Niet alleen liefhebbers van logge post metal of al even loodzware drone klanken zijn kind aan huis bij het Gentse Consouling Sounds. Om uw muzikale blikveld nog een beetje te verruimen stellen ze met graagte Catalina Vicens aan uw voor. Een artieste die in staat is om zowaar het Klara publiek naar de intussen reeds rijk gevulde catalogus van onze vrienden uit Gent te lokken.

Zeg nu zelf, Catalina is een naam die klinkt als een klok. Die laat ze echter ongemoeid hoog in de kerktoren, in plaats daarvan daalt ze enkele treden af richting oksaal alwaar het orgel in al zijn pracht en praal op haar wacht.

Het lijkt ondertussen al een eeuwigheid geleden dat we nog eens een kerkdienst bijwoonden en tot grote teleurstelling van God de Vader zijn het niet de aldaar uitgesproken woorden die indruk maakten, wat niet gezegd kan worden van de orgelklanken die doorheen de immense ruimte geblazen werden.

Vicens, geboren in Chili en tegenwoordig woonachtig in het Zwitserse Bazel begon haar internationale carrière reeds op jonge leeftijd. Op haar twintigste speelde ze al in de belangrijkste concertzalen van meer dan tien landen in Noord- en Zuid-Amerika. Haar bruisende carrière als internationaal solist combineert ze met een eveneens rijkgevulde loopbaan als onderzoekster. Ze heeft zich gespecialiseerd in het spelen op antieke toetsinstrumenten en werd uitgenodigd om te spelen op de oudst bespeelbare klavecimbels. Ook vroeg men haar om het Van Eyck-orgel, een gereconstrueerd orgel naar het schilderij ‘Het Lam Gods’ van Jan Van Eyck (1432) te bestuderen en te bespelen. Wat meteen de link met Gent klaar en duidelijk maakt.

Voor dit en diverse andere orgels componeerde en nam ze oude en nieuwe muziek op. Maar liefst 40 nummers in totaal, goed voor een rijkgevulde dubbel cd werden door Consouling uitgebracht, en dit ter gelegenheid van het Van Eyckjaar 2020.

De mogelijkheden van dit eeuwenoude instrument worden in neoklassieke en experimentele middens nog steeds veelvuldig onderzocht, en wisten met een artieste als Anna Von Hauswolff zelfs een breder publiek aan te spreken.

Een prestatie die we ook Catalina van harte toewensen, al kiest zij in tegenstelling tot Von Hauswolff eerder voor een meer behouden benadering van het instrument.

Wie bij orgelmuziek vooral aan de zware bombast van Bach denkt, toch nog steeds zowat de belangrijkste componist binnen dit veld, wordt door Vicens met de neus op de veel breder gaande speelruimte van het instrument geduwd.

Ze gidst ons op Organic Creatures, dat de perfect samenvattende ondertitel Medieval Organs Composed Decomposed And Recomposed draagt, doorheen een boeiende tijdsreis van de 11de tot de 14de eeuw (de Middeleeuwen en Renaissanceperiode in volle glorie), en heeft middels onder andere haar eigen composities ook aandacht voor de 20ste eeuw. Een reis die ons langs kerken in Nederland en Duitsland alwaar deze stukken werden opgenomen brengt en die ons orgelsoorten leert kennen waarvan we het bestaan niet afwisten. Naast anonieme werken kan de geïnteresseerde zich verder verdiepen in de onvermijdelijke Hildegard von Bingen, Francesco Landini, Heinrich Isaac tot moderne componisten als Prach Boondiskulchok.

Ze doet dit van ingetogen tot uiterst levendig (‘Chominciamento Di Gioia’), frivool (‘Frowe Al Myn Hoffen’), avontuurlijk (‘Squonk Diptych -I.Weeping’) tot plechtig (‘Ex.pulsio’, een van haar eigen composities).

Het cliché wil dat orgelmuziek van nature nogal een belegen bijklank heeft. Deze frisse deerne weet door de dartele wind die ze hierover laat dwarrelen meer dan eens deze gemeenplaats te ontkrachten.

Deze dubbelaar is in zijn totaliteit, goed voor ruim twee uur aan elysische klanken, voor ons soms een beetje van het goede te veel. Maar deze vette kluif voor al wie zich al eens graag onderdompelt in een uitgebreid orgelbad knauwen wij graag met tussenpozen af. Vooralsnog gaan ze ons in de kerk niet snel terugzien, want wat betreft orgelklanken kunnen we met Organic Creatures nog een hele tijd verder.

Catalina Vicens

Dimi Brands
03/09/2020