|
|||||||||||||
Als er op onze redactie een promo belandt die zijn geschiedenis heeft binnen de Nederlandse Ultra-beweging gaan onze oren nog meer spitsen. Voor niet-ingewijden : Ultra was begin jaren tachtig een kunstzinnige beweging die a-ritmische, ondansbare muziekgeluiden voortbrachten onder de Nederlandse vlag der ideologie van Do It Yourself en anti-commercialiteit. Alles wat naar mainstream rook werd vakkundig vermeden en het experiment omhelst. Met voornamelijk zelfgemaakte instrumenten verheven ze muziekgeluiden tot Kunst. Vaandeldragers waren destijds Harold Schellinx en Rob Scholte van The Young Lions, en beter bekend bij ons Wally van Middendorp van Minny Pops. Uit die beweging komt ook Tox Modell, met in hun rangen André Bach en Mark Tegefoss. Beide heren zijn vrienden voor het leven, want samen speelden ze nog in de gitaarwave-band Tecnoville en maakten ze soundscapes en soundtracks voor documentaires en installaties onder de naam Det Wiehl. Geruggesteund door de Japanse choreograaf Shusaku Takeuchi. Tot zover de geschiedenis. Bach en Tegefoss zijn tegenwoordig de gangmakers binnen deNeuve, dat in 2013 de 12” Old Bruce uitbrachten en nu hun eerste full-album Ugly. Ugly bevat 12 met samples bijgestuurde elektronische nerveus klinkende songs waar ook de ingeplugde gitaar een rol krijgt. Wolfspace is het schaap in wolfskleren waar de gitaar hakkelt en stottert, maar toch een basis wordt gelegd naar structuur. Met samples uit Neverending Story en 2001/A Space Odyssey. Analoog klinkend dankzij de Korg Monotron maar heerlijk onorthodox en mechanisch zijn Our English House en Western. Anna Camprena is de samenvatting van het agriturismo van een Toscaans benedictijnenklooster. Parix Deux 55 klinkt fantastisch in zijn industriële ondertoon die je vaak op het verkeerde been brengt qua ritmiek, maar laat dat net de bedoeling zijn. Molotrop en Young Lines zijn experiment met ziel in het lijf, de cut-up als basis voor abstract soulmechanisme. The Killing Fields en gitaarsamples maken van Killing Alvin een heerlijkheid van monotonie dat vergeten is te vervelen. De terugkeer van Tox Modell als band is er met 1980 Anger dat de boosheid van weleer vertelt van overstuurse op hol geslagen ritmeboxen, en met gastbijdragen van de originele Tox-bandleden Arjen Schrama en Xavier Martin. DeNeuve kijkt graag terug naar het verleden, zo ook met Lee And Margot, waar de geest van de Japanse choreograaf verstopt zit onder het tapijt van abstract experiment. Maar zeker ook met Old Bruce, dat ze reeds eerder uitbrachten, maar hier in een Ugly mix wordt tentoongesteld. Morningboy als afsluiter maakt het geheel af, waar de gitaren doorklinken als zijnde ruig en zwaar, wat dan weer wordt getemperd door een loop van machinaal industrialisme. Dat Ugly ook schoon kan zijn, bewijst deNeuve met hun eerste volwaardige album. Met voorliefde voor cultfilms. Later dit jaar zou er nog een vinyl uitkomen “light heeled fleet footed cheap artists”, waar we nu reeds naar uitkijken.
Danny Quetin |
Volgende besprekingen
Geins't Naït & L. Petitgand - Oublier
Obszön Geschöpf - The Vault Of Nightmares
Zornik - Blinded By The Diamonds
New Order - Music Complete
The Balustrade Ensemble - Renewed Brilliance
Whispering Sons - Endless Party
Schonwald - Between Parallel Lights
Eternit - Metamix
Broken Down - The Other Shore
Unimother 27 - Frozen Information