|
|||||||||||||
Deze DVD bevat geen film van of over David Sylvian maar wel een documentaire die Phil Hopkins in opdacht van hem maakte. In een inleidend filmpje (met veel oog voor esthetische beeldvorming) komt David Sylvian zelf aan het woord. Op zijn eigen manier legt hij uit waarom hij Manafon maakte en waarom op dié manier. Hij ziet het, sinds Ghosts van zijn oude groep Japan, als het punt in zijn carrière waar hij uiteindelijk zou eindigen: bij de absolute essentie van een tekst, begeleid door een minimum aan muziek. Alles terug gebracht tot zo naakt mogelijke schoonheid. Veel had al te maken met Sylvian's jarenlange interesse in improvisatietechnieken (vnl. jazz), zowel muzikaal als tekstueel. Zo geeft hij bijvoorbeeld ook aan om voor de teksten van Manafon gebruik gemaakt te hebben van automatic writing. De artiest zo weinig mogelijk gehinderd door zijn eigen hersenspinsels of, erger nog, ego. Het past ook wel binnen zijn fascinatie voor en beoefening van meditatie. Hij had voor de muziek dezelfde eisen gesteld: improvisatie zonder dat het ego van de uitvoerders het resultaat te zeer zou beïnvloeden. Hij ging op zoek binnen de ondertussen wijde wereld van de gëimproviseerde muziek en kwam uit bij een tiental toppers uit de 'scène'. Het was David's stiekeme wens dat deze artiesten hem zouden aanvaarden als één van hun en volgens mij is dat volledig gelukt. Uit genegenheid voor de artiesten en uit respect voor hun werk en filosofie besloot hij een documentaire te laten maken waarin ze zélf uit de doeken konden doen wat ze doen en ook hoe en waarom (Ja, Jambers, ja...)... Zo komen we uit eerste hand te weten waarom Sachiko M (Hoahio, ISO, Filament, Ground Zero) gekozen heeft voor een no-input sampler als instrument (!), waarom Toshimaru Nakamura muziek maakt met een no-input mixingdesk, waarom Christian Fennesz (Fennesz, Fenn'oBerg) liever niet werkt met visuele ondersteuning, wat volgens Keith Rowe (AMM) de beïnvloedende band is tussen uitvoerder, publiek en de architecture van de ruimte en wat Otomo Yoshihide (Ground Zero, ISO Filament) ertoe bracht om als zoon van een ingenieur zélf een synthesizer te bouwen (om zich later toe te leggen op gitaar en op no-input turntables). Al gauw leer je dat er in deze verscheidenheid van artiesten toch een aantal constanten terug te vinden zijn: het feit dat ze stuk voor stuk begaafde muzikanten zijn, dat ze allen doordrongen zijn van een diepe liefde voor geluid op zich (los van muzikaliteit), dat ze daardoor heel gedreven zijn om hun instrument tot in het kleinste piepje en krakje te leren kennen, dat ze zich er zeer bewust van zijn dat het ego van een muzikant de grootste struikelblok is voor men tot een goede improvisatie te komen. Hun parcours omvat stijlen als chinese opera, The Beatles, punkrock, wereldmuziek tot het gefluit en ontploffen van bommen toe (Evan Parker had W.O.II nog net meegemaakt); maar Jazz keert als vast gegeven bijna altijd terug... Van elke artiest is er ook nog een to-the-point biographie opgenomen, met een link naar een extra interview(compilatie) van de betreffende artiest. Een schitterende reportage die voor vriend en vijand een verhelderend licht laat schijnen over het fenomeen geïmproviseerde muziek. Onontbeerlijk voor iedereen die al was het maar een vlooienbeetje door geïmproviseerde muziek gebeten is...!
Jan Denolet |
SamadhisoundVolgende besprekingen
Yannis Kyriakides - Resorts & Ruïns
Marc Behrens - Queendom Maybe Rise
Francis International Airport - Cache
Switchblade - [2003]
Hatchling - Other ep
Les Fleurs Du Mal - Concrete Ravings
Jacob Kirkegaard - Conversion (12' of download )
Charlemagne Palestine + Z'EV - RubHitBangKlangHear/RubHitBangKlangEar 2CD
Kink Gong - Voices
Eyeless In Gaza - Orange Ice & Wax Crayons (compilation)
Andere besprekingen van DAVID SYLVIAN
David Sylvian - A Victim Of Stars 1982-2012
David Sylvian - Died in the Wool / Manafon variations
David Sylvian - When Loud Weather Buffeted Naoshima
David Sylvian - Sleepwalkers
David Sylvian - Approaching Silence
David Sylvian - Manafon
'No More War', zo heet de nieuwe single van Lacrimosa-zijproject Snakeskin. Het is natuurlijk een reactie op de vreselijke oorlog die nu aan de gang is in Oekraïne. Het is een opmerkelijk nummer, want meesterbrein Tilo Wolff heeft zijn projecten altijd als apolitiek beschouwd. Op zich kan je wel wat maatschappijkritiek terugvinden ...
Nog maar net vierden we het tienjarig bestaan van Porta Nigra. We zijn blij om u te melden dat de organisatie uit Aarschot ook na een decennium doorgaat met het organiseren van topoptredens. De komende twee weken kan je in JH De Klinker in Aarschot terecht voor twee heel interessante edities van het festival.
Op zaterdag 21 mei werd 'Another ...
Pussy Riot haalt weer het wereldnieuws. Maria Oljochina - een van de leden van Pussy Riot die in 2012 tot twee jaar werkkamp veroordeeld werd na een subversief optreden in de Christus Verlosserkathedraal in Moskou - is samen met haar vriendin in het geniep uit Rusland gevlucht. Dit betekent ook dat ze kan deelnemen aan de huidige tournee, ...
Ze spelen op vrijdag 20 mei in Het Depot in Leuven. Pussy Riot werd wereldberoemd als feministische punkgroep met radicale performances nadat ze een anti-Poetin gebed opdroegen in de Christus Verlosserkathedraal in Moskou. Pussy Riot had het licht gezien in 2011 en was deel van de omvangrijke protesten die in 2011 en 2012 ontstonden toen Poetin ...
Een Russische groep die u best in het oog houdt is IC3PEAK. Dit duo – dat eerder in de experimentele elektronica en witchhouse opereert – heeft het al aan de stok gehad met de Russische overheid. De tekst van het nummer ‘Смерти больше нет’ ...
De Botanique heeft duidelijk een oog op interessante Russische groepen uit de tegencultuur. Shortparis is zo’n grensverleggende groep, en ze komen op 24 september naar de Brusselse concertzaal. De groep ontstaat in 2012 in Sint-Petersburg en had van meet af aan de ambitie om een nieuwe muzikale taal te ontwikkelen. Dat deden ze door ...
Op zaterdag 20 mei spreken we weer af in het Leuvense Depot voor Breaking Barriers, het jaarlijks terugkerende punkfestival. Hägar The Womb zal er optreden, samen met Pussy Riot en Hetze. Hägar The Womb bestaat reeds sinds 1981. In 1987 gaven ze er de brui aan, maar in 2011 besloten ze de groep terug op te richten met enkel originele ...
Het was geleden van in 2005 dat ondergetekende Dead Can Dance nog in levende lijve had gezien. De doortocht in 2013, in Vorst ‘Galmpaleis’ Nationaal -prima livealbum, dat wel- had ik immers gemist, evenals het concert in Cirque Royal in 2019... Ook deze keer scheelde het niet veel, doordat DCD wegens de Covid-pandemie zich genoodzaakt ...