|
|||||||||||||
This CD review was translated to English by the author. You can read the translation here. In deze moderne tijden is alles mogelijk, ook en vooral op muzikaal gebied. Waar vroeger de opname van een studio-album de fysieke aanwezigheid van alle betrokkenen in dezelfde ruimte vereiste, is dit niet langer nodig dankzij de steeds verder voortschrijdende technologie. Damage Control is een globaal electro/industrial-project en dat mag u letterlijk nemen. 2 van de groepsleden wonen in Australië; de overige 2 in Europa (Verenigd Koninkrijk en Duitsland). Voor de opname van hun debuutalbum 'Ultranoia' hebben ze de hulp ingeschakeld van nog meer internationale vrienden, onder wie de legendarische Chris Peterson (onder meer bekend van Front Line Assembly en Decree, meer recent ook Ohm) en de al even legendarische Claus Larsen (Leæther Strip). Zoiets kan haast niet anders dan vuurwerk geven en zoals u verder nog in deze recensie zal lezen, is dat ook effectief het geval. Bill Barsby, Damian Davis, Jason Podmore en Markus App zijn alle vier ervaren muzikanten en zijn beïnvloed door een hele reeks artiesten, onder wie Front Line Assembly, Skinny Puppy en Ministry. Er zijn natuurlijk honderden electro-groepjes die deze legendarische namen als invloeden aanhalen, maar in het geval van Damage Control is dit geen loos statement. Wie naar hun debuut luistert, legt meteen de link met FLA en konsoorten. Krachtige old-school electro/industrial, gekenmerkt door een strakke productie, mixing en mastering (en dat is heus niet enkel de verdienste van Chris Peterson, die bij de opname van dit album achter de knoppen zat). Deze mannen weten heel goed waarmee ze bezig zijn. Vanaf de openingstrack 'After The Fire' is het duidelijk dat het menens is. Vooral de eerste helft van de cd is ijzersterk, waarbij ik het stevige 'Hate Crime' (een potentiële electro-clubhit) en meeslepende 'City Of Ruins' tot mijn favorieten reken. Ook de sfeervolle instrumental 'Ruined' weet mij uitermate te bekoren. De tweede helft van het album is wat experimenteler, met tracks als 'Trauma' en 'Hell's Gate'. Deze laatste is met zijn speelduur van meer dan 7 minuten meteen ook het langste nummer. Persoonlijk vind ik het één van de mindere tracks, omdat de up-tempo electro hier plaats moet maken voor ambient. Maar zuiver technisch-objectief gezien is dit zeker niet slecht. Alleen een beetje te lang en te rustig naar mijn zin. Tenslotte zijn er nog 2 tracks waarop ik de aandacht zou willen vestigen. 'Angst' is een samenwerking met Ohm en een waanzinnig goed nummer met heerlijke stemeffecten. Het zijn tracks als deze die mijn geloof in de hedendaagse electro scene herstellen. En 'Hate Crime' werd op een professionele wijze geremixed door Leæther Strip. Claus Larsen stak dit nummer in een EBM-jasje, zodat de remix al even dansbaar is als het origineel (waarvan hij overigens de additionele mixing heeft gedaan). Damage Control heeft met 'Ultranoia' een zeer degelijk debuut afgeleverd. De band is momenteel op zoek naar een label en het zou mij erg verbazen, mocht hen dat niet lukken. Tot het zover is, kan u deze en toekomstige releases via hun Bandcamp bestellen.
Marjolein Laenen |
Eigen beheerVolgende besprekingen
Verzamelaar - 'The Early Days (Post Punk, New Wave, Brit Pop & Beyond) 1980 - 2010'
Arcana Obscura - Tempus
Scheuber - Changes
Silentport - Words From The Silence (EP)
Phurpa - Gyer Ro
Lynhood - Septembre
My Baby - Prehistoric Rhythm
Stiff Little Fingers - No Going Back
Agnez Hvizdalek - Index
Alfie Ryner - What's wrong?
In hetzelfde genre: ELECTRO
Noisuf-X - Dead End District
Terrolokaust - God Loves The Violence
Alva Noto - UNIVRS
Mirexxx - Nine Angles
Various - Switch 18
Straftanz - Mainstream Sellout Overground
The Toxic Avenger - Angst
Vigilante - The New Resistance (Featuring John Bechdel)
Autodafeh - Act Of Faith
Haujobb - Dead Market
Het zal u niet ontgaan zijn dat de Paashaas dit jaar heel wat evenementen in België rondgestrooid heeft.
In uw zoektocht naar de lekkerste eitjes helpen we u graag een handje middels dit beknopte overzicht.
(vrijdag 19 april) In JH De Wommel kan je dit weekend drie dagen lang genieten van het beste wat het minimal wave genre te ...
Het duurde een beetje langer dan voorzien, maar binnenkort zal de vernieuwde locatie van de Maastrichtse club de Muziekgieterij dan toch de deuren openen.
Voor het allerlaatste evenement in de ‘oude’ Muziekgieterij slaat men aldaar de handen ineen met Linke Soto en EPM Music om met een affiche voor de dag te komen die de liefhebbers ...
18 april 2017 verliet bezieler en zanger Voe Saint-Claire van Angels Of Liberty ons... Veel te vroeg. De groep deed mijn gothic rock minnend hart weer sneller bonzen met het fantastische debuut “Pinnacle Of The Draco” (2012), oorspronkelijk uit op het eigen Secret Sin label, dat bol stond van de klassiekers. Tenminste, in een rechtvaardige ...
Wie haar nog niet gespot had op Joy Division-tribute A Change of Speech… en haar eerste album …and so the morning comes gemist had, die kon Evi Vine in 2016 ontdekken op het Black Easter Festival in Antwerpen, waar ze haar tweede album Give Your Heart To The Hawks voor kwam stellen. Tijdens die editie speelden 2 artiesten het ...
Onlangs mochten wij tot onze grote vreugde kennismaken met het nieuwe Belgische duo La Merde. Hun eerste cassette Dood En De Merde liet een verpletterende indruk achter bij uw recensent van dienst die niet toevallig hoog oploopt met The Moon Lay Hidden Beneath A Cloud en soortgelijke “wereld-serpenten”, net het straatje waarin ...
Dringend tijd voor een nieuw album van Vlad in Tears? Correct! Maar nog even geduld. Pas tijdens komende herfst mag je de nieuweling ‘Dead Stories of Forsaken Lovers’ verwachten. Als je al is wil proeven, kan je hier de single ‘Born again’ beluisteren. Dit lied kwam tot stand in samenwerking met Lex (Megaherz) en Kris ...
Rammstein heeft een nieuwe plaat uitgebracht en dat was ondertussen ook al een tijdje geleden. De bandleden voelden dan ook goed aan dat het tijd was de eigen relevantie nog eens te bewijzen. Een band die zich met indrukwekkende visuals en inhoudelijke confrontaties op de voorgrond dringt, mag immers niet overkomen als een bende has-beens ...
Als er een naam is binnen de Belgische underground waaraan je de laatste tijd onmogelijk ontsnappen kan, is het wel die van Ashtoreth.
Hoewel Peter Verwimp nog maar enkele jaren onder deze noemer naam begon te maken in het dark ambient genre, wist hij zich al heel snel op te werken tot een naam om rekening mee te houden. Op de productiviteit ...