|
|||||||||||||
Dansen. Niet mee niet minder. Al is het dan wel op het eigen graf. Centhron is geen onbekende in aggro tech en endzeit electro middens. De groep werd in 2011 geformeerd door Elmar Schmidt en is vandaag reeds aan zijn 10de album toe,”Fylgja”. Geweldenaars met synths en drummachines zeg maar, die tussen het hacken door even aan het headbangen gaan. Tenminste op het titelnummer Fylgja (in de Noordse mythologie een bovennatuurlijk wezen of dier dat een persoon begeleidt met betrekking tot zijn lot en fortuin) dat donker en ietwat tribaal opent om al gauw in overdrive te gaan en op een hels tempo met een metal grunt de keel schor schreeuwt. Vele genres komen hier samen, maar of dat in het geval van “Fylgja” een meerwaarde is, is zeer de vraag. Nochtans tapt Centhron niet altijd uit het zelfde vaatje zo is dat andere nummer dat me een clip werd opgesmukt, “Bizarr Und Sexy” eerder een typisch strak Teutoons dansbommetje, iet als bijna Rammstein maar dan zonder gitaren. Macho en stoer zoals dat aan het genre verplicht is. Iets wat ook van het sluitstuk “Yggdrasil” kan gezegd. Opener “Ajna Chackra” maakt meteen duidelijk waar het Centhron om is te doen, dansen zonder meer en dat op een hybride mix van ebm, cyber industrial en donkere techno met keelgeluiden uit de metal school. Het was in hun thuisland zeer succesvol en dat zal voor de fans van het eerste uur wellicht ook zo blijven. Ik mis variatie en inspiratie. Al zal ik de eerste zijn om toe te geven dat een beluistering onder één in de zon badende woonkamer nu niet meteen de beste context is om deze muziek te smaken, bij meer dan 30 graden ligt mijn bewegingspeil onder nul. “Ciana” kan ik dan wel weer pruimen door de meezingmelodie, terwijl “Lust" op 33 toeren me meer haalbaar lijkt. Brutaal en pompend. “Alphamensch” en “Hass” zijn weer zo’n meezingers waar ongetwijfeld een publiek voor te vinden is. “Volksfeind” mag ik typeren als emb in een cyber indus jasje, “Herrin” is de meest poppy track van het album al kan Centhron het nooit laten ook hier de beats op te trekken en op te rekken en met de grunt zang een laag machochisme (jawel zonder ‘s’ en zelf uitgevonden) over het nummer te leggen. U krijgt trouwens wel waar voor uw geld, 13 nummers die door de boksen (als die het al uithouden) beuken, zonder compromis. De fraaie titel “Dans Le Cul” zit wat ongemakkelijk en als je denkt dat het niet meer sneller kan wel dan is er nog “Divide et Impera” en dat is wat dit album van Centhron ongetwijfeld ook zal doen. Voor de pure aggro tech en cyber indus liefhebber is dit een feest, voor alle anderen een taaie brok. Maar louter objectief is dat al bij al toch een 7 dans le cul !
Kurt Ingels |
Volgende besprekingen
Chainreactor - Techno body Device
Rammstein - Zeit
Motor!k - Motor!k 3
Ordo Rosarius Equilibrio - Nihilist Notes (and the perpetual quest 4 meaning in nothing)
Sygo Cries - In Outside Places
White Lies - As I Try Not To Fall Apart
Jesus Lives In Vegas - Jesus Lives In Vegas Maxi Single
The Me In You - How Does It Feel To Be Wrong All The Time
Killthelogo - Reset
Silver Dust - Lullabies
Andere besprekingen van CENTHRON
Centhron - Dominator