|
|||
| Dat deze band in 2000 door de Amerikaanse vakpers uitgeroepen werd tot ‘Best New INDUSTRIAL Act’ is me een groot raadsel, tenzij industrial in America natuurlijk iets totaal anders is dan hier: dit schijfje herbergt immers een collectie futurepop en synthpop nummers die knal in de lijn van Assamblage 23, Crüxshadows en VNV Nation liggen. Misschien dat de vergelijking met Crüxshadows nog het beste opgaat, want behalve het ontbreken van de viool klinkt het nagenoeg identiek. Nu, het kan ook aan de evolutie van de band liggen natuurlijk, want hun eerste EP’tje (Cult of the Nassarene) was bijna neo-klassiek en minimalistisch, het latere album Wolf Age was dan weer in de ban van gierende gitaren en zelfs neo-folk. Zoals reeds gezegd gaat dit schijfje dus meer de futurepop-richting uit, zelfs bij momenten op het randje van trance. Opvallend is ook dat ze, in plaats van de meer voor de hand liggende ‘lengte’ van een nummer, de bpm vermelden. Een sollicitatie om gemixt te worden? Een degelijk futurepop-album die naar mijn mening iets te weinig originaliteit heeft om er echt bovenuit te geraken. -Blackwaver-
|
Volgende besprekingen
Chatterboxes - Chatterboxes
Various Artists - Fxxk the mainstream
Lacrimosa - Lichtjahre
Current 93 - Of Ruine or Some Blazing Starre
Current 93 - Birdsong in the Empire
A Bad Diana - The Lights are on but No-One's Home
Various Artists - Songs From The Hydrogen Bar (A tribute to Chemlab)
Frontline Assembly - Fallout (CD)
Silver Cross - In all memories
Zauber - Deep inside myself
Dirk Ivens laat de afgelopen tijd niet alleen met Dive van zich horen. (Dive, dat met 'Where Do We Go From Here?' één van de beste platen van 2019 uitbracht, aldus de Dark Enries redactie.) Neen, Ivens grijpt ook terug naar zijn allereerste project: Absolute Body Control, de electrogroep die hij in 1979 al oprichtte, ...
Bysmarque & SnowWhyte ontstonden uit de assen van de dark metal groep Arcane Rain, als zangeres Mel en toetsenist Roman besluiten om met hun tweeën een nieuw project op te zetten. De groep maakt een mix van electro en synthpop, wat in 2019 tot het aangename debuut 'Once Upon A Time' leidde. Maar voor hun laatste werk - de ...
Met pijn in ons hart missen we allemaal de grote festivals en de leuke concerten. We snakken naar livemuziek en liters bier! Maar ja, als surrogaat stemmen we dan allemaal af op live concerten die via het internet worden gestreamd...
De mensen die nu al een jaar dromen van stampen in de modder op het Heidnisches Dorf raad ik dan ook aan ...
Wie zijn electro graag compromisloos hard heeft, als een avalanche van harde beats zonder rustpauze en zonder tragere stukken, moet beslist zijn oor lenen aan WÜLF7. Dit duo begon in 2019 en bracht al snel de ep 'The Night Of The Wolves' uit, met een veelbelovende mix van EBM en dark electro die ze 'Dark Electro Body Melancholic' ...
BOEM PAUKESLAG! Het is zoals u misschien weet vandaag 125 jaar geleden dat de belangrijke modernistische dichter Paul van Ostaijen werd geboren.
Wij betrekken zijn legendarische opener van zijn gelijknamige gedicht echter voor het heugelijke nieuws dat de allereerste videoclip van Dark Entries favorieten Miel Noir een feit is.
Het ...
U kon het reeds lezen: ons neofolk minnend hart sloeg een tikkeltje sneller na het horen van In A Summer’s Silence, het debuut van Inanis Yoake.
Dit duo bestaande uit de Italiaan Simone Skelton en de Japanse Risa Hara ging aan de slag met onder andere Tony Wakeford (Sol Invictus) en Lloyd James (Naevus) op dit album, dat een vlaag ...
Het laatste epos van Epica ligt me nog vers in het geheugen en schuift met de regelmaat van de klok die cd-speler binnen. ‘The Holographic Principle’ weet je wel? Een monumentaal werk. Toch enige vrees: hier kunnen ze nooit niet meer ‘over’. Wat dan? Tot ik wat songs hoorde van hun 8ste studioalbum, ‘Omega’, ...