|
|||||||||||||
Minimal vrienden, hier is ie dan het vervolg op het in 2016 verschenen album “Oh My...” waarmee dit Franse duo zijn naam maakte in het fijne wereldje van de minimale post punk. Als liefhebber weet u allicht dat de heer Frederico Lovino en dame Sabatel geen nieuwkomers zijn in de scene. Zo is Frederico evenzeer actief in het prettig gestoorde post punk collectief Popoï Sdioh en was hij veel eerder nog te vinden bij het gothic gezelschap Land Of Passion. Sabatel van haar kant legt ook haar eieren in het mandje van het cabareteske death rock gezelschap Cheshire Cat The Bouncing en samen zijn ze dus sedert enkele jaren Deer Dear. Diezelfde open en prettig gestoorde benadering van deze heer en deze dame vinden we evenzeer terug in deze Dear Deer, waarbij pop, disco, post punk, new wave,... door de mallemolen worden gehaald om aan het einde van de rit met een minimaal, gedreven pop geluid met weerhaakjes uit te pakken. Dark pop die zelfs spingerig funky kan uitpakken maar evenzeer als lekkere minimale synth wave door de boxen waait. De gekheid van de titels toont meteen dat we deze Deer Dear niet al te serieus moeten nemen, of net wel... het mag een beetje surrealistisch. De cd opent met een hymne aan de Roemeense turnvrouw (u kent ze wel die gespierde pocket dametjes al dan niet met een snor uit het voormalige oostblok) “Nadia Comneci” die als allereerste de perfectie evenaarde en een “10” scoorde. Een 10 zal deze “Chew -Chew” niet scoren, maar ik durf stellen dat de perfectie halen ook niet aan de orde is in de beleving van deze Dear Deer. Ballroom dansen op puntschoentjes doen we op “Earworm”, “Stracali” is wat mij betreft de song uit dit album die we op de betere fuiven moeten gaan horen, al was het maar om het wispelturige, eenvoudige beatje... “Disco - Discord” zal voor vele dj’s misschien een meer veilige keuze zijn, disco in post punk outfit, sluitstuk “Thanatomorphosis”, een poging tot sfeer in het verval van de nieuwe wereld, is post punk pur sang en mijn persoonlijk favoriet. Meer uitgerijpt dan het debuut dit, maar nog altijd herkenbaar Deer Dear. Punky pop opgehitst met minimal wavy synths, op vinyl bij Manic Depression, terwijl u voor een reguliere cd versie terecht kunt bij het Swiss Dark Nights label.
Kurt Ingels |
Manic DepressionVolgende besprekingen
Jess And The Ancient Ones - The Horse And Other Weird Tales
Atomic Neon - Remember Me
Twentytwentyone & DIISSC Orchestra - Split LP
Verzamelaar - 80s Underground Cassette Culture Volume 1
Eximia - Visitors
Rosen & Spydett - Memoria
Verzamelaar - Butterflies
Rapoon - Seeds In The Tide Volume 05
Empire State Human - Romo
Tiramist - For Your Ears Only
Andere besprekingen van DEAR DEER
Dear Deer - Oh My...
Evi Vine en Jo Quail stonden in 2016 al zusterlijk naast elkaar op de affiche van Black Easter, en mogen dit in 2019 nog eens overdoen.
Evi Vine van wie we binnenkort haar derde langverwachte album mogen verwachten (waarop ze samenwerkte met Simon Gallup van The Cure) wist te imponeren tijdens de vorige editie en kon voorheen met de goedkeuring ...
De Brexit laat de gemoederen weer oplaaien. Eén van de mensen die er niet over uitgeraasd raakt, is de Brit Matt Howden van Sieben. Dat heeft zelfs een prachtplaat opgeleverd met ‘Crumbs’, een verzameling nummers over de stand van zaken in de wereld. Een woedende plaat, aangelengd met een flinke portie humor. We deden een ...
Liefhebbers van een portie dark ambient, neofolk, death industrial, martial en meer van dit bombastische lekkers hebben al lang 17 november met dikke viltstift in hun agenda aangekruist. Dan kan u immers in het Nederlandse Alpen aan den Rijn genieten van de -helaas- laatste editie van het fijne festival Dwaalspoor.
Op de affiche het Noorse ...
In de Stille Kempen hoeft het niet altijd rustig te blijven. Het is een organisatie als Dark Balloon gegund om op gepaste tijden de orde aldaar te verstoren. Een organisatie die er in slaagt gedurfd te programmeren in thuisbasis Retie. Zaterdag 17 november mag het JK2470 in Retie dan ook weer het heimat zijn voor twee uitzonderlijke ...
U dacht dat W-fest reeds alles had om te imponeren. Wel, het kan nog altijd beter. De afgelopen dagen werden nog twee kleppers aan de affiche toegevoegd. Killing Joke is een absolute klepper in het post-punk genre. Ze begonnen eind jaren 70 met de rauwe punk van 'Requiem', deden het later wat zachter aan en scoorden een wereldhit met ...
So What Fest. Na een eerste editie verleden jaar, geven ze er ook dit jaar een lap op. Op zaterdag 17 november gaat de tweede editie door, en er is weer een keure aan punkgroepen uitgenodigd. Met zelfs een specialeke: Funeral Dress heeft aangekondigd een sabatical te nemen in 2019 en speelt zodoende voor de laatste keer in een club tot 2020 ...
40 jaar new wave is ook 40 jaar The Names, de Belgische groep die het tot op Factory Records schopte en hits had met ‘Calcutta’ en ‘Nightshift’. De verjaardag wordt gevierd met een groots jubileumconcert met tal van verrassingen op 24 november in Drogenbos. Zanger Michel Sordinia tilde al een tip van de sluier op voor ...
40 jaar new wave. Aan het indrukwekkende lijstje namen van groepen die in 1978 gevormd zijn – we vermelden slechts The Cure, Bauhaus, DAF, OMD, Siglo XX, De Brassers, The Names, Clock DVA, Dead Kennedy’s, Echo & The Bunnymen en Minny Pops – voegen we graag Lene Lovich toe. De dame – intussen 68 – viert dit ...