|
|||||||||||||
Toeval. In de review hiervoor (The Charlatans) lees ik dat ‘onze vriend’ Penny Rimbaud op dit album van de partij is . En waar luister ik nu naar? Juist, Crass, de oerpunk formatie waarmee diezelfde Penny Rimbaud zichzelf willens nillens de geschiedenis inspeelde. Deze punkklassieker verscheen in z’n origineel in 1978 en geniet op vandaag in anarchistische en autonome middens nog altijd een heuse cultstatus. Allicht de reden waarom deze klassieker recent en voorzien van een nieuwe verpakking werd heruitgebracht. Uitverkoop zowaar? Wel ik zou durven beweren van niet gezien deze Crass allicht belangrijker is geweest voor de punk dan pakweg het synoniem voor punk; The Sex Pistols. Niet voor niets schreeuwen ze op deze plaat al “Punk Is Dead”, voor Crass was punk dan ook meer attitude en individualiteit dan imago en popcultuur. “The Feeding Of The Five Thousand” sloeg in het door Tatcher kapot getormenteerde Engeland in als een bom. Ook de poster van de uitgeteerde soldatenhand in prikkeldraad met daaronder de niet mist te verstane boodschap ‘your country needs you’, het Crass logo (een soort symbiose van het katholieke kruis en de swastika als tekens van onderdrukking) en de slogan ‘anarchy and peace’zijn onlosmakelijk met Crass verbonden. Punk was voor Crass veel meer dan risicovertier voor een verveelde middenklasse, het was complete destructie en chaos om vanuit de totale vernieling weer iets op te bouwen. Steve Ignorant, Eve Libertine – de plaat opent met haar fameuze “Asylum” (‘jesus died for his own sins not mine’), Joy De Vivre, Phil Free en de al eerder vermelde Penny Rimbaud vormden zowat de spil van deze punk commune. “Do The Owe Us A Living?” is een klassieker zonder weerga, maar ook “Reject Of Society”, “Well Do They” (eigengelijk gewoon “Do They Owe us a Living” maar nog twee maten sneller) , “So What” of “Banned From The Roxy” zijn klassiekers die steevast uitnodigen tot een wilde pogo. Op deze cd uitgave wordt het album, uiteraard opnieuw gemastered, aangevuld met tal van nooit eerder uitgegeven demo outtakes die in 1977 en 1978 werden geproduceerd. Zo zijn er ook een paar tracks uit het Dail House, de Crass woning zeg maar, waar zowat alle groepsleden samenhokten. Het totaalpakket levert 34 nummers op (en ja die kunnen met z’n allen vrolijk op één cd!) die essentieel zijn voor elke punk archivaris of elkeen die de meest essentiële platen in de moderne muziekgeschiedenis in z’n bezit wil hebben. Je krijgt er de originele lp hoes op een uitvouwpostertje bij, alsook een uitgebreid infoboekje met de Crass teksten. ‘Germany got Baader Meinhof, England got punk…’ aldus Crass… muziek als wapen, muziek als destabilisator en agitator. Dat was en is Crass. Kurt Ingels |
Southern RecordsVolgende besprekingen
The Charlatans - Who we touch
Dense Vision Shrine - Time Lost In Oblivion
Heal - Supernatural
Redrum alone - My first kernel panic EP
Blastromen - Human Beyond
Mystified - Passing Through The Outer Gates - Eulogy Series, Volume I
Restless Breed - Into the sun EP
Spruke - Infektipede EP
Centrevol - Momentum EP
Accident - Crazy Bodies And Remixes
In hetzelfde genre: PUNK
Cage The Elephant - Thank You Happy Birthday
The Subs - Decontrol
Stiff Valentine - America Bleeding
Labasheeda - The Twilight State
Sheep On Drugs - Medication Time
Poly Styrene - Generation Indigo
Dexy Corp_ - Uchronopolis
Brutalizzed Kids - Soy Muρeco
Alien Sex Fiend - Death Trip
The Jim Jones Revue - Burning Your House Down
Farewell To Greatness is de eerste officiële EP van het Belgische project Euphemia Rise. We berichtten reeds dat de man hierachter Wim Lankriet is, zie ook Syrenomelia.
De EP is meteen een introductie van de ambitie die Lankriet naar voor wil schuiven: een meer experimentele benadering van alternatieve rock brengen en op die manier, ...
Jan Dewulf is een bezige bij. Zijn gothic rock project Your Life On Hold doet het flink bij cult label Solar Lodge en de Oostendenaar pakt met Mildreda, zowat het eerste electro project van deze veelzijdige muzikant (meneer De Wulf was een jochie van 16 toen hij het uit de ondergrond stampte), binnenkort uit met een album bij, jawel, Dependent.
Dependent ...
De lockdown is geen reden voor Blutengel om het werk neer te leggen. Ze lieten verschillende keren van zich horen, onder meer door een samenwerking met Massive Ego en door het zijproject van meesterbrein Chris Pohl: She Hates Emotions. Dat project wou reeds de voorliefde van Pohl voor de wave uit de jaren 80 uitdrukken, maar nu betuigt ook ...
Het komt niet helemaal onverwacht. Dirk Scheuber verlaat Project Pitchfork. Hij stond samen met zanger Peter Spilles aan de basis van de groep in 1989 in Hamburg, maar heeft al sinds 2016 een soloproject onder de naam Scheuber. Daar scoort hij op dit moment goed mee, onder meer met de huidige plaat 'Numb'.
Bovendien was het duidelijk ...
Het leek er lang op dat The Ultimate Dreamers een van de vele vergeten new wavegroepen uit de jaren 80 zouden blijven. Ze bestonden van 1986 tot 1990 en onder hun gelederen vonden we onder meer Frédéric Cotton, thans bekend als de organisator van de Fantastique.Nights-concerten en de Club New Wave-fuiven. We hadden er geen idee ...
Wie zijn electro graag compromisloos hard heeft, als een avalanche van harde beats zonder rustpauze en zonder tragere stukken, moet beslist zijn oor lenen aan WÜLF7. Dit duo begon in 2019 en bracht al snel de ep 'The Night Of The Wolves' uit, met een veelbelovende mix van EBM en dark electro die ze 'Dark Electro Body Melancholic' ...
Het laatste epos van Epica ligt me nog vers in het geheugen en schuift met de regelmaat van de klok die cd-speler binnen. ‘The Holographic Principle’ weet je wel? Een monumentaal werk. Toch enige vrees: hier kunnen ze nooit niet meer ‘over’. Wat dan? Tot ik wat songs hoorde van hun 8ste studioalbum, ‘Omega’, ...