoeg raakpunten. De producer van dit album, Jeff Saltzman, heeft het al helemaal gemaakt. Hij schopte het immers tot een bescheiden beroemdheid omdat hij het “Hot Fuss” album van The Killers producete (en is momenteel bezig met de productie van het nieuwe Morrissey album). Nu de band nog... [HV] http://www.departmentofeagles.com Henk Vereecken |
Volgende besprekingen
The Last Dance - Once beautiful
The Frozen Autumn - Is anybode there?
Vigilante - The heroes code
Xiu Xiu - La Foret
Klaus Schulze - Moonlake (CD)
Various Artists - Advanced Electronics vol. 4 (2CD)
KMFDM - Hau Ruck (CD)
Oophoi & Louisa John Krol - I Hear The Water Dreaming
Daemonia Nymphe/Louisa John-Krol/Nikodemos Triaridis - Ghost Fish
The Mission - Lighting The Candles 2DVD+CD
In hetzelfde genre: ROCK
The Knutz - Ghost Dance Party
The Walkabouts - Travels In The Dustland
Ruiz - RuizRadioRevolution
Muffler Men - Trigger And Fly
Wheel Of Smoke - In Sense
The Narcotic Daffodils - The Narcotic Daffodils
Hard-Fi - Killer Sounds
Big Talk - Big Talk
Airship - Stuck In This Ocean
Zechs Marquise - Getting Paid
De Westkust van de US of A weet schoon volk tot zijn inwoners te tellen. Paraderend langs de Hollywood Boulevard onder het alziend oog van de paparazzi. Al zien we een band als Second Still er weinig last van te weten ondervinden. Bijzonder straf dan weer wel in de postpunk / coldwave-subcultuur waarin ze zich als trio al enkele jaren ...
Vandaag, 18 mei, is het exact 39 jaar geleden dat ene Ian Curtis zich, op 23 jarige leeftijd, van het leven beroofde. Het was allicht geen nieuws geweest ware het niet dat deze Ian Curtis frontman en zanger/tekstschrijver was bij beeldenstormers Joy Division die aan de vooravond stonden van de grote doorbraak en een eerste Amerikaanse toer.
“Closer”, ...
Miel Noir, een van de weinige bands die het lukte om op onze review pagina’s steeds het maximum aantal sterretjes in de wacht te slepen, is volop bezig aan de opvolger van Honey-Beat (2016).
Tevens werd er een verrassende gast gespot in de studio, zo blijkt ook uit de eerste single die Miel Noir uit The Phoenix-Swarm, want zo gaat ...
Met de eerste zonnestralen die zich stilaan laten gelden, beginnen we al uit te kijken naar de zomer. En wie zomer zegt, zegt festivals. Goed nieuws want op zaterdag 3 augustus pakt men in Schoten onder de noemer Summer-Event 2019 uit met een affiche op maat van de Dark Entries lezer gesneden.
Redelijk indrukwekkend met La Scaltra, A Slice ...
Dat de combinatie elektronica en kinky tot verrassende resultaten kan leiden, daarvan kon u in het Antwerpse Fetish Café reeds getuige zijn met optredens van o.a. Ah Cama-Sotz en Synapscape.
Dat het hier niet iets eenmaligs betreft mochten we tot grote tevredenheid concluderen uit het feit dat er weer twee evenementen aangekondigd ...
Op de affiche van Trouwfe(e)st ligt de nadruk ontegensprekelijk op de genres dark ambient, dark folk en waagt men ook graag een uitstapje naar het meer industriële genre. De naam van het Nederlandse Pantser Fabriek kwam dan ook als een verrassing. Deze pure EBM act is een project van Willem Witte, die we kennen van zijn neofolk alias ...
Der Klinke blaast tien kaarsjes uit. Dat doen ze met een geschenk aan hun fans: een nieuwe plaat 'Decade' met daarop een aantal herwerkte versies van nummers uit hun eerste decennium, een aantal remixen en zelfs een handvol nieuwe nummers. De plaat moet een hoofdstuk afsluiten. Oorspronkelijk zou het zelfs de zwanezang van de groep ...
Ondanks onze warme oproep om toch wat massaler op het appel te verschijnen, moesten we bij het betreden van de Zappa tot onze teleurstelling vaststellen dat deze in dovemansoren was gevallen. Een spijtige zaak, zowel voor de organisatie, maar in de eerste plaats voor de afwezigheden, die, getuige de klinkende namen die vandaag op de Black ...
Black Easter, in het verleden was het tweemaal het door ons erg gesmaakte muzikale paradepaardje van Dark Entries webmaster/mede Peek-A-Boo oprichter Ward de Prins. Ward overleed vorig jaar geheel onverwacht, en wat zou er mooier zijn qua eerbetoon aan deze prachtige persoon dan nog eens een keertje zijn festival te laten doorgaan ter zijner ...