Ik weet het, voor neo folk en aanverwante activiteiten hebben we een erudiet redactielid. Vandaar dat het voor mij zowat een eeuwigheid geleden is dat ik nog iets uit dit subgenre heb besproken op deze geniale site. Het laatste moet iets van Death In Rome geweest zijn meen ik, maar nu dus deze Backworld die ik best even voor u introduceer.

Backworld is het project van de Amerikaan Joseph Budenholzer, geen onbekende in deze scene, die in het verleden reeds samenwerkte met Jarboe, David Tibet, Michael Cashmore, Rose McDowall, Drew McDowall,... wat meteen de tenen doet krullen bij de liefhebbers van het genre. Deze Backwordl liet in 1996 reeds zijn “Holy Fire” debuut los om in 2016 te verrassen met het eerder neo klassieke werk “The Hound Of Heaven - A Paraliturgical Opera In One Act” dat in eigen beheer werd uitgegeven.

Bij Dark Vinyl pakt men nu uit met het compilatie overzicht “Sacred And Profane Songs” waarop werk wordt verzameld uit de albums van Backworld aangevuld met twee nooit eerder uitgegeven songs “In This New Dark Age” en “Love And Its Disintegration”. Ideaal dus, ook voor mij, om kennis te maken met deze Backworld.

De opener, het bijna aandoenlijke “The Devil’s Plaything” is alvast een verrassing, in alle eenvoud is dit nummer gewoon mooi vandaar ook dat ik bewust voor de term neo folk kies en niet voor wat het later werd, dark folk of apocalyptic folk of schurken folk (ik weet het een flauw grapje,maar ik wil ook erudiet zijn). Al waait er op de muziek van Backworld ook wel een zweem mysterie en een soort Sound Of Silence romantiek mijmerend naar tijden waarin alles mooi en in balans verliep. Niet dat er ooit zo’n tijden zijn geweest, maar kom.

‘Holy Fire”, afkomstig uit het debuut laat in elk geval al meer dreiging toe, en toont de link met het ooit in het genre immens populaire World Serpent label dat door Budenholzer vooral als distributiekanaal werd gebruikt. In zijn carrière toont Budenholzer een zeer ambivalente houding tegenover het christendom (de naam Jesus of god valt wel een aantal keer op deze release) zoals in “Leaving The Isles of The Blest”.

Mystici, ook christelijke en transcendentie van het aardse naar het eeuwige leven duikt meermaals op. Titels als “Season Of Sacrifice” (dat me heel sterk aan Sol Invictus doet denken), “Between Two Worlds” (met feeërieke vrouwelijke vocalen) of “Destroying Angel” spreken in dit verband boekdelen. Muzikaal blijft alles eerder sober en fraai verpakt in typerende semi akoestische neo folk die her en der wordt opgefleurd met een strijker (“Pleasure Park”) of een voorzichtige synth riedel / elektronisch arrangement.

Als niet fan van dit genre maakt dit dat je wellicht na een aantal nummers genoeg gehoord hebt, als fan echter krijg je hier allicht nooit genoeg van. “Come With Joy” is voor mij een ander hoogtepunt op deze verzamelaar, zeer sfeervol en donker in vol contrast tot de titel van het nummer, misschien niet toevallig dat dit nummer ook uit het debuut “Holy Fire” afkomstig is. In ”Melody” zit zelfs een beetje wave pop, iets wat de puristen misschien niet graag zullen horen, maar ik wel.

Kortom, deze “Sacred And Profane Songs” was een aangename kennis met dit eigenzinnige maar anderzijds ook weer typische neofolk project dat luistert naar de naam Backworld. Met de opbrengsten van deze compilatie hoopt dit project voldoende fondsen te verzamelen om nog een keer met een nieuw studioalbum uit te kunnen pakken. Dus, als u liefhebbert in het genre weet u wat gedaan!

Backworld

Kurt Ingels
10/01/2021