|
|||||||||||||
In het café van de hel speelt men blijkbaar martial. “Marchant À Quatre Pattes Au-devant De La Rédemption” (8 tracks, 56 minuten) is het debuutalbum van Café De l’Enfer, een erg enigmatisch project van - naar verluidt - in Oostenrijk wonende Fransen. Muzikaal passen Café De l’Enfer zo’n beetje in het rijtje Dernière Volonté, Ordo Rosarius Equilibrio, Rome, Elend, Les Joyaux De La Princesse etc. Werkelijk fantastische neoklassieke composities krijgen we te horen ondersteund door quasi continu militaristisch tromgeroffel dat af en toe heftiger wordt om vervolgens weer tot een iets gezapiger marstempo aan te sporen. Ik ben zwaar onder de indruk van dit album vol machtige orkestrale muziek met keyboards en ronduit zalige en gevarieerde vocalen met onder andere mannelijke zang en parlando, gesamplede koorzangen en een ethereal zangeres. Het titelnummer is ronduit fenomenaal en combineert een middeleeuws deuntje met klokgelui, een overmaat aan samples en het bombastisch orkestraal neoklassiek met tromgeroffel dat zo kenmerkend is voor dit album. Maar de echte apotheose is pas het ruim 10 minuten durende “Les Tristes Circuits” dat weliswaar zeer melancholisch en triest klinkt, maar dat - laten we eerlijk zijn - toch echt wel veel te hemels klinkt voor de hel. Enig gegoogle leert ons trouwens dat het Café De l’Enfer een themacafé was in de Parijse rosse buurt (niet ver van de Moulin Rouge weet u wel) dat bestond van eind 19de eeuw tot ongeveer halverwege de 20ste.
Het artwork van dit digipack is een ode aan de wellustigheid en de decadentie van het 19de eeuwse Parijs. Het zal u niets verbazen dat men voluit citeert uit het werk van Charles Baudelaire. Het album is ook verkrijgbaar in de vorm van een op 51 exemplaren gelimiteerde box met naast de cd als supplementen een 3” cdr met drie songs exclusief voor deze box, een postkaart en warempel een heuse Franse vlag (90x150 cm). “Marchant À Quatre Pattes Au-devant De La Rédemption” is echt een must voor elke martial fan en het luistert heerlijk weg bij een glaasje absint. Henk Vereecken |
Steinklang IndustriesVolgende besprekingen
Kentucky Dare Devils - Yes But No
Hypomanie - A City In Mono
Geir Jenssen - Cho Oyu 8201 m. -field recordings of Tibet-
Silver Lady - Inclus Concentré De Génie Avec Morceaux Dedans
BLAME - Convergent Fields
23 Trublion 23 - Chants Et Danses Au Temps De Graffen Walder
Gaë Bolg - La Nef Des Fous I
Txarly Usher - Cuentos Infantilos
Plankton - Banana Spleen ep
Lovegrenade - Lovegrenade
In dezelfde genre-combinatie: MARTIAL ; NEOKLASSIEK
Stormfågel - Eldvakt
Atomtrakt - Sperrstelle Nordost
In hetzelfde genre: MARTIAL
Le Testament De La Lumière - Echoes Out Of Time
:Golgatha: - The Horns Of Joy
:Golgatha: - Tales Of Transgression & Sacrifice
In hetzelfde genre: NEOKLASSIEK
Corde Oblique - A Hail Of Bitter Almonds
Ben Frost & Daniel Bjarnason - Solaris
Silent Love of Death - Donde habite el ovidio CD/DVD
Hekate - Die Welt Der Dunklen Gärten
Marc Almond & Michael Cashmore - Feasting With Panters
Friends Of Alice Ivy - In The Gloaming
Sopor Aeternus & The Ensemble of Shadows - Have You Seen This Ghost?
Ravenwings - Necessary Illusions
Gaë Bolg - La Nef Des Fous I
Engelsstaub - Nachtwärts
Wave Invasion is een Nederlands collectief dat verschillende wave-groepen uit Nederland en België verenigt en daarmee concerten en fuiven organiseert. Nu er even geen concerten mogelijk zijn hebben ze hun actieterrein verzet naar het internet. De Wave Invasion Festivals Online zijn een aaneenschakeling van clips die groepen - al dan niet ...
Bent u vertrouwd met Chemical Waves? Het is het project van Marco Cattani, ook bekend van Halo Effect en The Mark. Met dit soloproject maakt hij wave in samenwerking met verschillende vocalisten. Voor zijn nieuwe plaat vroeg hij onder meer Gerd Van Geel, de zanger van The Arch, om een nummer in te zingen.
Gerd: 'Tijdens de eerste lockdown ...
Ah, die Meuse-Rhine Deltawavers van 32 Ohm (zo noemen ze hun muziekstijl echt)... Ze brengen een mix van allerhande soorten wave. Na onlangs een heel ernstig nummer gemaakt te hebben met 'Dunkirk Beach', met verwijzingen naar de Tweede Wereldoorlog en de vluchtelingencrisis, maken ze nu een zonder meer lollig nummer met 'Tadellos'. ...
Dirk Ivens laat de afgelopen tijd niet alleen met Dive van zich horen. (Dive, dat met 'Where Do We Go From Here?' één van de beste platen van 2019 uitbracht, aldus de Dark Enries redactie). Neen, Ivens grijpt ook terug naar zijn allereerste project: Absolute Body Control, de electrogroep die hij in 1979 al oprichtte, ...
Bysmarque & SnowWhyte ontstonden uit de assen van de dark metal groep Arcane Rain, als zangeres Mel en toetsenist Roman besloten om met hun tweeën een nieuw project op te zetten. De groep maakt een mix van electro en synthpop, wat in 2019 tot het aangename debuut 'Once Upon A Time' leidde. Maar voor hun laatste werk - de ep ...
Wie zijn electro graag compromisloos hard heeft, als een avalanche van harde beats zonder rustpauze en zonder tragere stukken, moet beslist zijn oor lenen aan WÜLF7. Dit duo begon in 2019 en bracht al snel de ep 'The Night Of The Wolves' uit, met een veelbelovende mix van EBM en dark electro die ze 'Dark Electro Body Melancholic' ...
Het laatste epos van Epica ligt me nog vers in het geheugen en schuift met de regelmaat van de klok die cd-speler binnen. ‘The Holographic Principle’ weet je wel? Een monumentaal werk. Toch enige vrees: hier kunnen ze nooit niet meer ‘over’. Wat dan? Tot ik wat songs hoorde van hun 8ste studioalbum, ‘Omega’, ...