|
|||
| Eind 2003 debuteerde dit Zweedse viertal met de cd ‘Synthetic generation’, en in hun thuisland groeiden ze in een mum van tijd uit tot een van de best verkopende rockacts. Het succesrecept is dan ook nauwelijks veranderd sindsdien: donkere, repetitieve industrial metal met een gothic inslag vormen de muzikale ingrediënten, en qua beeldvorming vertaalt een en ander zich in een sterk aan Gothminister, Marilyn Manson en Cradle Of Filth herinnerende uitstraling, lakkleding of - zoals op de hoesfoto van dit tweede album - legeruniformfetisjisme en witgeschminkte gezichten. De elektronische beats en keyboardpartijen worden in vrijwel elk nummer op deze ‘Termination bliss’ op bedrieglijk eenvoudige maar verrassend doeltreffende wijze gecombineerd met stevige gitaren en beukende drums, wat het geheel een behoorlijk ritmisch en dansbaar karakter verleent. Voeg daar nog de vrij zware, uiterst donkere grafstem van zanger Whiplasher Bernadotte (tja, Marilyn Manson heet volgens z’n paspoort ook niet zo hé?) aan toe, die raakvlakken vertoont met de vocale kunstjes van Andrew Eldritch (Sisters Of Mercy) en Peter Steele (Type O Negative) en hier en daar zelfs richting het gekrijs van de heer Dani ‘Cradle Of’ Filth neigt, en je krijgt zo stilaan een idee van het brouwsel van Deathstars. De hoogtepunten op dit lekker vet klinkende schijfje, dat overigens geproduceerd werd door gitarist-componist Nightmare Industries (inderdaad!) en gemixt door Stefan Glaumann (bekend van zijn werk voor o.a. Rammstein en Clawfinger), zijn wat mij betreft opener ‘Tongues’, het aanstekelijke ‘Motherzone’ en ‘Play God’. Erg vernieuwend is het allemaal niet (voor wie houdt van namen noemen misschien nog deze tip: beluister de cd en zoek de overeenkomsten met bands als Pain, Zeromancer, The Kovenant - naast de hierboven reeds aangehaalde invloeden…), decadent en kitscherig echter des te meer maar ook daarvoor bestaat zoals geweten een groeiend publiek. Het weze hen gegund, we hebben immers al veel minder geslaagde pogingen in dit genre gehoord! [JV] Nuclear Blast Records / Suburban Jan Vael |
Volgende besprekingen
The Synthetic Dream Foundation - Tendrills of Pretty
Corde Oblique - Respiri
Mordacious - Insignificant
Canaan - The Unsaid Words
Dark Sanctuary - Exaudi Vocem Meam – Part 1
Bauhaus - Shadow of Light - Archive dvd
Decadence - Where Do Broken Hearts Go?
Judith Juillerat - Soliloquy
Nanko - Nanko
Covenant - Ritual Noise EP
Het is al sedert 2004 een feit dat een kleiner festival ook groots kan zijn. Het bewijs wordt eens te meer geleverd door de Downhill-organisatie dat er telkens in slaagt om bands te programmeren die je zelden of nooit tegenkomt op een podium waar dan ook in de Lage Landen. Voor de inmiddels veertiende editie van Downhill werd geopteerd ...
Bodo Staiger is dood. De zanger-gitarist van de Neue Deutsche Welle (NDW) band Rheingold is dinsdag (4 december 2019) overleden, de doodsoorzaak is nog niet bekend. Rheingold schrijft over een plotselinge en onverwachte dood.
Met "Dreiklangsdimensionen" had het Duitse new wave trio, naast zanger en gitarist Bodo Staiger nog bestaande ...
New wave uit Noeveren (Boom)! Hun korte self titled debuut “De Delvers” (onze review leest u hier), vol korte, gebalde, flitsende Nederlandstalige new wave en postpunk songs verscheen vorig jaar (2018). Op 13 december spelen De Delvers hun laatste concert van dit jaar (2019) in de Kleine Hedonist, Sint-Jacobsmarkt 34, 2000 in Antwerpen! ...
Als u al enige tijd mee gaat in de scene (lees een eeuwigheid) en dus niet zomaar een hipstertje of meelopertje bent dan zegt u deze naam vast nog iets. Dit duo rond Laurent en de feërieke verschijning Alastrelle is, zoals het goeie goths betaamt, weer onder de levenden. Hier bij ons was dit duo live een graag geziene gast, en hun albums ...
Deze groep was ooit relatief populair, een off shoot van Madre Del Vizio, veel meer dark wave en zelfs folk invloeden, licht tribaal en zelfs een beetje heidens. De groep werd vooral populair met de albums “Malleus Mallficarum”(1993) en “Ignis Fatus;Irrlichter”(1994). Nadien waren er nog wel tekenen van leven, zo was ...
Keith Brewer, de man achter het geliefde power electronics project Taint is vorige week overleden ten gevolge van een zeer agressieve darmkanker. Door de uitzaaiingen werd zijn doodsvonnis reeds na enkele maanden getekend.
Taint was al een tijdje niet meer actief, maar de man uit Texas bracht onder de naam Mania nog muziek uit.
Taint ...
Toegegeven, onze Dark Entries Nights hebben in 2019 nogal een elektronische draai gekregen. We willen andere donkere genres uiteraard niet verwaarlozen, maar we herinneren er graag aan dat België zijn naam gemaakt heeft in de electro, en wie er laatst bij was op het optreden van IC 434 zal ons niet tegenspreken.
De laatste Dark Entries ...
Het is een feit dat we niet veel Belgische groepen hebben die actief zijn in het neofolk genre. Dit jaar werd ik dan ook zeer aangenaam verrast door de nieuwkomers van La Merde (die we onmiddellijk ook in onze interviewruimte duwden) en zie, het einde van het jaar heeft nog een verrassing in petto: onze nationale trots in het genre, Weihan, ...