Naar aanleiding van zijn shows twee jaar geleden in Rusland bracht Roger Kamarnik op Indiestate eerder dit album uit. Gelimiteerd en maar één schijfje met studionummers die eerder al uitkwamen. Twee jaar na datum komt hetzelfde label aandraven met een dubbel album waar de twee volledige optredens opstaan, respectievelijk in Moscow en Sint Petersburg.

Met Cold Meat Industry ging het al een tijdje van kwaad naar erger maar het is positief dat Roger live nog steeds onze maag kan doen omkeren. Reden te meer om hem trouwens te gaan bewonderen op het Factory Noise Festival, het lawaaierige broertje van Shadowplay. Op beide schijfjes hoor je dus het beste van zijn zware industrial tracks maar ook de meer ambient achtige soundscapes die zo mogelijk nog dreigender klinken.

In Moskou kreeg je een balans tussen de twee gezichten van BDN, Payday, Destroy en I Hate You hebben pulserende geluiden die doen denken aan een op hol geslagen houtzagerij. Oh What A Night en I Wanna Die zijn ingetogener maar daarom niet minder schrikwekkend. Enkel spijtig dat het openingsnummer Innerwar zo slapjes wordt gebracht terwijl het vooral dat nummer is dat de meeste mensen krijsend zou doen weghollen.

Het optreden in Sint Petersburg valt dan weer op door de overdaad aan drones en zware industrial ambient die doet denken aan de eerste platen van SPK of vidna Obmana. Het gehamer en de gitaardrones van First Floor worden na een tijd aangevuld door Roger zijn angstaanjagend gebrul. Nergens wordt het echter overdadig luid en het is net doordat hij als een expert over die slappe koord tussen ambient en noise danst dat het me zo diep raakt.

Testing is een gefreak van radiokanalen en samples dat stilaan vergroeid met gitaardrones. Leave Me Alone start vrij noisy maar deint uit in lijzig gedreun en langgerekte geluidseffecten met een ruimtelijk karakter. Wie angstaanjagende ambient zegt denkt meteen aan Throbbing Gristle en Dödsambient ligt daar erg dichtbij met de achtergrondstemmen op een repetitief gitaargekreun. There Is Nothing lijkt wel gemaakt met ondergrondse geluiden die zo uit Lustmord's Heresy zouden kunnen komen. We blijven in dezelfde stijl met afsluiter Female Blood waar weer een boel onverstaanbare achtergrondstemmen aan zijn toegevoegd.

Ik onthou vooral de zware ambient kant hoewel de industrial noise ook wel zijn indrukwekkende momenten had. Enkel spijtig dat het geen DVD is geworden, het visuele aspect is met BDN toch ook erg belangrijk en krachtig. Dubbel spijtig omdat ik er spijtig genoeg niet bij kan zijn zaterdag. Allen daarheen zou ik zeggen!

Brighter Death Now

indiestate@newmail.ru

Chris Konings
11/07/2011