|
|||||||||||||
Peter Andersson is in de dark ambient wereld een naam die meer dan een belletje doet rinkelen. We hebben het over de man achter onder andere het alom gekende en evenzo geliefde raison d’être (met kleine lettertjes!), en dus niet over zijn naamgenoot die het alter ego Lina Baby Doll aannam bij Deutsch Nepal (de naam die zowat het Zweedse equivalent van ‘onze’ Jan Peeters moet zijn werkt immers dubbel verwarrend als je een naamgenoot hebt die muzikaal in dezelfde vijver vist). Naast raison d’être liep er parallel ook nog het project Atomine Elektrine, dat Andersson de mogelijkheid bood om andere horizonten te verkennen. De belangrijkste invloeden die maakten dat Andersson dit project begon waren dan ook de meer kosmische en elektronische varianten van krautrock, zoals die gespeeld werden door artiesten als Klaus Schulze, Kraftwerk en Neu!. Invloeden die ook duidelijk hoorbaar zijn op The Antikythera Mechanism, althans toch op het tweede deel van het album. Het eerste deel laat zich nog omschrijven als (dark) ambient, nogal organisch van aanpak. Ondanks dit op het gehoor tastbare geluid, is het niet zo simpel om de verzamelde geluiden ten volle te kunnen grijpen. Dit is vooral te wijten aan de nogal avant-gardistische stijl die Andersson hier lijkt te hanteren. Maar gaandeweg zoekt hij dus hogere sferen op en verliest hij ons in kosmische sferen. Fans van Schulze en Tangerine Dream zijn we nooit geweest, maar al wie bij deze namen geen geeuw moet onderdrukken (en dat zijn er best wel wat, dus noem het gerust een gat in mijn cultuur als u wenst) zal minder moeite hebben om The Antikythera Mechanism door te spartelen. Een album dat handelt over een machine waarin zich alle kennis over het universum bevindt. Iedere vraag die het gesteld krijgt wordt beantwoord. Is het vergelijkbaar met het zogenaamde alziende oog, of is het misschien nog iets daarbuiten? Zoiets als een magische entiteit die in staat is de kosmische gebeurtenissen te creëren die ze geacht wordt te meten en te voorspellen. Zo ja, is het dan van nature gunstig of onheilspellend? Of is het slechts een weergave en uitbreiding van onszelf en onze zintuigen, waarbij we proberen zowel het hemelse als het intrinsiek onbereikbare te bereiken? Snorkel samen met Andersson de antwoorden op deze prangende vragen naar boven, al dan niet met enkele hallucinogene hulpmiddelen. Misschien is dat laatste wel aangewezen bij deze meditatieve klanken, en verklaart het waarom ik als geheelonthouder op dat vlak vooral met mijn vragen blijf zitten.
Dimi Brands |
Volgende besprekingen
The Reuters - Incubation
Struggler - Wilma - determined protector
The Sea At Midnight - The Sea At Midnight
Lucid Dreaming - The Chronicles Pt. III
Synapscape - A Journey Through Concern
Dead Hippies - Ghost Tracks
Te/DIS - Transparent Subsistence
Down The Lees - Bury The Sun
Chihei Hatakeyama & Dirk Serries - Black Frost
Shedir - Finite Infinity