|
|||||||||||||
This CD review was translated to English by the author. You can read the translation here. In deze moderne tijden is alles mogelijk, ook en vooral op muzikaal gebied. Waar vroeger de opname van een studio-album de fysieke aanwezigheid van alle betrokkenen in dezelfde ruimte vereiste, is dit niet langer nodig dankzij de steeds verder voortschrijdende technologie. Damage Control is een globaal electro/industrial-project en dat mag u letterlijk nemen. 2 van de groepsleden wonen in Australië; de overige 2 in Europa (Verenigd Koninkrijk en Duitsland). Voor de opname van hun debuutalbum 'Ultranoia' hebben ze de hulp ingeschakeld van nog meer internationale vrienden, onder wie de legendarische Chris Peterson (onder meer bekend van Front Line Assembly en Decree, meer recent ook Ohm) en de al even legendarische Claus Larsen (Leæther Strip). Zoiets kan haast niet anders dan vuurwerk geven en zoals u verder nog in deze recensie zal lezen, is dat ook effectief het geval. Bill Barsby, Damian Davis, Jason Podmore en Markus App zijn alle vier ervaren muzikanten en zijn beïnvloed door een hele reeks artiesten, onder wie Front Line Assembly, Skinny Puppy en Ministry. Er zijn natuurlijk honderden electro-groepjes die deze legendarische namen als invloeden aanhalen, maar in het geval van Damage Control is dit geen loos statement. Wie naar hun debuut luistert, legt meteen de link met FLA en konsoorten. Krachtige old-school electro/industrial, gekenmerkt door een strakke productie, mixing en mastering (en dat is heus niet enkel de verdienste van Chris Peterson, die bij de opname van dit album achter de knoppen zat). Deze mannen weten heel goed waarmee ze bezig zijn. Vanaf de openingstrack 'After The Fire' is het duidelijk dat het menens is. Vooral de eerste helft van de cd is ijzersterk, waarbij ik het stevige 'Hate Crime' (een potentiële electro-clubhit) en meeslepende 'City Of Ruins' tot mijn favorieten reken. Ook de sfeervolle instrumental 'Ruined' weet mij uitermate te bekoren. De tweede helft van het album is wat experimenteler, met tracks als 'Trauma' en 'Hell's Gate'. Deze laatste is met zijn speelduur van meer dan 7 minuten meteen ook het langste nummer. Persoonlijk vind ik het één van de mindere tracks, omdat de up-tempo electro hier plaats moet maken voor ambient. Maar zuiver technisch-objectief gezien is dit zeker niet slecht. Alleen een beetje te lang en te rustig naar mijn zin. Tenslotte zijn er nog 2 tracks waarop ik de aandacht zou willen vestigen. 'Angst' is een samenwerking met Ohm en een waanzinnig goed nummer met heerlijke stemeffecten. Het zijn tracks als deze die mijn geloof in de hedendaagse electro scene herstellen. En 'Hate Crime' werd op een professionele wijze geremixed door Leæther Strip. Claus Larsen stak dit nummer in een EBM-jasje, zodat de remix al even dansbaar is als het origineel (waarvan hij overigens de additionele mixing heeft gedaan). Damage Control heeft met 'Ultranoia' een zeer degelijk debuut afgeleverd. De band is momenteel op zoek naar een label en het zou mij erg verbazen, mocht hen dat niet lukken. Tot het zover is, kan u deze en toekomstige releases via hun Bandcamp bestellen.
Marjolein Laenen |
Eigen beheerVolgende besprekingen
Verzamelaar - 'The Early Days (Post Punk, New Wave, Brit Pop & Beyond) 1980 - 2010'
Arcana Obscura - Tempus
Scheuber - Changes
Silentport - Words From The Silence (EP)
Phurpa - Gyer Ro
Lynhood - Septembre
My Baby - Prehistoric Rhythm
Stiff Little Fingers - No Going Back
Agnez Hvizdalek - Index
Alfie Ryner - What's wrong?
In hetzelfde genre: ELECTRO
Noisuf-X - Dead End District
Terrolokaust - God Loves The Violence
Alva Noto - UNIVRS
Mirexxx - Nine Angles
Various - Switch 18
Straftanz - Mainstream Sellout Overground
The Toxic Avenger - Angst
Vigilante - The New Resistance (Featuring John Bechdel)
Autodafeh - Act Of Faith
Haujobb - Dead Market
Het is al sedert 2004 een feit dat een kleiner festival ook groots kan zijn. Het bewijs wordt eens te meer geleverd door de Downhill-organisatie dat er telkens in slaagt om bands te programmeren die je zelden of nooit tegenkomt op een podium waar dan ook in de Lage Landen. Voor de inmiddels veertiende editie van Downhill werd geopteerd ...
Bodo Staiger is dood. De zanger-gitarist van de Neue Deutsche Welle (NDW) band Rheingold is dinsdag (4 december 2019) overleden, de doodsoorzaak is nog niet bekend. Rheingold schrijft over een plotselinge en onverwachte dood.
Met "Dreiklangsdimensionen" had het Duitse new wave trio, naast zanger en gitarist Bodo Staiger nog bestaande ...
New wave uit Noeveren (Boom)! Hun korte self titled debuut “De Delvers” (onze review leest u hier), vol korte, gebalde, flitsende Nederlandstalige new wave en postpunk songs verscheen vorig jaar (2018). Op 13 december spelen De Delvers hun laatste concert van dit jaar (2019) in de Kleine Hedonist, Sint-Jacobsmarkt 34, 2000 in Antwerpen! ...
Als u al enige tijd mee gaat in de scene (lees een eeuwigheid) en dus niet zomaar een hipstertje of meelopertje bent dan zegt u deze naam vast nog iets. Dit duo rond Laurent en de feërieke verschijning Alastrelle is, zoals het goeie goths betaamt, weer onder de levenden. Hier bij ons was dit duo live een graag geziene gast, en hun albums ...
Deze groep was ooit relatief populair, een off shoot van Madre Del Vizio, veel meer dark wave en zelfs folk invloeden, licht tribaal en zelfs een beetje heidens. De groep werd vooral populair met de albums “Malleus Mallficarum”(1993) en “Ignis Fatus;Irrlichter”(1994). Nadien waren er nog wel tekenen van leven, zo was ...
Keith Brewer, de man achter het geliefde power electronics project Taint is vorige week overleden ten gevolge van een zeer agressieve darmkanker. Door de uitzaaiingen werd zijn doodsvonnis reeds na enkele maanden getekend.
Taint was al een tijdje niet meer actief, maar de man uit Texas bracht onder de naam Mania nog muziek uit.
Taint ...
Toegegeven, onze Dark Entries Nights hebben in 2019 nogal een elektronische draai gekregen. We willen andere donkere genres uiteraard niet verwaarlozen, maar we herinneren er graag aan dat België zijn naam gemaakt heeft in de electro, en wie er laatst bij was op het optreden van IC 434 zal ons niet tegenspreken.
De laatste Dark Entries ...
Het is een feit dat we niet veel Belgische groepen hebben die actief zijn in het neofolk genre. Dit jaar werd ik dan ook zeer aangenaam verrast door de nieuwkomers van La Merde (die we onmiddellijk ook in onze interviewruimte duwden) en zie, het einde van het jaar heeft nog een verrassing in petto: onze nationale trots in het genre, Weihan, ...