|
|||
Beter laat dan nooit, en had een zware infectie meer er geen twee weken tussenuit geslagen, u had deze recensie allicht al eerder gekregen. Maar uitstel is geen afstel bij deze mijn kritische uitlatingen over de nieuwe schijf van het Nederlandse (nu ja) Clan Of Xymox. Laat me eerst stellen dat de singel (of beter ep), “Weak in My Knees”, waarvan het titelnummer overduidelijk voor de dansvloer was en is bestemd, me niet meteen hoopvol stemde en kijk, toch doet deze “Breaking Point” m’n mening enigszins herzien. Want, hoewel de elektronica op de voorgrond al jaren z’n intrede heeft gedaan om de songs van de clan in een bepaalde richting te sturen, er staan toch weer een aantal mooie dingen op “Breaking Point”. Het album is dan ook typisch voor de moderne Clan Of Xymox, zoals we die sedert de resurrectie in 1997 met het album “Hidden Faces” (is dat ook weer bijna 10 jaar geleden denken we dan) kennen. De meer zwaarmoedige en melancholisch georkestreerde nummers wisselen af met dark wave songs die net iets te duidelijk naar een dansvloerbehandeling hunkeren en net daardoor voor mij aan intensiteit verliezen. Neen, dan heb ik het meer voor de semi ballades als “We Never Learn”, “Eternally” of “What’s going on”. “Be My Friend” doet het met flarden carmina burana, niet bijster origineel, maar toch doeltreffend. “She’s Dangerous” is een leuk meezingertje dat net iets te lang duurt, “Calling You Out” handelt weemoedig rockend over de teloorgang van onze scène (waar is iedereen?) en “Cynara” is jammer genoeg geen nieuwe “Louise”. Ben ik nu té kritisch? Neen, als fan mag ik kritisch zijn en deze recensie mag niet de inruk geven als ware deze “Breaking Point” een verwaarloosbare, in prul verpakte puberale dagdromerij. “Breaking Point” is sowieso nog altijd een uitschieter in zijn genre en kent zeker z’n mooie momenten, herkenbare momenten ook. Typisch Clan Of Xymox dus en da’s al goed genoeg, alleen blijf ik ook bij deze “Breaking Point” vaststellen dat hun oudere (jaren ’80) 4Ad releases zo oneindig goed waren dat sedertdien nooit meer iets echt in de buurt is gekomen… [KI] Kurt Ingels |
Volgende besprekingen
Satyrian - Eternitas
Killing Ophelia - I AMA I
Supreme Court ft. Feindflug - We'll F*** You Up
Synthetic - Modelling The Real World
Nik Page - Sinmachine
Verzamelaar - Zero, A Martin Hannett Story [1977-1991]
Tor Lundvall - Empty City
This Empty Flow - The Album
Artesia - Hilvern
Potentia Animi - Psalm II
Andere besprekingen van CLAN OF XYMOX
Clan Of Xymox - Days Of Black
Clan Of Xymox - Subsequent Pleasures
Clan Of Xymox - Matters Of Mind Body And Soul
Clan Of Xymox - Kindred Spirits
Clan Of Xymox - The Darkest Hour
Clan Of Xymox - In Love We Trust
Het zijn drukke tijden voor Bart Piette, niet alleen verschijnt er binnenkort een eerste langspeler van het anarchistische new wave collectief Donder, Hel & Hagel; tevens haalt hij samen met levensgezellin Els de didgeridoo boven om overal te lande als Chrysopa Occulta op te treden, in het achterhoofd zijn ze dan nog eens met Kinderen ...
We steken het bij Dark Entries niet onder stoelen of banken dat we fan zijn van het duo UrZon & Orryelle. We zagen ze voor het eerst tijdens de tweede editie van Trouwfest, en onlangs waren ze nog het onbetwiste hoogtepunt van Sewerfest. Daartussen zagen we het duo nog samen aan het werk met Chrysopa Occulta (oftewel Bart en Els van Kinderen ...
Tones On Tail was een Bauhaus offspring die naast bassist en voormalig Bauhaus roadie Glenn Campling ook ex Bauhaus leden Daniel Ash en Kevin Haskins in de gelederen telde. Diezelfde Glenn Campling zette recente zeldzame live clips online, die in 1984 in Schotland (Glasgow) op vhs werden opgenomen. Campling startte recent trouwens ook een ...
Release 5 Oktober: Donder, Hel & Hagel - Lang Genoeg Beleefd Geweest CD (Wool-E Discs) 2 punkers & een hippie, 2 hippies & een punker... 3 anarchisten quoi, volleerd in het schenenschoppen en het omverblazen van heilige huisjes. 20 jaar in diverse bands die het deden met ska, punk, hardcore, electro, (neo)folk, darkambient industrial ...
Dark Balloon als organisatie is er in geslaagd een iconische naam richting Retie te brengen. Wayne Hussey, grootgebracht in de gouden tijden van The Sisters Of Mercy, om later samen met Craig Adams The Mission op te richten. Verantwoordelijk voor groot geworden albums als First And Last And Always en God’s Own Medicine. Pionier van ...
Haar vele fans zullen het kunnen beamen: iedere gelegenheid is goed om een babbeltje te slaan met Elena Alice Fossi. Nog niet zo heel lang geleden schoven we bij haar aan tafel om het over de wederopstanding van haar project Spectra*Paris te hebben, maar ook nu hadden we weer een hele goede reden: het uitkomen van Martyrium Europae, waarmee ...
Breaking Barriers vindt dit jaar voor de 4de keer plaats in Het Depot te Leuven. Onze locale correspondent met de vlotte pen, Malcolm Nix, stort zich met jeugdig enthousiasme op het legertje groepen dat er optreedt op zaterdag 9 en zondag 10 november. Breaking Barriers viert anno 2019 het punkgenre in al zijn facetten en subgenres vandaar ...
De allerlaatste dag van de zomervakantie afsluiten met Sewerfest, het begint een leuke traditie te worden. Voor de tweede keer vond dit gezellige DIY festival, georganiseerd door de mensen achter de New Wave Top 100 fuiven en Pale Moon, plaats in de Wommel.
Vorig jaar was het het geval met Psychic Krist Kastrator, ook dit jaar werd een ...
Het zit er op de 4de editie van W-fest. De eerste keer in Waregem. Oudjes zoals ik herinneren zich ongetwijfeld nog The Steeple, where have the years gone, de club die Waregem op de wereldkaart zette als het om gothic en aanverwanten ging. Op een pisboog van waar ooit The Steeple stond, daar is Waregem Expo. Ik geef toe, de rit naar Wargem, ...