|
|||||||||||||
De meeste van mijn vrienden zullen (of willen) het nooit begrijpen maar de Duitse Crematory behoort reeds jaren tot één van mijn absolute favorieten en dat kwam in de eerste plaats door hun overweldigend optreden op Eurorock toen “Awake” verscheen, wat ondertussen reeds meer dan tien jaar geleden is. Ergens heeft de groep nooit kunnen beslissen of ze nu een gothicgroep of een doommetalband wou zijn en deze schizofrene situatie leverde niet alleen pareltjes op maar ook soms absurde situaties. Het ergste maakte ik mee in Tilburg toen een bomvolle zaal ,gevuld met trashmetalfans, besloot om na het tweede nummer de band massaal te bekogelen met bierviltjes maar de groep volharde en onder luid gejoel brachten ze zelfs hun cover van “Temple Of Love”. Ondanks het feit dat Crematory aanzienlijk populair is in Duitsland (hier zijn we weer) hebben ze zelden of nooit de echte metalfan kunnen bereiken en dat is grotendeels te wijten aan het overvloedig (maar subliem) gebruik van melancholische keyboards. Ook de (unieke) afwisseling tussen de brulstem van Felix en de melancholische gothstem van Mathias is niet altijd meteen een doorslaggevende factor geweest voor de metalfan om deze Crematory te omarmen. Ook al viert deze Duitse legende binnenkort hun twintigste verjaardag (wat zal herdacht worden met een greatest hits-cd) toch is het een groep die de nodige up’s and down’s gekend heeft. Zo was hun vorige cd “Pray” bijna een volledige terugkeer geworden naar hun beginjaren waarbij ze doom metal speelden en er weinig sprake was van melancholische gothsynths. Het werd een succes maar blijkbaar (en gelukkig maar) hebben ze bij “Infinity” terug weer de synths van stal gehaald en ook al klinkt deze Crematory behoorlijker zwaarder dan hun vorige platen, toch hoor je al vlug doorheen de zware gitaarriffs het bekende Crematory-geluid. “Infinity” is zeker niet hun beste cd (daarvoor moet je ‘Awake” aanschaffen) maar iedere fan van gothic metal zal ofwel de groep reeds jaren lang kennen, ofwel Dark Entries eeuwig dankbaar zijn.
www.myspace.com/crematorymusic
Didier Becu |
Volgende besprekingen
Eisregen - Schlangensonne
AinSophAur - Des Pierres Blanches
Assemblage 23 - Compass
Fm Belfast - How to make friends
Aroma Di Amore - Ongehoord
Aimless Device - Coats of Many Colours
Danish Daycare - A story of hurt
B.O.S.C.H. - Einsam
The Silence Industry - The teeth of tomorrow
The Cure - Disintegration Deluxe edition
Andere besprekingen van CREMATORY
Crematory - Monument
Crematory - Black Pearls
In hetzelfde genre: METAL
Vigilante - The New Resistance (Featuring John Bechdel)
Omega Massif - Karpatia
Pombagira - Iconoclast Dream
Diamond Plate - Generation Why?
Kerretta - Saansilo
Rise To Remain - City Of Vultures
ASP - Der komplette schwarze Schmetterling – Zyklus 1 bis 5
ASP - Wechselbalg
Diablo Blvd - Builders Of Empires
Kentucky Dare Devils - Yes But No
Niet dat het label er zo veel aan kan doen... Op de bandcamp pagina van dit fijne Spaanse label staan al een paar maand nieuwe titels te blinken maar diegene die deze ook effectief op de fysieke drager willen kunnen binnenkort eindelijk worden bediend. Door problemen en oponthoud (iets waar wel meerdere kleinere labels mee kampen) in de perserijen ...
Het project Dolva Sana brengt koude, grimmige en minimalistische synth pop beïnvloed door new wave, krautrock, vroege synth pop en andere pioniers van de elektronische muziek. Het project, een collaboratie tussen muzikant en producer Frederic Caure (Kortrijk, België) en Jake Harding (London, VK), werd opgericht in 2021. "Hard-boiled ...
Altijd al raar gevonden dat deze Zweedse post punkers niet ietwat meer populariteit genieten. Wat mij betreft mogen ze gerust op de komende Halloween editie van Sinner’s Day staan, temeer daar eind maart, eindelijk (vier jaar na “Oceans”), een nieuw album van deze heren verschijnt dat de titel “Barricades” mee ...
Over dit Duitse post punk label hebt u alvast één en ander gehoord hier bij Dark Entries, en terecht want er zitten een paar heuse pareltjes in hun catalogus. Nu pakt het label uit met een nieuwe release van het Canadese The Gathering, “Parade”, en dat zomaar na 30 jaar windstilte! The Gathering werd in 1985 geformeerd ...
Het dark electro project van Oostendenaar Jan De Wulf is met de clip van “Liaisons Dangereuses” (welke u uiteraard hieronder vindt) zomaar even geselecteerd door het Brusselse festival van de onafhankelijke film en wel in de categorie “The Rabbit Holes”. Een categorie waarin kortfilms worden opgenomen met een surreëel ...