|
|||||||||||||
Brutter is een duo dat bestaat uit de Noorse jazzpianist Christian Wallumrød en zijn broer, percussionist Fredrik. We zijn bijzonder blij met hun album. Na een overdaad aan releases die zichzelf experimenteel noemen maar feitelijk dezelfde ambient- en noisetechnieken herkauwen die we al 60 jaar kennen, komt Brutter eindelijk nog eens op de proppen met iets wat we zouden omschrijven als echt experiment, als een eigen geluid. Desondanks klinkt dit allesbehalve willekeurig. Integendeel, we zijn ervan overtuigd dat de heren bijna elke bizarre twist doordacht hebben. Deze Reveal and rise profileert zich als anti-techno. Het is een feit dat een gemiddelde Chirofuiver spontaan spasmen zou krijgen wanneer je dit tussen twee Regi’s zou moffelen maar ook wie relatief complexe vormen van elektronische muziek zoals IDM of breakcore gewoon is, mag zich verwachten aan een vette kluif. Ze laten zich inspireren door filosoof Theodor Adorno die in de jaren 50, kort door de bocht, de vermeende vernieuwing in jazz en hedendaags klassiek relativeerde omdat er nog altijd het korset van de beat was.
Natuurlijk is alles al eens gedaan en ook hier vinden we geen compleet nieuwe elementen, maar de erfenissen uit het verleden worden wel op bijzonder mooie wijze gecombineerd. Eerst en vooral is er een sterke invloed van de polyritmiek. De ritmes die Brutter hanteert zijn zeer onvoorspelbaar maar voelen toch natuurlijk aan. Af en toe kunnen ze het niet laten om een ritme toch even te laten kloppen, het is telkens weer een kleine opluchting voor onze door 4-on-the-floor vergiftigde hersenen. We horen echo’s van funk, dub, rock, techno… We horen alles, maar ook niks: alsof reguliere muziek een post-apocalyptische behandeling heeft gekregen door hellehonden. Bizar genoeg, en dat is ongetwijfeld onbedoeld, sluit de sfeer van deze plaat nog het meest van al aan bij de industrial uit de late jaren 70, vroege jaren 80. We zouden dit spontaan in een afspeellijst zetten Test Department, oude Esplendor Geometrico (bewerkt met een kettingzaag) en Monte Cazazza en stiekem horen we Genesis P-Orridge Slug Bate kwijlen over een track zoals Fallfinish. Voor de durvers…
Peter De Koning |
HubroVolgende besprekingen
Orphax & Machinefabriek - Weerkaatsing
The Shyness Of Strangers - Time
Cronaca Nera - Carne E Carnefice
Thinking Plague - Hoping Against Hope
Verzamelaar - Retroactivity 2017 -2009
Enderie - Tape 1
thisquietarmy - Democracy Of Dust
Bison - You Are Not The Ocean You Are The Patient
Baical - Euphoria
Emphasis - Black.Mother.Earth
In hetzelfde genre: EXPERIMENTAL
The Bent Moustache - Pastures New Seasons Turn
Various Artists - Archipel Electronique Vol.1
Alva Noto - UNIVRS
Monty Adkins - Fragile.Flicker.Fragment
Fennesz - SevenStars
Angel - 26000
Controlled Bleeding - Odes To Bubbler
Koji Asano - Solstice Eclipse
Francisco Lopez & Novi_Sad - Titans
Haujobb - Dead Market
Zopas bereikte ons het droevige nieuws dat Willy Willy overleden is. In de zomer van 2018 werd bekend dat de Scabs gitarist leed aan kanker en het was al even bekend dat hij zwaar ziek was. Desondanks nam hij tot zeer onlangs nog deel aan de afscheidstournee van The Scabs. Hij speelde gitaar voor ongeveer de helft van het optreden, gezeten ...
Het is absoluut niet zo dat we alles wat Robert Smith goed vindt zelf ook goed vinden, maar in het geval van het IJslandse Kælan Mikla doen we dat wel. Het meisjestrio maakt een frisse mix van punk, wave en poëzie en heeft op Cure-voorman zoveel indruk gemaakt dat deze hen uitnodigde op het Meltdown festival dat hij mocht cureren, ...
Zopas bereikte ons het droevige nieuws dat Willy Willy overleden is. In de zomer van 2018 werd bekend dat de Scabs gitarist leed aan kanker en het was al even bekend dat hij zwaar ziek was. Desondanks nam hij tot zeer onlangs nog deel aan de afscheidstournee van The Scabs. Hij speelde gitaar voor ongeveer de helft van het optreden, gezeten ...
Toen de eerste namen voor het Black Easter festival bekend gemaakt werden, kwamen er ten huize (db) een vreugdesprongetje of vier aan te pas. Zeker ook omdat een van de door ons getipte namen netjes op de affiche stond te blinken. Naar onze bescheiden mening was Hackedepicciotto dan ook de geschikte act voor dit festival, en gelukkig had men ...
Een tijdje geleden kon u op Dark Entries een lovende cd-bespreking lezen van het album 'For All Beyond‘ van het Bulgaarse Metalwings. Bulgarije en symphonic metal, dat zijn niet direct twee dingen die je normaal in één zin zou ophoesten. Wat is dat toch met Metalwings? Dark Entries schotelde Metalwings enkele prangende ...
2019: Lacrimosa blaast 30 kaarjes uit! In 2017 verscheen het 13de studioalbum 'Testimonium‘. En dit jaar, op 22 maart mag je iets nieuws verwachten. Nieuw en niet nieuw weliswaar.
Met 'Zeitreise‘ wil het gothic pionieersduo Tilo en Anne een overzicht bieden van 30 jaar Lacrimosa, goed voor meer dan 100 songs. Deze dubbel-cd ...
15 maart is het zover. Dan gooit Near Earth Orbit zijn “Artificial Intelligence” tussen ons stervelingen. Om ons op deze nakende gebeurtenis voor te bereiden en het leed toch ietwat te verzachten is er eerst de vooraf singel “Neuromancer”, die als een gothische ruimtestorm de aarde weet te bereiken. Het voorbestellen ...
Als we gothic en Turkije in één zin gebruiken komen we vaak uit bij She Past Away. Min of meer terecht, want vijf jaar geleden waren zij de openbaring. Maar er gebeurt meer in Turkije dan we zouden durven denken. Eveneens uit Istanboel bereikt ons deze Art Diktator, een poject van ene Ravenna en Mezarses, beiden geen onbeschreven ...
Het noodlot durven te tarten, de angst weten te trotseren. Een zwarte kater krabt niet. Laat het voor eens en altijd duidelijk zijn : nummer 13 is geen ongeluksgetal. Laat dat dan ook nog eens gecumuleerd zijn met een nieuwjaarsfeestje waar we wél graag naar toe gaan en dan weet je dat het geheel wel iets veelbelovend kon gaan worden. ...