|
|||||||||||||
This CD review was translated to English by the author. You can read the translation here. In deze moderne tijden is alles mogelijk, ook en vooral op muzikaal gebied. Waar vroeger de opname van een studio-album de fysieke aanwezigheid van alle betrokkenen in dezelfde ruimte vereiste, is dit niet langer nodig dankzij de steeds verder voortschrijdende technologie. Damage Control is een globaal electro/industrial-project en dat mag u letterlijk nemen. 2 van de groepsleden wonen in Australië; de overige 2 in Europa (Verenigd Koninkrijk en Duitsland). Voor de opname van hun debuutalbum 'Ultranoia' hebben ze de hulp ingeschakeld van nog meer internationale vrienden, onder wie de legendarische Chris Peterson (onder meer bekend van Front Line Assembly en Decree, meer recent ook Ohm) en de al even legendarische Claus Larsen (Leæther Strip). Zoiets kan haast niet anders dan vuurwerk geven en zoals u verder nog in deze recensie zal lezen, is dat ook effectief het geval. Bill Barsby, Damian Davis, Jason Podmore en Markus App zijn alle vier ervaren muzikanten en zijn beïnvloed door een hele reeks artiesten, onder wie Front Line Assembly, Skinny Puppy en Ministry. Er zijn natuurlijk honderden electro-groepjes die deze legendarische namen als invloeden aanhalen, maar in het geval van Damage Control is dit geen loos statement. Wie naar hun debuut luistert, legt meteen de link met FLA en konsoorten. Krachtige old-school electro/industrial, gekenmerkt door een strakke productie, mixing en mastering (en dat is heus niet enkel de verdienste van Chris Peterson, die bij de opname van dit album achter de knoppen zat). Deze mannen weten heel goed waarmee ze bezig zijn. Vanaf de openingstrack 'After The Fire' is het duidelijk dat het menens is. Vooral de eerste helft van de cd is ijzersterk, waarbij ik het stevige 'Hate Crime' (een potentiële electro-clubhit) en meeslepende 'City Of Ruins' tot mijn favorieten reken. Ook de sfeervolle instrumental 'Ruined' weet mij uitermate te bekoren. De tweede helft van het album is wat experimenteler, met tracks als 'Trauma' en 'Hell's Gate'. Deze laatste is met zijn speelduur van meer dan 7 minuten meteen ook het langste nummer. Persoonlijk vind ik het één van de mindere tracks, omdat de up-tempo electro hier plaats moet maken voor ambient. Maar zuiver technisch-objectief gezien is dit zeker niet slecht. Alleen een beetje te lang en te rustig naar mijn zin. Tenslotte zijn er nog 2 tracks waarop ik de aandacht zou willen vestigen. 'Angst' is een samenwerking met Ohm en een waanzinnig goed nummer met heerlijke stemeffecten. Het zijn tracks als deze die mijn geloof in de hedendaagse electro scene herstellen. En 'Hate Crime' werd op een professionele wijze geremixed door Leæther Strip. Claus Larsen stak dit nummer in een EBM-jasje, zodat de remix al even dansbaar is als het origineel (waarvan hij overigens de additionele mixing heeft gedaan). Damage Control heeft met 'Ultranoia' een zeer degelijk debuut afgeleverd. De band is momenteel op zoek naar een label en het zou mij erg verbazen, mocht hen dat niet lukken. Tot het zover is, kan u deze en toekomstige releases via hun Bandcamp bestellen.
Marjolein Laenen |
Eigen beheerVolgende besprekingen
Verzamelaar - 'The Early Days (Post Punk, New Wave, Brit Pop & Beyond) 1980 - 2010'
Arcana Obscura - Tempus
Scheuber - Changes
Silentport - Words From The Silence (EP)
Phurpa - Gyer Ro
Lynhood - Septembre
My Baby - Prehistoric Rhythm
Stiff Little Fingers - No Going Back
Agnez Hvizdalek - Index
Alfie Ryner - What's wrong?
In hetzelfde genre: ELECTRO
Noisuf-X - Dead End District
Terrolokaust - God Loves The Violence
Alva Noto - UNIVRS
Mirexxx - Nine Angles
Various - Switch 18
Straftanz - Mainstream Sellout Overground
The Toxic Avenger - Angst
Vigilante - The New Resistance (Featuring John Bechdel)
Autodafeh - Act Of Faith
Haujobb - Dead Market
Bent u van mening dat er binnen de hedendaagse alternatieve rock te veel op veilig gespeeld wordt en zodoende vooral risico’s vermeden worden? Dan staat u qua denken op één lijn met Wim Lankriet, die we via zijn project Syrenomelia reeds aan u voorstelden. Om zich nog meer te bevrijden van de door de muziekindustrie opgelegde ...
Het kan niet op. Als trouwe lezer merkte u allicht reeds dat Dark Entries (en ik niet in het minst) een hart heeft voor gothic rock. Zo verscheen nog maar pas het leuke nieuws dat het Amerikaanse The Wake uitpakt met een nieuw album en nu mag ik ook zeggen dat hun Britse evenknie Rosetta Stone in 2020 hetzelfde doet. Waar het album “Seems ...
Na vele positieve reacties op ‘Post Mortem’ (2018) en vele memorabele optredens met onder andere Wiegedood, Wolvennest, en Marche Funèbre wil Splendidula graag een nieuw teken van leven tonen. Deze Belgische atmospheric doom metal band zal begin 2021 een nieuwe plaat uitgeven, getiteld ‘Somnus’ en dit via het ...
Liefhebbers en liefhebsters van gothic rock opgelet! Het Amerikaanse The Wake (opgericht in 1986 in Columbus USA), één van de meest onderschatte old school gothic rock bands van de tweede golf, pakt tegen Halloween uit met een nagelnieuw album, “Perfumes And Fripperies” waarvan het nummer “Hammer Hall” ...
Dead Can Dance kan er prat op gaan zowat op zijn eentje de neoklassieke variant op darkwave te hebben uitgevonden. Ze zijn de onbetwiste pioniers in het genre, die intussen veel navolging heeft gekregen. Lisa Gerrard en Brendan Perry hebben in 2019 een zeer succesvolle tournee gemaakt na de uitgave van 'Dionysus', en ze willen dat ...
Na het horen van hun laatste album Virtual Lullaby Circus tipten we hen reeds als favorieten in de momenteel lopende Humo’s Rock Rally. En zie, we hadden het maar weer eens bij het rechte eind: kwaliteit komt altijd bovendrijven en bijgevolg stootte het Limburgse Hugs Of The Sky door tot de finale van dit prestigieuze concours. Even ...
Onlangs, tijdens volle maan, volgend op Lugghnasadh bracht Sven Visterin (Ernst H. Störzhendr/The Horny Hour (Radio Centraal)) in samenwerking met Sombre Soniks de compilatie The Central Throne uit. Het is een album dat gaat over hartcoherentie. Bij een album dat ademhalingsoefeningen moet begeleiden denken wij spontaan aan het soort ...