|
|||||||||||||
Minimal vrienden, hier is ie dan het vervolg op het in 2016 verschenen album “Oh My...” waarmee dit Franse duo zijn naam maakte in het fijne wereldje van de minimale post punk. Als liefhebber weet u allicht dat de heer Frederico Lovino en dame Sabatel geen nieuwkomers zijn in de scene. Zo is Frederico evenzeer actief in het prettig gestoorde post punk collectief Popoï Sdioh en was hij veel eerder nog te vinden bij het gothic gezelschap Land Of Passion. Sabatel van haar kant legt ook haar eieren in het mandje van het cabareteske death rock gezelschap Cheshire Cat The Bouncing en samen zijn ze dus sedert enkele jaren Deer Dear. Diezelfde open en prettig gestoorde benadering van deze heer en deze dame vinden we evenzeer terug in deze Dear Deer, waarbij pop, disco, post punk, new wave,... door de mallemolen worden gehaald om aan het einde van de rit met een minimaal, gedreven pop geluid met weerhaakjes uit te pakken. Dark pop die zelfs spingerig funky kan uitpakken maar evenzeer als lekkere minimale synth wave door de boxen waait. De gekheid van de titels toont meteen dat we deze Deer Dear niet al te serieus moeten nemen, of net wel... het mag een beetje surrealistisch. De cd opent met een hymne aan de Roemeense turnvrouw (u kent ze wel die gespierde pocket dametjes al dan niet met een snor uit het voormalige oostblok) “Nadia Comneci” die als allereerste de perfectie evenaarde en een “10” scoorde. Een 10 zal deze “Chew -Chew” niet scoren, maar ik durf stellen dat de perfectie halen ook niet aan de orde is in de beleving van deze Dear Deer. Ballroom dansen op puntschoentjes doen we op “Earworm”, “Stracali” is wat mij betreft de song uit dit album die we op de betere fuiven moeten gaan horen, al was het maar om het wispelturige, eenvoudige beatje... “Disco - Discord” zal voor vele dj’s misschien een meer veilige keuze zijn, disco in post punk outfit, sluitstuk “Thanatomorphosis”, een poging tot sfeer in het verval van de nieuwe wereld, is post punk pur sang en mijn persoonlijk favoriet. Meer uitgerijpt dan het debuut dit, maar nog altijd herkenbaar Deer Dear. Punky pop opgehitst met minimal wavy synths, op vinyl bij Manic Depression, terwijl u voor een reguliere cd versie terecht kunt bij het Swiss Dark Nights label.
Kurt Ingels |
Manic DepressionVolgende besprekingen
Jess And The Ancient Ones - The Horse And Other Weird Tales
Atomic Neon - Remember Me
Twentytwentyone & DIISSC Orchestra - Split LP
Verzamelaar - 80s Underground Cassette Culture Volume 1
Eximia - Visitors
Rosen & Spydett - Memoria
Verzamelaar - Butterflies
Rapoon - Seeds In The Tide Volume 05
Empire State Human - Romo
Tiramist - For Your Ears Only
Andere besprekingen van DEAR DEER
Dear Deer - Oh My...
Wie geregeld onze reviewpagina uitpluist is ongetwijfeld al op het Deense experimentele label Posh Isolation gebotst.
Het label, dat in Copenhagen ook zijn eigen winkel heeft, werd opgericht door Christian Stadsgaard en Loke Rahbek met als doelstelling werk van Scandinavische artiesten en speciale samenwerkingen een platform te geven.
Buiten ...
Het doek valt over Militia. Van 1988 tot 2018 heeft de anarchistische industrialgroep zijn stempel gedrukt, wat zeg ik: geslagen, met zware metalen percussie, op de Belgische scene. Het eind 2018 verschenen ‘Ambiorix’ zal voor de rest van de eeuwigheid de laatste plaat zijn van de groep. Een buitengewone plaat, die de strijd van ...
Het is best verwonderlijk hoe snel Kælan Mikla groot geworden is. Natuurlijk had hun titelloze debuut uit 2016 al voor wat sensatie gezorgd in minimal wave-middens, maar het IJslandse trio – dat overigens in zijn eigen moedertaal zingt – bleef toch vooral een tip voor ingewijden. Succesvolle tournees met King Dude en Drab ...
Zopas bereikte ons het droevige nieuws dat Willy Willy overleden is. In de zomer van 2018 werd bekend dat de Scabs gitarist leed aan kanker en het was al even bekend dat hij zwaar ziek was. Desondanks nam hij tot zeer onlangs nog deel aan de afscheidstournee van The Scabs. Hij speelde gitaar voor ongeveer de helft van het optreden, gezeten ...
Het is absoluut niet zo dat we alles wat Robert Smith goed vindt zelf ook goed vinden, maar in het geval van het IJslandse Kælan Mikla doen we dat wel. Het meisjestrio maakt een frisse mix van punk, wave en poëzie en heeft op Cure-voorman zoveel indruk gemaakt dat deze hen uitnodigde op het Meltdown festival dat hij mocht cureren, ...
Zopas bereikte ons het droevige nieuws dat Willy Willy overleden is. In de zomer van 2018 werd bekend dat de Scabs gitarist leed aan kanker en het was al even bekend dat hij zwaar ziek was. Desondanks nam hij tot zeer onlangs nog deel aan de afscheidstournee van The Scabs. Hij speelde gitaar voor ongeveer de helft van het optreden, gezeten ...
Toen de eerste namen voor het Black Easter festival bekend gemaakt werden, kwamen er ten huize (db) een vreugdesprongetje of vier aan te pas. Zeker ook omdat een van de door ons getipte namen netjes op de affiche stond te blinken. Naar onze bescheiden mening was Hackedepicciotto dan ook de geschikte act voor dit festival, en gelukkig had men ...
2019: Lacrimosa blaast 30 kaarjes uit! In 2017 verscheen het 13de studioalbum 'Testimonium‘. En dit jaar, op 22 maart mag je iets nieuws verwachten. Nieuw en niet nieuw weliswaar.
Met 'Zeitreise‘ wil het gothic pionieersduo Tilo en Anne een overzicht bieden van 30 jaar Lacrimosa, goed voor meer dan 100 songs. Deze dubbel-cd ...
15 maart is het zover. Dan gooit Near Earth Orbit zijn “Artificial Intelligence” tussen ons stervelingen. Om ons op deze nakende gebeurtenis voor te bereiden en het leed toch ietwat te verzachten is er eerst de vooraf singel “Neuromancer”, die als een gothische ruimtestorm de aarde weet te bereiken. Het voorbestellen ...