|
|||||||||||||
Laat ik deze recensie aanvangen met een anekdote: op 13 september, dit was 4 dagen vóór de officiële releasedatum van 'Mine', waren mijn collega-redacteur Chris Konings van Peek-A-Boo en ikzelf op een EBM-optreden aanwezig. Chris vertelde me dat hij bezig was met een recensie van het nieuwe album van Architect (waarvan hij een downloadlink gekregen had via het label) en dat het heel goed klonk. Ik kwam totaal uit de lucht gevallen. Om één of andere reden was het mij volledig ontgaan dat Architect een nieuw album uit had. Nochtans ben ik een fan van Daniel Myers' meer experimentele project en bezit ik afgezien van het debuut 'Galactic Supermarket' al zijn studio-albums. Gelukkig was Smurf die avond ook aanwezig met zijn muziekwinkeltje en had hij het album reeds te koop. Chris en ik schaften ons allebei een exemplaar aan en iedereen was tevreden. 'Mine' is het 6de studio-album van Architect en de opvolger van 'Consume Adapt Create' uit 2010 (ik reken de 2 remix-albums uit 2011 er nu niet bij). En zoals we gewoon zijn van de heer Myer weer iets helemaal anders. Al is de koerswending in dit geval wel iets extremer dan gewoonlijk, want dit is de eerste release waarop vrouwelijke vocals te horen zijn. Architect is altijd al heel schaars geweest met vocals en de weinige die ik mij herinner van vorige CD's zijn dan ook nog eens met zware effecten bewerkt. Op 'Mine' neemt de Hongaarse zangeres Emese Arvai-Illes meer dan de helft van de tracks voor haar rekening en is haar stem veelal zuiver (er zijn een paar uitzonderingen, waaronder één volledige track). Ook Comaduster, een mannelijke, Canadese muzikant die een gastbijdrage levert aan de track 'Altitude', zingt met "echte" stem. Het is even wennen om zoveel vocals en vooral zoveel zuivere vocals te horen op een Architect-album, maar het resultaat is werkelijk verbluffend. Zeker omdat het in combinatie gebeurt met een andere opvallende stijlverandering, namelijk het feit dat Architect voor het eerst volop het downtempo/ambient-genre exploreert. Het is algemeen geweten dat de heer Myer graag experimenteert met verschillende elektronische stijlen en dat dit in het verleden onder andere is geresulteerd in IDM en drum & bass, maar zo rustig en toegankelijk heb ik de muziek van Architect nog nooit geweten. Het is en blijft experimentele elektronica (er staan trouwens ook enkele instrumentals op 'Mine'), maar dit album heeft naar mijn aanvoelen het potentieel om een breder publiek aan te spreken en niet louter de "scenesters". Persoonlijke hoogtepunten: de emotionele tracks 'Closer', 'The Mountain Top' en 'Hummingbird' met Emese Arvai-Illes in zuivere zangmodus, het eerder aangehaalde 'Altitude' met Comaduster (een geweldig getalenteerde vocalist, zeker in dit genre) en de betoverende instrumental 'Neverending'. Mijn absolute nummer 1 is evenwel 'Set My World On Fire', eveneens met Emese Arvai-Illes, wiens stem uitzonderlijk zo zwaar werd bewerkt dat ik aanvankelijk dacht dat ik naar een man (mogelijk Daniel Myer zelf) aan het luisteren was. Met zijn 7:34 minuten tevens de langste track op 'Mine' en goed voor kippenvel van de eerste tot en met de laatste seconde. 'Mine' heeft een speelduur van exact 60 minuten, wat volgens mij door de heer Myer met opzet is gedaan om de perfectie te benaderen. Perfect zou ik het album niet noemen (ik geef zelden een score van 10/10 en heb het dit jaar nog maar één keer gedaan), maar deze release komt wel heel dicht in de buurt. Eén van de allerbeste CD's die ik al gehoord heb in 2013.
Marjolein Laenen |
Hymen RecordsVolgende besprekingen
Kaibun - Illogism
Space Invaders - Invasion On Planet Z
Verzamelaar - 80sCompilation EP (7' vinyl)
Kajkyt - II
Relative Kälte - Rombonautentraum
The Primitives - Lovely
Vaselyne - The Fire Withiin
Programmist - Bofü – KP1 Episode 1 Reloaded
TMGS - Rivers & Coastlines: The Ride
Flying Horseman - City / Same City
Andere besprekingen van ARCHITECT
Architect - Deconvolution EP
Architect - Upload Select Remix
Architect - Consume Adapt Create
'No More War', zo heet de nieuwe single van Lacrimosa-zijproject Snakeskin. Het is natuurlijk een reactie op de vreselijke oorlog die nu aan de gang is in Oekraïne. Het is een opmerkelijk nummer, want meesterbrein Tilo Wolff heeft zijn projecten altijd als apolitiek beschouwd. Op zich kan je wel wat maatschappijkritiek terugvinden ...
Nog maar net vierden we het tienjarig bestaan van Porta Nigra. We zijn blij om u te melden dat de organisatie uit Aarschot ook na een decennium doorgaat met het organiseren van topoptredens. De komende twee weken kan je in JH De Klinker in Aarschot terecht voor twee heel interessante edities van het festival.
Op zaterdag 21 mei werd 'Another ...
Pussy Riot haalt weer het wereldnieuws. Maria Oljochina - een van de leden van Pussy Riot die in 2012 tot twee jaar werkkamp veroordeeld werd na een subversief optreden in de Christus Verlosserkathedraal in Moskou - is samen met haar vriendin in het geniep uit Rusland gevlucht. Dit betekent ook dat ze kan deelnemen aan de huidige tournee, ...
Ze spelen op vrijdag 20 mei in Het Depot in Leuven. Pussy Riot werd wereldberoemd als feministische punkgroep met radicale performances nadat ze een anti-Poetin gebed opdroegen in de Christus Verlosserkathedraal in Moskou. Pussy Riot had het licht gezien in 2011 en was deel van de omvangrijke protesten die in 2011 en 2012 ontstonden toen Poetin ...
Een Russische groep die u best in het oog houdt is IC3PEAK. Dit duo – dat eerder in de experimentele elektronica en witchhouse opereert – heeft het al aan de stok gehad met de Russische overheid. De tekst van het nummer ‘Смерти больше нет’ ...
De Botanique heeft duidelijk een oog op interessante Russische groepen uit de tegencultuur. Shortparis is zo’n grensverleggende groep, en ze komen op 24 september naar de Brusselse concertzaal. De groep ontstaat in 2012 in Sint-Petersburg en had van meet af aan de ambitie om een nieuwe muzikale taal te ontwikkelen. Dat deden ze door ...
Op zaterdag 20 mei spreken we weer af in het Leuvense Depot voor Breaking Barriers, het jaarlijks terugkerende punkfestival. Hägar The Womb zal er optreden, samen met Pussy Riot en Hetze. Hägar The Womb bestaat reeds sinds 1981. In 1987 gaven ze er de brui aan, maar in 2011 besloten ze de groep terug op te richten met enkel originele ...
Het was geleden van in 2005 dat ondergetekende Dead Can Dance nog in levende lijve had gezien. De doortocht in 2013, in Vorst ‘Galmpaleis’ Nationaal -prima livealbum, dat wel- had ik immers gemist, evenals het concert in Cirque Royal in 2019... Ook deze keer scheelde het niet veel, doordat DCD wegens de Covid-pandemie zich genoodzaakt ...