Lord of the Lost, wie kent de band niet? Harde, duistere liedjes die door velen geliefd, of net gehaat worden... Een tijdje geleden bracht deze band hun eerste ‘klassieke’ cd uit – ‘Swan Songs’ – aftastend en niet wetende of het zou aanslaan… Maar 5 jaar later en 2 ‘klassieke’ cd's verder hebben ze het weer gedaan, en hoe! De nummers luisteren 1 voor 1 goed weg, doch sommige nummers moeten even hun power vinden.

‘Swan Songs III’ start een beetje onwennig. ‘A Splintered Mind’ is dan ook uniek en geeft voor mij totaal geen verdere kijk in de mooie plaat die Lord of the Lost net heeft geschapen. Misschien maak ik je nieuwsgierig naar de rest en dat is dan ook net de snaar die ik wil raken. Druk snel door als dit nummer je niet pakt, want de cd is echt een pareltje.

Het tweede nummer ‘A One Ton Heart’ zet gelijk de trend in voor deze cd. Deze zoetsappige love song kabbelt voort in je oren en blijft als een echte oorwurm zitten. Je merkt gelijk dat Chris Harms er samen met de instrumenten goed in zit en dat hij alles wil geven. Maar ook dat hij nog niet alles verraden heeft!

‘Dying On The Moon’ is de drempel voordat het muzikale geweld echt losbarst. Een samenspel van Joy Frost en Chris Harms. Mij zegt de eerste naam niks, maar de zoetgevooisde stem samen met de duistere klanken van Chris Harms brengen een nummer dat echt GOUD waard is. Het voelt als een huis en het staat als een kathedraal! Dit nummer zou dan ook niet mis staan als slotnummer in een bekend tv-programma.

Nadat de band je in vervoering heeft gebracht, storten ze je in een duistere en melancholieke wereld. De liedjes die eerst een beetje zonnig waren worden dan ook een stuk triester en de zon daalt snel. Je hoort de pijn, je kan hem echt voelen. De kracht van Lord of the Lost wordt dan ook echt zichtbaar en dat maakt deze cd.

Met de nummers ‘Zunya’, ‘Unfeel’, ‘Deathless’, ‘Agape’, ‘Hurt Again’, ‘Amber’ en ‘We Are Young’ schrijft de band dan ook een kabinet vol warme klanken, een kast die je wil doorzoeken met allemaal donkere plekjes. De songteksten gaan allemaal over gebroken liefdes, moeilijke levenspaden… Als je er doorheen zit, pak dan deze plaat en vaar in een bootje mee met Lord of the Lost.

‘Swan Songs III’ kan ik dan ook echt aanraden voor de mensen die houden van mooi pianospel, violen en de duistere klanken van Chris Harms. Zelf heb ik gekozen voor de dubbel-cd uitgave van de plaat. Deze heeft het voordeel dat als je de eerste cd uit hebt, je nog een lekker aperitiefje aangeboden krijgt dat ook de moeite waard is. Dit zijn veelal alternatieve versies van de nummers op de eerste cd, maar…

Als laatste lofzang wil ik het hebben over het mooiste nummer van deze tweede cd. Sommige mensen kennen dit nummer al, maar anders wil ik echt dat je de moeite neemt om ‘Letters To Home’ te beluisteren. De band heeft met dit nummer de power om je tot tranen te ontroeren en de zware pianoklanken ontvoeren je dan ook naar een wereld vol pijn, verlies en liefde! Het is een heel lang nummer – maar liefst 18 minuten – en het lijkt dan ook alsof Lord Of The Lost hun ‘Bohemian Rhapsody’ hebben gemaakt. Dat zijn gevaarlijke woorden, ik weet het! Maar neem de tijd, je wordt niet teleurgesteld.

Vroeger had ik soms best moeite met sommige nummers van Lord of the Lost, maar deze band maakt het met ‘Swang Songs III’ helemaal waar, voor mij is deze cd een 10!

Lord of the Lost

Sjoerd Rietveld
25/02/2021