De elektroakoestische componiste Bérangère Maximin is het soort artieste dat vooral furore maakt onder een select groepje van muzikale meerwaardezoekers.

Helaas, voegen we daar snel aan toe, want deze Française weet ons keer op keer aangenaam te verrassen met haar composities.

Land Of Waves, een dubbelelpee, is haar zesde langspeler waarin ze het idee van een caleidoscopische wereld onderzoekt. Een sonische aggregatie van levende wezens, planten, mineralen, natuur en gebouwen hierbij gebruik makend van verschillende geluidsobjecten, synths, elektrische gitaar, stem en electronica.

Ook typerend, want ook van tel op Land Of Waves, is dat ze uitgebreid de tijd neemt om een nummer een verhaal te laten vertellen. De tien nummers die de vier plaatkanten bestrijken zijn goed voor 75 minuten aan geluidsmateriaal, waarbij de nummers variëren tussen de 3 en de 20 minuten.

Ondanks de soms wel erg lange nummers verstaat ze de kunst om deze compact te laten klinken waardoor ze een onmiddellijke impact hebben. Het feit dat ze de luisteraar graag betrekt bij het overwegen van ruimte en texturen, waarbij de ambivalentie van het geluid en de onafhankelijkheid van de oorspronkelijke bron centraal staan in haar werk, speelt hierin zeker en vast een grote rol.

Land Of Waves roept gebieden van vlaktes en bochten op die met elkaar verbonden zijn door kanalen, voetpaden en tunnels. De vier delen van het album leiden de luisteraar naar een hybride land waar de jungle de stad ontmoet: een opeenvolging van reliëfs, oppervlakken, texturen en lagen creëren een groots mozaïek als op een betonnen muur die solide en definitief lijkt maar in feite doordringbaar, ja zelfs veranderlijk is.

Voor dit album liet Maximin zich inspireren door opnames die ze deed in verschillende stadsparken, verlaten eigendommen en grenzen aan de buitenwijken tijdens haar reizen doorheen Europa. De diversiteit van de bronnen, de variaties in gebeurtenissen en de contrasten tussen dag en nacht die zich aanboden en die ze herinterpreteerde in haar eigen studio.

De ene keer klinkt dit als knusse knisperende geluidjes, dan weer als een echt muzieknummer met oog voor ritme. Maar telkens weer dat zeer scherpe oor voor detail dat maakt dat ze meteen de aandacht van haar publiek weet vast te grijpen en mee te nemen op een denkbeeldige reis.

Op haar best vinden we haar tijdens ‘L’Echapee’, het langste nummer van het album, goed voor een volledige plaatkant. Rustig haar tijd nemend om het verhaal in al zijn schoonheid en op eigen ritme te laten ontplooien, zonder ook maar een seconde te gaan vervelen. Een aanrader voor al wie zich graag laat onderdompelen in een niet alledaags klankbad.

Bérangère Maximin

Dimi Brands
30/11/2020