Een cd-bespreking waar menig van mijn collega redactieleden naar uit zit te kijken. Niet omdat het zo’n merkwaardig goede cd zou zijn. Neen, uit zuiver leedvermaak! De klootzakken! Aan de cd-hoes alleen al kunt u zien dat dit een cd is waar elke rechtgeaarde Dark Entries medewerker niet enkel zijn neus voor ophaalt, maar het liefst bij op zoek gaat naar veiligere oorden. En dan nog de naam: BIG FUN en een cd-titel als ‘A Pocketful Of Dreams’.

Hoe is dit dan bij ons terecht gekomen? Toch niet omdat dergelijke boysband graag zijn cd besproken ziet in onze donkere webruimte? Neen, er is wel degelijk een schuldige. De soms overijverige collega K.I. (we vermelden uit beleefdheid enkel zijn initialen) heeft de gewoonte om zomaar uit de losse pols cd’s te bestellen op interessante labels. En dit komt uit op Cherry Red - een label dat we kunnen smaken - maar dan wel van het sublabel Cherry Pop, en daar horen we het liefst zo weinig mogelijk van.

(K.I., ik vervloek jou en je nageslacht tot in de 10^de generatie. Opportunistisch als ik ben geef ik je evenwel de kans om deze vloek ongedaan te maken door aflaten in de vorm van goede cd’s - die je de komende tijd met je gebruikelijke vlijt zal bestellen - aan mij door te geven.)

Hoe dan ook, toen deze cd op de redactietafel terecht kwam, ontstond er algehele hilariteit. Wat moesten we hiermee aanvangen? We besloten al snel dat het te wreed zou zijn en van weinig respect voor onze lezers zou getuigen om hem als prijsvraag weg te geven. Ik opperde even dat een bespreking misschien een nieuw lezerspubliek naar onze website zou lokken, maar kreeg al snel als repliek dat we er net trouwe lezers door zouden dreigen te verliezen.

De cd bleef dan ook onaangeroerd in het midden van de tafel tot het einde van de vergadering en we een hoop serieuze en minder serieuze onderwerpen besproken hadden, uiteraard vergezeld van de nodige drank (in ons favoriete jeugdhuis ’t Kompas). Tot ik in een aanval van zinsverbijstering de cd naar me toe trok en beloofde die te bespreken. Uiteraard bespreek ik liever cd’s die ik goed vind, maar af en toe moet je ook iets de grond in kunnen boren, niet?

De volgende dag al verscheen op Facebook een spottend bericht over het feit dat ik die cd ging bespreken, vergezeld van een video van de groep en de melding dat het op Discogs goede meldingen kreeg. (Ik heb het even nagekeken, en het ging om één - één! - persoon die de cd ‘briljant’ noemde. Hij klaagt ook dat twee ‘briljante’ b-zijdes niet opgenomen zijn op de cd.) Bij het bekijken van de video’s - in de commentaren verschenen nog eens twee gedrochten van video’s - had ik reeds meer dan mijn dosis gehad.

Maar goed, om me toch even van mijn journalistieke taak kwijt te schelden: 'A Pocketful Of Dreams' verscheen oorspronkelijk in 1990, scoorde nr. 7 in de Britse charts en werd goud. Big Fun scoorden hits met ‘Blame It On The Boogie’ (een cover van Mick Jackson, het meest bekend in de versie van de Jacksons), ‘Can’t Shake The Feeling’, ‘Handful Of Promises’ en ‘Hey There Lonely Girl’. Oh ja, je hebt op deze heruitgave recht op 7 bonusnummers waaronder een cover van Carol Kings ‘You’ve Got A Friend’ met een zekere Sonia en van ‘I Feel The Earth Move’.

Zijn jullie nog mee? Willen jullie ook weten dat het cd-boekje een paar herinneringen inhoudt van groepslid Phil Creswick, een biografie van de groep, alle teksten en een hoop afschuwelijke foto’s? Neen, zeker. Dan laat ik het aan u over om zelf te oordelen over de drie videoclips die mijn collega’s me toestuurden. Te bekijken op eigen risico.

Xavier Kruth
13/04/2014