|
|||
De Kameroense Blick Bassy levert met Akö zijn derde epos af en stuurde meteen een exemplaartje naar dit magazine. Dat is een beetje vreemd want dit heerschap heeft absoluut niks gemeenschappelijk met de gemiddelde muziek die Dark Entries promoot. Deze singer songwriter stoelt zijn muziek in de traditie van Kameroense volksmuziek, bossa nova, soul en meer. Een alternatief randje zit er absoluut niet aan. Het is de muziek die je soms hoort op een zender als radio 1 of op festivals als Sfinx. Hij treedt overigens in België op binnenkort.
Maar goed. Wij vinden deze muziek absoluut niet slecht. Integendeel zelfs, deze cd is absoluut fantastisch. De tedere stem van Bassy baadt in de weemoed en heeft vaag iets weg van die van Tracy Chapman. Vanaf de eerste tonen word je geraakt en hoop je stiekem dat deze artiest ooit gaat samenwerken met iemand uit 'onze' scene. Al is die kans behoorlijk klein. Ook slaagt Blick Bassy erin om een ongelooflijk nostalgisch gevoel neer te zetten. Deze muziek kan net zo goed uit 1955 zijn dan uit 2015 maar heeft een inherent nostalgisch gevoel in zich dat ik zelden voorheen heb ervaren. Hierbij spelen de instrumenten zeker een rol: een glijdende countrygitaar, een trombone,... Meer goed nieuws is dat de composities ijzersterk zijn. Persoonlijke favorieten zijn Tell me en de uiterst melancholische ballade Ndjè yèm. Enige minpuntje aan deze cd: De stem is heel mooi maar ook heel specifiek. Na 11 nummer heb ik er meestal wel weer even genoeg van. Maar niet voldoende om hem de dag erna weer vol liefde door het huis te laten weergalmen.
Wie van onze lezers zou dit nog kunnen appreciëren, naast iedereen met een ruime smaak? Ik denk aan liefhebbers van het Priskonovénielabel of fans van projecten zoals This Mortal Coil of Mazzy Star. Vermoedelijk zijn er gegadigden genoeg. Maar we gaan het label toch maar even een mailtje sturen dat ze hun cd's efficiënter kunnen versturen. We voelen ons ook niet geroepen om hier direct punten aan toe te kennen wegens onvoldoende referentiekader. Peter De Koning |
No Format!Volgende besprekingen
Supersimmetria - Kosmogonie
Kid Harlequin - Wired
This side of Jordan - Set the record straight
X-Beliebig - 1980-1982 Complete Works
Near Earth Orbit - End Of All Existence
Bernard + Edith - Jem
Verzamelaar - Wieża Ciśnień II
Rangleklods - Straitjacket
Northaunt - Istid I - II
Euforic Existence - Existence Beating Morality
De Delvers hebben een nieuwe clip uit. Met “Robotman” delen De Delvers een Nederlandstalige postpunk-uppercut uit aan een maatschappij waar ‘robots’ regeren die alle menselijkheid en realiteitszin zijn verloren. Recht op de kin.
Robotman is een oproep voor meer ongehoorzaamheid met een warm en groot hart!
In ...
Vóór het afnemen van een interview ga ik gewoonlijk zoeken op het wereldwijde net naar informatie en al reeds gepubliceerde gesprekken met de betrokken artiest, kwestie van wat beslagen op het ijs te komen. In het geval van Amgala Temple was de info schaars. Meer dan een twee minuten durend interview op de site van gitarist ...
Vrijdag liet Lee Howard weten dat zijn project Iron Fist Of The Sun het voor bekeken houdt.
Verantwoordelijk hiervoor is een dramatische verschuiving in zijn persoonlijk leven, een alleenstaande vader zijn en de plotselinge groei van zijn bedrijf waardoor het creëren van muziek praktisch onmogelijk geworden is. Het is beter de arena ...
Wie geregeld onze reviewpagina uitpluist is ongetwijfeld al op het Deense experimentele label Posh Isolation gebotst.
Het label, dat in Copenhagen ook zijn eigen winkel heeft, werd opgericht door Christian Stadsgaard en Loke Rahbek met als doelstelling werk van Scandinavische artiesten en speciale samenwerkingen een platform te geven.
Buiten ...
Het doek valt over Militia. Van 1988 tot 2018 heeft de anarchistische industrialgroep zijn stempel gedrukt, wat zeg ik: geslagen, met zware metalen percussie, op de Belgische scene. Het eind 2018 verschenen ‘Ambiorix’ zal voor de rest van de eeuwigheid de laatste plaat zijn van de groep. Een buitengewone plaat, die de strijd van ...
Het is best verwonderlijk hoe snel Kælan Mikla groot geworden is. Natuurlijk had hun titelloze debuut uit 2016 al voor wat sensatie gezorgd in minimal wave-middens, maar het IJslandse trio – dat overigens in zijn eigen moedertaal zingt – bleef toch vooral een tip voor ingewijden. Succesvolle tournees met King Dude en Drab ...
Zopas bereikte ons het droevige nieuws dat Willy Willy overleden is. In de zomer van 2018 werd bekend dat de Scabs gitarist leed aan kanker en het was al even bekend dat hij zwaar ziek was. Desondanks nam hij tot zeer onlangs nog deel aan de afscheidstournee van The Scabs. Hij speelde gitaar voor ongeveer de helft van het optreden, gezeten ...
Het is absoluut niet zo dat we alles wat Robert Smith goed vindt zelf ook goed vinden, maar in het geval van het IJslandse Kælan Mikla doen we dat wel. Het meisjestrio maakt een frisse mix van punk, wave en poëzie en heeft op Cure-voorman zoveel indruk gemaakt dat deze hen uitnodigde op het Meltdown festival dat hij mocht cureren, ...
Zopas bereikte ons het droevige nieuws dat Willy Willy overleden is. In de zomer van 2018 werd bekend dat de Scabs gitarist leed aan kanker en het was al even bekend dat hij zwaar ziek was. Desondanks nam hij tot zeer onlangs nog deel aan de afscheidstournee van The Scabs. Hij speelde gitaar voor ongeveer de helft van het optreden, gezeten ...