Echte promo’s, ze bestaan nog. Je weet wel, van die witbedrukte cd-r’s die in een wit kartonnetje met een sticker met de albumhoes op de voorzijde en met de tracklist op de achterzijde (beide in zwart-wit) worden opgestuurd ter bespreking. Het is jaren geleden dat ik nog zo’n authentieke old-school promo heb gekregen. De afzender in kwestie is Cyanbaal, een Duits electro/darkwave-project met één fulltime lid (Patrick M. Wenzel aka Georg Kasperski) en één parttime lid (Zattna Uhm). Laatstgenoemde is blijkbaar de tweede vocalist, al had ik dat aanvankelijk niet door. Ik ging er immers vanuit dat de vocals (die in verschillende gradaties bewerkt zijn) van dezelfde persoon afkomstig waren. Dat heb je nu eenmaal, wanneer je eerst naar de promo luistert en dan pas het meegeleverde informatieblad leest.

'Life Without Exit' is het tweede album van Cyanbaal en zou minder donker en experimenteel zijn dan de vorige releases 'Madame Degradation' en 'Living Tunnel'. Ik ben niet bekend met deze voorgaanden, maar ik vind de tracks op 'Life Without Exit' ondanks hun catchy ondertoon behoorlijk obscuur. Dat is allicht de verdienste van de darkwave, een genre waarmee ik niet zo vertrouwd ben (mijn core business is immers electro). Het hele album klinkt alsof het in een grafkelder is opgenomen. Dat geeft mij het bevreemdende gevoel dat ik naar een soort demo aan het luisteren ben, maar dan wel één die een magische aantrekkingskracht op mij uitoefent. Ik ben het zo gewoon van naar zwaar gepolijste en strak geproducete donkere elektronische muziek te luisteren dat ik zou vergeten dat ik ergens diep vanbinnen nog een echte goth (en geen rivethead) ben. Ik sta er zelf van versteld dat een hedendaagse band erin slaagt om de vleermuis in mij terug tot leven te wekken. Nooit gedacht dat dit anno 2019 nog mogelijk was.

De stijl op dit album schippert tussen electro, darkwave en minimal wave en bevat zoals gezegd vocals van beide groepsleden. Persoonlijk ben ik niet zo wild van het rare, dubbele/echoënde stemeffect van Patrick M. Wenzel dat in de meerderheid van de tracks te horen is (o.m. in 'Despicable' en 'Blind'). Het klinkt iets te geforceerd en onnatuurlijk naar mijn goesting. In '4 Places' - meteen ook mijn lievelingsnummer - vind ik dit effect minder storend, omdat het in de sfeer van dat nummer past. En ook in 'A Damp Place' kan ik het door de vingers zien, omdat het daar in het refrein gecounterd wordt door een ander stemeffect dat ik veel geslaagder vind. Maar over het algemeen geef ik toch de voorkeur aan de minder zwaar bewerkte vocals van Zattna Uhm, die o.m. te horen zijn in 'Sanctified By Her Name' en 'Clipped Wings' (2 andere favorieten). Het vocale aspect van Cyanbaal is dus een beetje hit-and-miss, maar de composities zijn wel over de gehele lijn sterk. Ondanks het demo-gevoel waarover ik het eerder had is dit een knap gemaakt, beminnelijk album dat goed in het gehoor ligt. Ik ben er wel nog steeds niet achter waarover de tracks precies gaan (mede door het zware stemeffect kan ik de lyrics niet goed ontcijferen), maar ik wil de band gerust geloven wanneer zij stelt dat haar wereld getuigt van fantasie, obscuriteit en soms zelfs romantiek. Luister maar eens naar het griezelig-mysterieuze 'Dead Dolls In The Basement' en je begrijpt meteen wat ik bedoel.

Conclusie: dit album is een aanrader voor eenieder die de innerlijke goth in hem/haar wil (her)ontdekken. Heerlijk donkere muziek om naar te luisteren tijdens deze zwoele zomerdagen.

Tracklist

Homepage

Facebook

Marjolein Laenen
30/06/2019