|
|||||||||||||
This CD review was translated to English by the author. You can read the translation here. In deze moderne tijden is alles mogelijk, ook en vooral op muzikaal gebied. Waar vroeger de opname van een studio-album de fysieke aanwezigheid van alle betrokkenen in dezelfde ruimte vereiste, is dit niet langer nodig dankzij de steeds verder voortschrijdende technologie. Damage Control is een globaal electro/industrial-project en dat mag u letterlijk nemen. 2 van de groepsleden wonen in Australië; de overige 2 in Europa (Verenigd Koninkrijk en Duitsland). Voor de opname van hun debuutalbum 'Ultranoia' hebben ze de hulp ingeschakeld van nog meer internationale vrienden, onder wie de legendarische Chris Peterson (onder meer bekend van Front Line Assembly en Decree, meer recent ook Ohm) en de al even legendarische Claus Larsen (Leæther Strip). Zoiets kan haast niet anders dan vuurwerk geven en zoals u verder nog in deze recensie zal lezen, is dat ook effectief het geval. Bill Barsby, Damian Davis, Jason Podmore en Markus App zijn alle vier ervaren muzikanten en zijn beïnvloed door een hele reeks artiesten, onder wie Front Line Assembly, Skinny Puppy en Ministry. Er zijn natuurlijk honderden electro-groepjes die deze legendarische namen als invloeden aanhalen, maar in het geval van Damage Control is dit geen loos statement. Wie naar hun debuut luistert, legt meteen de link met FLA en konsoorten. Krachtige old-school electro/industrial, gekenmerkt door een strakke productie, mixing en mastering (en dat is heus niet enkel de verdienste van Chris Peterson, die bij de opname van dit album achter de knoppen zat). Deze mannen weten heel goed waarmee ze bezig zijn. Vanaf de openingstrack 'After The Fire' is het duidelijk dat het menens is. Vooral de eerste helft van de cd is ijzersterk, waarbij ik het stevige 'Hate Crime' (een potentiële electro-clubhit) en meeslepende 'City Of Ruins' tot mijn favorieten reken. Ook de sfeervolle instrumental 'Ruined' weet mij uitermate te bekoren. De tweede helft van het album is wat experimenteler, met tracks als 'Trauma' en 'Hell's Gate'. Deze laatste is met zijn speelduur van meer dan 7 minuten meteen ook het langste nummer. Persoonlijk vind ik het één van de mindere tracks, omdat de up-tempo electro hier plaats moet maken voor ambient. Maar zuiver technisch-objectief gezien is dit zeker niet slecht. Alleen een beetje te lang en te rustig naar mijn zin. Tenslotte zijn er nog 2 tracks waarop ik de aandacht zou willen vestigen. 'Angst' is een samenwerking met Ohm en een waanzinnig goed nummer met heerlijke stemeffecten. Het zijn tracks als deze die mijn geloof in de hedendaagse electro scene herstellen. En 'Hate Crime' werd op een professionele wijze geremixed door Leæther Strip. Claus Larsen stak dit nummer in een EBM-jasje, zodat de remix al even dansbaar is als het origineel (waarvan hij overigens de additionele mixing heeft gedaan). Damage Control heeft met 'Ultranoia' een zeer degelijk debuut afgeleverd. De band is momenteel op zoek naar een label en het zou mij erg verbazen, mocht hen dat niet lukken. Tot het zover is, kan u deze en toekomstige releases via hun Bandcamp bestellen.
Marjolein Laenen |
Eigen beheerVolgende besprekingen
Verzamelaar - 'The Early Days (Post Punk, New Wave, Brit Pop & Beyond) 1980 - 2010'
Arcana Obscura - Tempus
Scheuber - Changes
Silentport - Words From The Silence (EP)
Phurpa - Gyer Ro
Lynhood - Septembre
My Baby - Prehistoric Rhythm
Stiff Little Fingers - No Going Back
Agnez Hvizdalek - Index
Alfie Ryner - What's wrong?
In hetzelfde genre: ELECTRO
Noisuf-X - Dead End District
Terrolokaust - God Loves The Violence
Alva Noto - UNIVRS
Mirexxx - Nine Angles
Various - Switch 18
Straftanz - Mainstream Sellout Overground
The Toxic Avenger - Angst
Vigilante - The New Resistance (Featuring John Bechdel)
Autodafeh - Act Of Faith
Haujobb - Dead Market
The Sisters Of Mercy zijn ongetwijfeld een van de meest invloedrijke bands van de zwarte scene. Nu verschijnt "Black Planet", een nieuw boek over de opkomst van de band. Weeral een boek hoor ik je zetten? Klopt, dit is zeker niet het eerste. Deze ‘Black Planet’ staat bol met interviews die een nieuw licht werpen op de ...
We zijn nog niet bekomen van de dood van Klaus Schulze en daar legt een andere grondlegger van de synthesizermuziek het loodje.
De Griek Evángelos Odysséas Papathanassíou (Vangelis) werd geboren op 29 maart 1943.
Vangelis was een autodidact die amper noten kon lezen. In zijn twintiger jaren raakte hij al enorm ...
Wellicht was u reeds op de hoogte van de hospitalisatie van Front 242 zanger Jean-Luc De Meyer. Een aantal concerten van Front 242 werden hierdoor reeds geannuleerd en ook de geplande passage op Sinner’s Day van vrijdag 24 juni aanstaande verdwijnt nu van de agenda. Het concert werd verschoven naar de wintereditie van Sinner’s ...
20 mei is een speciale dag voor Gert, ook bekend als Gert Kleinpunk of Gertje Anarchie. Gert is dan namelijk exact drie jaar gestopt met drinken. Dat viert hij uiteraard met muziek. Gert heeft namelijk net een nieuwe plaat ingeblikt die in augustus zal verschijnen. Het is naar de mening van al wie hem al heeft gehoord de beste Gert-plaat aller ...
'No More War', zo heet de nieuwe single van Lacrimosa-zijproject Snakeskin. Het is natuurlijk een reactie op de vreselijke oorlog die nu aan de gang is in Oekraïne. Het is een opmerkelijk nummer, want meesterbrein Tilo Wolff heeft zijn projecten altijd als apolitiek beschouwd. Op zich kan je wel wat maatschappijkritiek terugvinden ...
Pussy Riot haalt weer het wereldnieuws. Maria Oljochina - een van de leden van Pussy Riot die in 2012 tot twee jaar werkkamp veroordeeld werd na een subversief optreden in de Christus Verlosserkathedraal in Moskou - is samen met haar vriendin in het geniep uit Rusland gevlucht. Dit betekent ook dat ze kan deelnemen aan de huidige tournee, ...
Op zaterdag 20 mei spreken we weer af in het Leuvense Depot voor Breaking Barriers, het jaarlijks terugkerende punkfestival. Hägar The Womb zal er optreden, samen met Pussy Riot en Hetze. Hägar The Womb bestaat reeds sinds 1981. In 1987 gaven ze er de brui aan, maar in 2011 besloten ze de groep terug op te richten met enkel originele ...
Het was geleden van in 2005 dat ondergetekende Dead Can Dance nog in levende lijve had gezien. De doortocht in 2013, in Vorst ‘Galmpaleis’ Nationaal -prima livealbum, dat wel- had ik immers gemist, evenals het concert in Cirque Royal in 2019... Ook deze keer scheelde het niet veel, doordat DCD wegens de Covid-pandemie zich genoodzaakt ...