|
|||||||||||||
Persoonlijk heb ik altijd een zwak gehad voor de muziek van deze in oorsprong Nederlandse formatie, al dateert deze zwakte dan wel van lang geleden toen deze groep via het 4AD label meesterwerkjes als het titelloze debuut en vooral het album “Medusa” op dat deel van de mensheid met een betere smaak wist los te laten. Met “Hidden Faces” maakte de groep rond Ronny Moorings in 1997 een ietwat onverwachte comeback en sedertdien verschenen regelmatig albums waarvan de laatste “In Love We Trust” (2009) nog vers in ons geheugen hangt. Waarom? Wel van alle albums na 1997 beschouw ik dit laatste als het betere al kan deze “The Darkest Hour” hier uiteraard verandering in brengen. Niet makkelijk als je weet dat “In Love We Trust” een vette 9 scoorde, het kan dan ook bijna niet anders of deze “The Dakerst Hour” moet het met iets minder stellen… Al is dit ook weer een typerende Clan of Xymox album geworden, met een evenwicht tussen warme, weemoedige synths, her en der doorspekt met een beat en dark wave gitaren. Toeval of niet, eerder niet dacht ik, zijn het vooral de meer ingetogen melancholische stukken die me het best bij blijven. Ik denk aan “Deep Down I Died”, “Tears Ago”, “In Your Arms Again”, het instrumentale titelnummer of de opener “My Reality”. “Delete” en vooral “She Did Not Answer”” lijken gemaakt voor de dansvloer en geven het album meer schwung. We sluiten met het mooie”Wake Up My Darling” een soort dromerige meezinger die zowat alles in zich heeft waar de actuele versie van Clan Of Xymox voor staat. Geen slecht album deze “The Darkest Hour”, dat alleen een beetje ademruimte mist en waarvan de productie best een tikkeltje minder bombastisch, zelfs minimaler had mogen zijn. Kurt Ingels |
TrisolVolgende besprekingen
First Aid 4 Souls - Deathstep
Twenty Knives - The Royal We
Tamaryn - The Waves
Red Zebra / Portrait Bizarre - No Kitchen In The House / Jesus Fell Off My Wall (We Are Here)
Various Artists - ( AE ) QUILIBRIUM V2.0 - Digital Reconnection
Absolute Body Control - Surrender No Resistance
Secret Life - nineteen eighty four
In The Nursery - Blind Sound
Hysteresis - There Is No Self
X-FUSION - Thorn In My Flesh
Andere besprekingen van CLAN OF XYMOX
Clan Of Xymox - Days Of Black
Clan Of Xymox - Subsequent Pleasures
Clan Of Xymox - Matters Of Mind Body And Soul
Clan Of Xymox - Kindred Spirits
Clan Of Xymox - In Love We Trust
Clan Of Xymox - Breaking Point
In hetzelfde genre: DARK WAVE
Silent Love of Death - Donde habite el ovidio CD/DVD
Friends Of Alice Ivy - In The Gloaming
BLAME - Convergent Fields
Engelsstaub - Nachtwärts
Verzamelaar - Klangrausch 2 (dvd compilatie)
Peter Murphy - Ninth
Metallspürhunde - Moloch
Schwarzer Engel - Träume Einer Nacht
Monica Richards - The Strange Familiar ep
In The Nursery - Blind Sound
Tijdens de tweede editie van Black Easter, in 2016, waren we met verstomming geslagen na het concert van Jo Quail. Enkel met haar cello (en een ingenieus looping-systeem) wist ze de zaal in te palmen en aardig wat nieuwe zieltjes te winnen. Organisator Ward De Prins had een goede band met de Londense, en zag er niet tegen op reisjes te maken ...
Ze zijn er de fel begeerde WGT tickets!! Dit jaar betaal je voor een ticket € 130... Ik weet het elk jaar een beetje meer maar je krijgt er wel enorm veel voor terug. Vijf dagen vertier en plezier, wat dus neerkomt op iets meer dan € 25 per dag en je reist nog eens gratis met het openbaar vervoer ook. Wilt u uw tent opslaan op de ...
Nooit van gehoord? Zonde. Ik vertoef tegenwoordig virtueel vaak in Amerika, makkelijk zat want geen visum nodig. Dat Trump daar mee verantwoordelijk is voor tientallen post punk bandjes die uit de onderbuik van een vertwijfelde en gespleten Amerikaanse samenleving de kop op steken, wel daar ben ik de man dankbaar voor. Laat dat dan ook het ...
Mephisto Walz is een legende, tenminste voor zij die in de jaren 80 een boon hadden voor de death rock en gothic rock en in het bijzonder de Christian Death familie op de voet volgden. In Europa is er nog nauwelijks iets te horen over en van deze groep rond ex-Christian Death lid Bari Bari, al had de groep in de tweede helft van de jaren 80 ...
Het is alweer van 2011 geleden toen ik bij Dark Entries meer dan aangenaam werd verrast door de titelloze ep van het Amerikaanse The Rope. Een ep die als een rariteit mag beschouwd in Europa. De review van dit bijzonder fijne schijfje leest u hier. Ik deelde zomaar even een 9 uit! Het vervolg “Water Rising” vond in eeste instantie ...
Er zijn kwatongen die beweren dat de muziekbusiness dood is, anderzijds blijven de nieuwe groepjes bij Dark Entries binnen druppelen en blijven vooral underground labels, die nog worden opgericht uit liefde voor muziek, uit de grond schieten. Is deze dood dan wel zo definitief? Of is er nog hoop na de bombarderie van klaagzangen en negativiteit. ...
Wie? Foei. Luierman! Rosetta Stone, weet u wel, was in de jaren 90 één van de meest vooraanstaande Britse gothic rock bands met een sound even gulzig als een eenzaam spookhuis dat zijn duivels ontbindt. Het resulteerde vanaf 1991 in meerdere hits, denk maar aan “Witch”, "Reason", “Adrenaline”, ...
We worden oud. New wave is intussen 40 jaar, Dark Entries heeft er al 25 op de teller staan en zelfs Wool-E viert reeds zijn tiende verjaardag. Wool-E, dat is in de eerste plaats de Wool-E Shop, die in 2009 als online patenwinkel opende en sindsdien ook als cd-stand op heel wat optredens en festivals aanwezig was. Later werd Wool-E Shop ook ...
Laibach is een parodie van zichzelf geworden! En ze schamen zich er niet eens voor. Meer zelfs, ze hebben er bewust voor gekozen. Nog nooit blonk de groep zo uit in humor en zelfrelativering. Nu hernemen ze al nummers van ‘The Sound Of Music’, en alhoewel ze dat op hun karakteristieke onheilspellende toon doen, is het manifest ...