Het eerste titelloze studioalbum van het duo Ernst Horn (ook bekend van Qntal) en Alexander Veljanov verscheen in 1986 in eigen beheer en liet een donkere, romantische en minimale elektronische escapades tussen droom en werkelijkheid horen.Vooral de warme stem van Veljanov op de eerder koude elektronische composities gaven ‘kleur’ aan dit opmerkelijke duo dat recent z’n 9de studioalbum “Indicator” presenteerde.

Dark Entries was graag bereid om ons aller kritisch oor nog eens aan één van de grotere namen uit de scene te schenken (al moesten ze het achteraf wel teruggeven!). Muzikaal is er in al die jaren niet echt veel veranderd voor Deine Lakaien, never change a winnig team, weet u wel. Veljanov klinkt nog altijd passioneel, donker en warm terwijl Ernst Horn als een klassiek geschoold elektronica virtuoos nog altijd minimale maar evenzeer ongeëvenaard klankcomposities uit z’n doosjes tovert die wonderwel nummers aan elkaar breien en zelfs van aandoenlijke melodieën weten te voorzien.

Opener “One Night” brengt ons met z’n romantisch voortkabbelende deining al meteen in de juiste sfeer. Een mooi nummer zonder meer. In de singel “Gone “of een nummer als “Six O'Clock" gaat de elektronica meer het voortouw nemen zonder daarbij evenwel te grossieren in overdreven dansgrage beats (iets waar Deine Lakaien zich vroeger meedeinend op de golf van succes wel eens liet door ringeloren). “Immigrant” is hier allicht één van de meer experimentele nummers naar structuur en klank, een nummer dat je het zoeken naar een zekere moderniteit en hipheid zou kunnen verwijten. Gelukkig blijft ook dit nummer mooi binnen de Deine Lakaien lijntjes kleuren.

Thematisch deinst het duo er niet voor terug om onze koude en immer killer wordende samenleving kritisch onder de loep te nemen, waarbij Europa’s impasse en onmondigheid met betrekking tot het immigratieprobleem (o.a in "Immigrant" en het deels Frans gezongen “Europe”) scherp wordt gesteld.

Ook in een nummer als het mooie “Without Your Words” kun je niet om de vaststelling heen dat de groep meer affiniteit voelt voor de rebelse verschoppeling en de vechtende outcast in dit ‘moderne’ Europa dan voor de machtsgeile manager of nationalistisch conservatie politicus die meent het fort Europa te moeten opdelen in ontelbare zelfbedruipende asociale deelstaten.

En toch blijft de muziek altijd zalvend en ingetogen, altijd typisch Deine Lakaien waarbij moderne elektronica en klassieke arrangementen de muziek dragen. Diene Lakaien is in die zin uniek maar daardoor wellicht ook voorbestemd voor een schare die hard fans die precies deze unieke melange kunnen smaken. In elk geval is het een sound als geen ander en dat moet beloond!

Deine Lakaien

Kurt Ingels
27/01/2011