|
|||||||||||||
We leven in tijden waarin alle mogelijke genres al wel eens gecrossoverd zijn met alle mogelijke andere muziekstijlen. Je kan het zo gek niet bedenken of het is al wel gedaan. Maar kosmische country, nee dat hadden we hier nog niet gehad. Centre El Muusa (Ests voor ‘muziekcentrum’) werd in 2015 opgericht door Misha Panfilov (gitaar) en Volodja Brodsky (synths en elektrische piano) in de Estse hoofdstad Tallinn, eerst onder de naam Avantgarde Elektronik Duo. In 2018 ontwikkelde zich daaruit een heuse band door de komst van Monika Erdman (bass) en Aleksei Semenihhin (drums): Centre Électronique Muusa, later dan weer afgekort tot Centre El Muusa. Misha Panfilov en Volodja Brodsky zitten trouwens ook in de meer jazzy Krautrock getinte formatie Estrada Orchestra, waarvan Dark Entries vorig jaar nog “Playground” besprak. En nu, twee jaar na het titelloze (eponieme) debuut van Centre El Muusa, is er dan “Purple Stones” (9 tracks, 63 minuten speelduur). Cosmic country is een term die het label meestuurde in de bio en in de praktijk bedoelt men daarmee een mix van spacerock en countryrock, maar je kan het even goed Krautrock noemen. In onze review van hun vorige album merkten we al op dat het slotnummer zelfs wat de richting uit ging van de psychedelische countryrock van bands als Buffalo Springfield, The Byrds of CCR (Creedence Clearwater Revival). En ja, dat kan van deze ganse opvolger zelfs nog nadrukkelijker worden gezegd. Al blijkt de sound op dit album zelfs nog meer op The Doors te lijken. En dat heeft zeker ook heel veel te maken met het intensieve keyboardwerk waarbij toetsenist Volodja Brodsky als een volleerde Ray Manzarek te keer gaat op zijn Wurlitzer elektrische piano en space synthesizers. Het is vooral de sfeer en sound van het Doors album “L.A. Woman” – Jim Morrisons zwanezang – dat me steeds weer voor de geest komt en dat al te beginnen bij de meeslepende openingstrack “Pony Road”. De sound en vibe van het lome en onheilszwangere “Keila Train” doet me zelfs meer specifiek denken aan “Riders On The Storm” van The Doors op genoemd album. Maar anders dan bij alle voornoemde bands, is dit wel volledig instrumentale muziek. En die klinkt nog altijd even trippy en groovy dan op zijn voorganger. Het zijn weer een stel repetitieve, jam-achtige trancey composities met hoog fuzz en acid rock gehalte en titels als “1978” (het had ook al 10 jaar eerder kunnen zijn) en “Desert Song”. “Boomerang” geldt als de stevigste, meest energieke en meest up-tempo song. Het trancey “Pilot On Board” met zijn bezwerende basslijnen is de slottrack en tevens mijn favoriete track op het album. Naast de zes studio tracks van het album staan er ook drie bonustracks op en dat zijn live tracks, opgenomen op het Sunrise Concert in Aidu Windmill Park in september 2020 (dit concert kan je volledig meemaken op Youtube trouwens, zie hieronder). We krijgen twee nummers te horen van het eerste album, namelijk “Ain’t Got Enough Mojo” (het was het kortste nummer op dat album met een speelduur van nog geen vier minuten, maar wordt hier in de live versie alweer tot dikke 8 minuten uitgerekt). Het tweede nummer is “Mia” (dat zijn speelduur exact weet te behouden). Het derde nummer is de live versie van de slottrack van het studio gedeelte van dit album: “Pilot On Board”. Drie extra live tracks van telkens 7 à 8 minuten dus. Deze kosmische alt-country of psychedelische Krautrock - recht vanuit het hart van de Estse underground - verscheen op LP en op cd, telkens gelimiteerd op 500 exemplaren.
Henk Vereecken |
Sulatron RecordsVolgende besprekingen
Noorvik - Hamartia
Thymian - Rhythm Of Doubt (vinyl)
Beatbox Machinery - Night Visions
Xibling - Yesbody / Maladjusted
Curses feat. CICI - Gina Lollobrigida
Dancing Plague - Secrets and Lies (vinyl ep)
The Sea Shall Not Have Them - Debris
Ajna & Onasander - Canidia
Kryptograf - The Eldorado Spell
Black Light Odyssey - The Beat (vinyl ep)
Andere besprekingen van CENTRE EL MUUSA
Centre El Muusa - Centre El Muusa
We zijn nog niet bekomen van de dood van Klaus Schulze en daar legt een andere grondlegger van de synthesizermuziek het loodje.
De Griek Evángelos Odysséas Papathanassíou (Vangelis) werd geboren op 29 maart 1943.
Vangelis was een autodidact die amper noten kon lezen. In zijn twintiger jaren raakte hij al enorm ...
Wellicht was u reeds op de hoogte van de hospitalisatie van Front 242 zanger Jean-Luc De Meyer. Een aantal concerten van Front 242 werden hierdoor reeds geannuleerd en ook de geplande passage op Sinner’s Day van vrijdag 24 juni aanstaande verdwijnt nu van de agenda. Het concert werd verschoven naar de wintereditie van Sinner’s ...
20 mei is een speciale dag voor Gert, ook bekend als Gert Kleinpunk of Gertje Anarchie. Gert is dan namelijk exact drie jaar gestopt met drinken. Dat viert hij uiteraard met muziek. Gert heeft namelijk net een nieuwe plaat ingeblikt die in augustus zal verschijnen. Het is naar de mening van al wie hem al heeft gehoord de beste Gert-plaat aller ...
'No More War', zo heet de nieuwe single van Lacrimosa-zijproject Snakeskin. Het is natuurlijk een reactie op de vreselijke oorlog die nu aan de gang is in Oekraïne. Het is een opmerkelijk nummer, want meesterbrein Tilo Wolff heeft zijn projecten altijd als apolitiek beschouwd. Op zich kan je wel wat maatschappijkritiek terugvinden ...
Nog maar net vierden we het tienjarig bestaan van Porta Nigra. We zijn blij om u te melden dat de organisatie uit Aarschot ook na een decennium doorgaat met het organiseren van topoptredens. De komende twee weken kan je in JH De Klinker in Aarschot terecht voor twee heel interessante edities van het festival.
Op zaterdag 21 mei werd 'Another ...
Pussy Riot haalt weer het wereldnieuws. Maria Oljochina - een van de leden van Pussy Riot die in 2012 tot twee jaar werkkamp veroordeeld werd na een subversief optreden in de Christus Verlosserkathedraal in Moskou - is samen met haar vriendin in het geniep uit Rusland gevlucht. Dit betekent ook dat ze kan deelnemen aan de huidige tournee, ...
Op zaterdag 20 mei spreken we weer af in het Leuvense Depot voor Breaking Barriers, het jaarlijks terugkerende punkfestival. Hägar The Womb zal er optreden, samen met Pussy Riot en Hetze. Hägar The Womb bestaat reeds sinds 1981. In 1987 gaven ze er de brui aan, maar in 2011 besloten ze de groep terug op te richten met enkel originele ...
Het was geleden van in 2005 dat ondergetekende Dead Can Dance nog in levende lijve had gezien. De doortocht in 2013, in Vorst ‘Galmpaleis’ Nationaal -prima livealbum, dat wel- had ik immers gemist, evenals het concert in Cirque Royal in 2019... Ook deze keer scheelde het niet veel, doordat DCD wegens de Covid-pandemie zich genoodzaakt ...